“Hoor, Israel, die HERE onse God is ʼn enige HERE”. In die konteks dui hierdie woorde van Deuteronomium 6:4 die wesenlike betekenis van die enigheid ¹  van God aan.

Hierdie teks wys vir ons aan dat die enigheid van God ten grondslag van alles wat God in sy wet beveel, lê en dat alles wat in die wet en die profete geskryf is, daarop steun (Matt. 22:35; Luk. 10:25-28). Daar is in werklikheid geen ander wet nie: God is enig.

Dat God enig is, is die fondament van ons roeping as die volk van God (Deut. 6:5). Dít is die waarheid wat ons op die deurposte van ons huise moet skrywe sodat dit altyd byderhand en voor oë is (vs. 8, 9). Dit moet die hart van wat ons aan ons kinders leer, die hoofsaak van al ons gesprekke, ons leidende beginsel, die onderwerp van ons oordenkings en grond van ons gebede wees (vs. 7). Dit is die bron van elke seëning (vs. 10, 11) en die hoeksteen van ons geregtigheid voor God (vs. 25). As ons die enigheid van God vergeet, vergeet en versaak ons die Here wat ons uit slawerny uitgelei het (vs. 12).

Waarom is die enigheid van God so belangrik?

In die eerste plek is dit deel van die waarheid van die Drie-eenheid en daarom deel van die waarheid dat God die ware God is. Hy is drie persone, maar een wese. Om ʼn God naas hierdie God, wat drie in een is, te aanbid en te dien, is om van die ware God na afgode weg te draai. Ons enigste hoop en redding hang van hierdie waarheid af. Luister wat sê 1 Korintiërs 8:5, 6:

Want al is daar ook sogenaamde gode, of dit in die hemel en of dit op die aarde is — soos daar baie gode en baie here is — tog is daar vir ons maar een God, die Vader uit wie alles is, en ons tot Hom, en een Here Jesus Christus deur wie alles is, en ons deur Hom.

Tweedens beteken die enigheid van God ook dat Hy die enigste God is. Daar is geen ander God nie. Niks en niemand kan selfs maar met Hom vergelyk word nie (Jes. 40:18).

Dit is die rede waarom die enigheid van God ʼn waarheid is wat ons hele lewe beheers. Omdat Hy alleen God is, is daar geen ander wat ons kan liefhê, aanbid, dien of gehoorsaam nie. Hom alleen kan ons ken, eer en vrees. Aan Hom alleen onderwerp ons ons. Op Hom alleen vertrou ons. Van Hom, en Hom alleen, verwag ons alle dinge, en tot Hom alleen bid ons.

Dit is wat die Woord van God in 1 Korintiërs 8:5, 6 bedoel. Ons is in Hom en deur Hom alleen. In ons werk, in ons spel, tuis, by die skool, by die kerk, wanneer ons wakker is en wanneer ons slaap, wanneer ons eet, dink, praat, bid en in ons wandel – vir altyd en tot in ewigheid is daar vir ons net een God. Enigiets anders is afgodery.

Omdat hierdie enige God alle mense geskape het, aan hulle lewensasem en alle dinge gee, behoort dit vir hulle so te wees (Hand. 17:25). Vir gelowiges is dit so omdat hierdie onvergelyklike God Homself uit genade hulle enigste Saligmaker gemaak het, hulle van hulle trots en sonde verlos het, en hulle oë geopen het om te sien dat Hy alleen God is.

Gedagtig aan die enigheid van God het Moses in Deuteronomium 6:5 geskryf:

Daarom moet jy die HERE jou God liefhê met jou hele hart en met jou hele siel en met al jou krag.

Doen u dit?