Die woordjie "gebeur" loop soos 'n goue draad deur die kersevangelie volgens die beskrywing van Lukas. "En in daardie dae het dit gebeur dat daar 'n bevel uitgegaan het van keiser Augustus" (Luk. 2:1). "Hierdie eerste omskrywing het gebeur toe Cirenius goewerneur van Sirië was" (Luk. 22).  Dit het gebeur terwyl hulle daar was, dat die dae vervul is dat sy moes baar" (Luk. 2:6).  "Gebeur" staan in direkte verband met "gebore" word. Lukas gee 'n duidelike beskrywing van die omstandighede wat geheers het toe die tyd vol geword het en Christus gebore is. Hy laat die klem op drie persone val wat elkeen hulle stempel op die destydse samelewing afgedruk het.

Herodes die Edomiet⤒🔗

Allereers kom koning Herodes in die prentjie. "In daardie dae" (Luk. 21) verwys terug na hoofstuk 15. Dit is die dae toe Herodes koning van Judea was. Herodes regeer met 'n ysterhand. Hy is 'n Edomiet, 'n afstammeling van Esau. 'n Koning uit die geslag van Esau regeer oor die huis van Jakob. Die Edomitiese koning Herodes word deur Satan in diens geneem om die pasgebore Verlosser om die lewe te bring. Matteus 2 vertel hoe Herodes alle seuntjies in Betlehem onder die ouderdom van twee jaar koelbloedig laat vermoor. Satan slaan onverbiddelik hard. Die slang byt na die hakskeen van die vrouesaad.

Augustus die Romein←⤒🔗

Die tweede persoon na wie Lukas in die kersevangelie verwys is keiser Augustus, die Romeinse gesaghebber. Augustus se mikpunt is om een groot Romeinse wêreldryk op te bou waarin daar rus en vrede heers. Ter wille van sy wêreldryk is hy bereid om enkele toegewings te maak. Die Jode mag in hulle tempel die Here aanbid, solank hulle ook die keiser eer. In die regeertyd van keiser Augustus breek die tydperk van keiseraanbidding aan.

Vanuit sy hoe posisie gee keiser Augustus 'n bevel dat die hele wêreld ingeskryf moet word. 'n Reusagtige sensus word afgekondig. Die doel met die sensus is om die Romeinse ryk beter te kan administreer. En belangriker as dit die volke in die ryk moet saamgesnoer word. Dit gaan vir keiser Augustus oor die sentralisering van mag. Al die volke moet aan Rome, die hoofstad onderwerp word. Daartoe moet die sensus-opname bydra.

Cirenius die Siriër←⤒🔗

Die sensus-gebod van keiser Augustus gaan uit na al die uithoeke van die uitgestrekte Romeinse ryk. Dit kom ook in Palestina. Goewerneur Cirenius van Sirië hou toesig oor Palestina. Cirenius - die derde persoon na wie Lukas in die kersevangelie verwys — werk saam met keiser Augustus om sy wêreldryk te vestig. As goewerneur is hy 'n betroubare handlanger van die keiser. Hy voer die bevele van die keiser getrou uit.

Die Koning se Hart...←⤒🔗

Koning Herodes, keiser Augustus en goewerneur Cirenius: die drie saam maak 'n goed georkestreerde Verenigde Volkere Organisasie uit.  Maar wie stel die agenda vir die VVO op? Agter die bevel van keiser Augustus sit meer as 'n sug na heerlikheid. Net soos wat daar agter die kindermoord in Betlehem meer skuil as net die blinde woede van koning Herodes. Keiser Augustus se bevel om die hele wêreld te laat inskryf is 'n skuif op Satan se skaakbord. In wese herhaal die geskiedenis homself. Dit is weer soos in die dae na die sondvloed. Toe het die hele wêreld na 'n anti-goddelike eenheid gestrewe. 'n Toring word in Babel gebou as simbool van die strewe. In die dae van Daniël bou koning Nebukadnesar van die Babiloniese ryk 'n indrukwekkende beeld — heeltemal van goud. Voor daardie beeld moet al die nasies van die wêreld in aanbidding buig. Nou word die toring en die beeld van Babel opnuut gebou. Dié keer met nuwe krag. Beter georganiseerd.

As die tyd vir die Seun van God aanbreek om as mens op aarde gebore te word, is Satan hard aan die werk. Die konings van die aarde staan gereed teen die Here en teen sy Gesalfde (Psalm 2).

In die Hand van die HERE←⤒🔗

Hy wat in die hemel woon lag, die Here spot met hulle. Die hele wêreld buig voor die Romeinse keiser. Juis dan stuur God sy Seun na die wêreld. Juis daardie tyd word deur God almagtig bepaal as die regte tyd vir die menswording van Christus ons Middelaar en Verlosser. God gebruik die bevel van die Romeinse keiser om die Verlosser in Betlehem te laat gebore word, sodat die profesie van Miga vervul sal word. God gebruik die Romeinse vrede en die een wêreldtaal wat in die Romeinse ryk gebesig word om die evangelie van verlossing met krag in die wêreld in te stuur.

Alle kanale is gereed. Nou word die Seun van God vlees. Nou het die God-bepaalde tyd vir Hom aangebreek om onder ons te kom woon. Nou breek die klip van Nebukadnesar se droom los. Daardie klip word binnekort 'n rots wat die een groot ryk van die Babiloniese Nebukadnesar en die Romeinse keiser Augustus gaan vernietig. Christus se ryk oorwin alle aardse koninkryke. Die kop van die slang sal vermorsel word.

Koninklike Leiwater←⤒🔗

Ons sou die tyd van Christus anders bepaal het, gewis. Kerstyd is 'n donker tyd soos wat ons daarna kyk. Op daardie oomblik is daar geen plek vir Jesus nie. Hoe kan 'n klein seuntjie in 'n krip die stryd wil aansê teen die magtige keiser van Rome? Maar as ons só redeneer, is daar dan ooit 'n geskikte tyd vir Christus se koms in die vlees? En wat van sy wederkoms?

Die almagtige God laat nie op Hom wag nie. Die dae van konings Herodes en goewerneur Cirenius en keiser Augustus is dae van God! Dit is dae waarin Gabriël na Jerusalem en Nasaret gaan. Dae waarin lofsange opklink oor God se groot verlossingswerk. God beheers die wêreldgeskiedenis. Hy lei die waterstrome van die geskiedenis na die eindpunt toe: die dag van afrekening.

Wêreldleiers maak nie die nuus nie. Geheime organisasies agter die skerms ewemin. Hulle voer alleen maar God se ewige raadsplan uit. Met die oog hierop moet kinders van God die Skrif bestudeer. En met die oop Skrif moet ons die nuusgebeure van die dag volg. Langs die weg moet ons, in verantwoordelikheid getroos word. Nie depressief sug oor alles wat verkeerd is nie, maar verlangend bid en werk.

Satan kon Christus se eerste koms nie keer nie. Sy tweede koms is op hande. Dit word ook nie gekeer nie. Die vraag is: sal Christus wel die geloof vind as Hy weer kom?