’n Verseëlde dokument dra die wapen of kenteken van die instansie wat die dokument uitgereik het. Daardie wapen of kenteken of seël is normaalweg in die papier ingedruk. Die Universiteit of Technikon reik so ’n graadsertifikaat of diploma met hulle seël daarop uit aan studente wat die graad of diploma behaal. Notariële dokumente dra die seël in die vorm van ’n rooi sirkel in die regterkantse onderste hoek van die dokument.

So ’n seëlafdruk op ’n sertifikaat waarmerk dit. Dit waarborg vir die leser dat alles wat op daardie dokument staan, die waarheid is. Dit gee aan die leser sekerheid van die egtheid van wat daar beweer of getuig word.

In die boek Ester laat Haman koning Ahasveros ’n bevelskrif uitvaardig: Alle Jode in sy koninkryk moes op ’n bepaalde dag uitgewis word. Om die outoriteit en die krag van die koning daaraan te heg, is dit verseël met die seëlring wat die koning self verseël. (Est. 3:9-12). Die seël was dus nie net die teken van egtheid nie, maar ook van die outoriteit van die persoon wat dit verklaar.

In die Ou Ooste was daar nog ’n gebruik van die seël: ’n Jongman en -meisie het ook aan mekaar hulle seël of seëlring gegee. Dit was die pand van hulle liefde. Daardie seël het hulle op hulle arm of aan ’n snoer om hul nek op die hart gedra. Dit was die kosbaarste geskenk van die verloofde. So sê die toekomstige bruidjie van Hooglied in hfst. 8:6 vir haar geliefde: “Dra my soos ’n seëlring op u hart...”

Ef. 1:13 en 4:30 praat van die seël wat die Here Jesus vir sy kerk gegee het. Kyk, die Here Jesus is mos die Bruidegom en die kerk sy bruid. Aan die kruis op Gólgota het Christus ons gekoop. Hy het ons as sy eiendom verwerf, ons gewas, ons gereinig met sy kosbare bloed – dat ons sy bruid mag wees. En na sy hemelvaart, op Pinkster het Hy as bewys van sy liefde aan ons ’n Bruidsgeskenk gegee: die Heilige Gees. Hierdie Bruidsgeskenk is die seël, sy eie, gesagvolle waarborg van sy liefde. Die Gees is ons kosbare pand dat Christus ons na sy hemelvaart juis nie vergeet het nie. Want die Gees woon by ons. En met die Woord troos Hy ons, laat Hy ons uit die Woord die heerlikheid van ons Verlosser en Saligmaker sien.

Kyk, so het die Heilige Gees in die begin die geloof in ons Saligmaker by ons gewerk. En dit, sê Paulus in Ef. 1:13, die feit dat iemand tot geloof kom, is juis die bewys dat Christus hom met sy Gees verseël het.

Maar wat hou die verseëling met die Heilige Gees nou verder in? As die Heilige Gees deur die verkondiging van die Woord ons hart en ons lewe op ons verheerlikte Here rig, dan sien ons hoe Hy voortwerk na die oomblik dat Hy ons ewig by Hom sal neem. En dan het dit net een uitwerking. Dan soek ons deur hierdie krag van die Gees Hom wat daar bo is.

Die soeke na Christus is nie soos na iets wat jy kwytgeraak het nie. Dit is die soeke van die liefde – ’n hartstogtelike verlange na die Een wat ons liefhet. So soek ons deur die Heilige Gees Christus ... en ook al sy gawes. Hy word vir ons die kosbaarste Besitting van ons lewe. Na Hom en na die hereniging met Hom begin ons hele wese uitreik. Ons word al hoe meer die bruid wat leef net vir haar troudag, vir die hereniging met haar Bruidegom. Ons sien uit na die Bruilof van die Lam, Open. 19:7.

Christus se huweliksgeskenk, sy Gees, is ’n onuitspreeklike groot Gawe, ’n Gawe waarvoor ons die Here onophoudelik moet dank. Sy leiding is kosteliker as die van ons mees vertroude vriend op hierdie aarde.

Want nie net neig Hy ons harte na die Bruidegom nie. Hy leer ons ook om ons hele lewe met die Almagtige God in die hemel te deel, ’n lewende gemeenskap, en in alles te sê: Abba, dit is Vader. So hou Hy die geloof in ons brandend.

