Teks: Johannes 14:2-4

Jesus is besig om afskeid te neem van sy dissipels. Hy praat nie net met hulle oor die feit dat Hy weggaan nie, maar Hy ver­troos en bemoedig hulle ook. Die dissipels het rede gehad om ontsteld te wees, want Jesus sê dat een van hulle Hom sou verraai. Hy praat ook oor sy naderende lyde en sy sterwe. Hulle sal teen­woordig wees as Jesus ge­vange geneem word, hulle sal aanskou hoe Hy ge­kruisig word, en hulle sal getuies wees van sy he­melvaart. Dit alles sal hul­le verward en bang maak. Daarom hierdie innige, liefdevolle versekering:

Laat julle harte nie ont­steld word nie; glo in God, glo ook in My. In die huis van my Vader is daar baie wonings.

Jesus noem die hemelse heiligdom: die huis van my Vader. Hy ken hierdie huis, want Hy kom uit hierdie huis. As eniggebo­re Seun van God het Hy die onvervreembare reg op hierdie huis, en wanneer Hy die werk wat die Vader Hom gegee het, vol­tooi het, sal Hy weer te­rugkeer na daardie huis. Christus gaan na die hemel om daar vir ons plek te berei. Hy gaan dus ter wille van ons. Sodat ons saam met Hom die heerlikheid van die Vaderhuis kan geniet!

Hoe moet ons dit ver­staan as Christus sê dat daar in die huis van die Vader baie plek is, maar Hy gaan om vir ons daar plek te berei? Was ons plek dan nie alreeds in die hemel berei toe Christus hierdie woorde uitge­spreek het nie? Die ant­woord is voor die hand lig­gend. Ons skuld voor God was op hierdie stadium nog nie versoen nie. Wie sonder die versoening van Jesus Christus die hemel sou binnegaan, sou daar nog steeds die skuldbrief van sy sonde vind. Hy sou geen liefdevolle Vader daar vind nie, maar 'n toornige God. Christus be­rei vir ons 'n plek in die Vaderhuis deur die vol­maakte offer wat Hy aan die kruis gebring het. Hy bedek ons sonde en ons skuld deur sy bloed. Hy pleit en tree vir ons in by die Vader.

Christus berei ook vir elkeen van sy kinders 'n plek. In die Vaderhuis sal elke kind 'n plek ontvang wat in ooreenstemming is met die gawes waaroor hy beskik, die besondere taak wat die Vader aan hom ge­gee het. In die hemel sal ons 'n ryke verskeiden­heid aantref. Soos ons hier op aarde in die liggaam van Christus, die gemeen­te, 'n verskeidenheid van gawes en kragte aantref, so sal dit ook in die hemel wees. Soos elke lid van 'n goed georganiseerde huishouding hier op aarde se­kere take en pligte het en daar vir elkeen ruim ge­leentheid is om sy taak en roeping uit te leef, so sal dit in die Vaderhuis ook wees.

Terwyl die een geslag na die ander mekaar hier op aarde opvolg, en elkeen op sy eie tyd ingaan in die heerlikheid van hulle Here om na die siel reeds volle saligheid by God in die hemel te geniet, gaan Christus voort om vir elk­een van sy kinders 'n eie plek te berei. Wanneer al­mal se plekke berei is, kom Hy weer en gee Hy aan al sy kinders die volle salig­heid. Dan daal die nuwe Jerusalem van God uit die hemel neer en so sal ons almal saam vir altyd by die Here wees! Hoe heer­lik troos dit ons nie! Hoe laat dit ons nie met blye verwagting na daardie dag uitsien nie! Dit maak ons los van hierdie aarde en die hemel word vir ons 'n werklikheid!