Gemeente, u is verseël met die Heilige Gees. Hy is Christus se waarborg dat ons die onwankelbare verlossing van ons hemelse Bruidegom het! Hoor sy onophoudelike en onvergelyklike versekeringe uit die Skrif! Luister na die verkondiging van God se beloftes! En vertrou op Christus en op dit wat Hy vir u bewerk het.

Twyfel geen oomblik aan Hom nie. Die Heilige Gees Self staan met Goddelike integriteit daarvoor in!

Laat dit u egter ook ’n onwankelbare toekomsperspektief gee. Want deurdat ons met die Gees verseël is, gaan ons ook die dag van die verlossing verseker bereik, sê Paulus. Die Gees verseël ons na die dag van die verlossing toe, staan daar. Daarin skuil iets van beweging. Ons beweeg na die einddoel van ons lewe, die dag as Christus kom, en vir ons die finale bevryding bring. Maar op die pad daarheen, totdat ons by daardie einddoel aankom, bly ons bewaar. Ons is veilig. Ons is verseël. Ons kan sê: Ons is so onder die veilige beskerming van die Heilige Gees soos die kollekte wat Paulus veilig en versekerd van Macedonië en Achaje na die plek van bestemming, Jerusalem, sal oorbring (Rom. 15:28). Ons is die bruid wat veilig in die sorg van die Vriend van die Bruidegom haar Bruidegom tegemoet gelei word. Ons is in die beste hande, die hande van God self!

Kyk, as ons die kostelike verseëling met die Heilige Gees verstaan, dan begin ons ook die vermaning van die apostel verstaan: “En bedroef nie die Heilige Gees van God nie!” Die woord “bedroef” hoort tuis in die sfeer van die liefde, in ’n intieme verhouding – soos tussen ’n man en sy vrou, of ’n ouer en kind, of tussen twee boesemvriende. Jou teenstander of vyand bedroef jy nie.

Die tere van die Heilige Gees se omgang met ons is: Hy stoot ons nie rond soos stomme stokke en blokke nie. Hy skakel ons hele persoonlikheid in. Ons kan nooit passief wees onder die Gees se leiding nie.

Hoe kan ons, die bruid, ons Bruidegom se Vriend seermaak? Dit gebeur as ons Christus se liefde en heilswerk in ons lewe verontagsaam, as ons lieg in plaas van die waarheid praat, as ons die duiwel kans gee deur woede op te krop, as ons op mekaar skree, of mekaar beswadder, as ons bitterheid en woede en toorn en boosheid vertroetel. Dit is ’n selfsugtige, liefdelose houding. As hierdie dinge ons lewenshouding kenmerk, dan bedroef ons die Heilige Gees. Dan gaan ons teen sy heiligende werk in. Dan is ons besig om dit ongedaan te maak.

Want wat wil die Heilige Gees met Christus se liefdeswoord by ons teweegbring? Hy wil al hoe meer by die bruid die Bruidegom se gesindheid sien groei, die gesindheid van liefde. ’n Bruid wat op die terugkeer van haar Bruidegom wag, dink mos aan Hom. Sy wil al hoe meer soos Hy word. Wel, Christus is die ware Beeld van God. Die Gees wil ons vernuwe sodat ons ons gedra soos Hy Hom gedra het (Ef. 4:23).

Veral aan ons woorde moet gemerk word dat ons nuut is, ons kommunikasie met mekaar: waarheid te alle tye, en net woorde wat ander opbou, nie “vuil” woorde nie. Vuil woorde is skerp, bitsige, snedige, haatlike woorde. Dit breek verhoudings in die gemeente af. Nee, ons woord moet genade gee aan die wat dit hoor, begrypend, barmhartig wees. En dan moet nie bitterheid, geskreeu, woede en lastering ons optrede kenmerk nie, maar vriendelikheid, ontferming, en dat ons mekaar graag vergewe. Want God het ons mos ook in Christus vergewe!

Christus se liefde moet daartoe lei dat ons nie net sy versoening omhels nie, maar ook sy voorbeeld begin nalewe. In so ’n sfeer gedy die Gees!