Omdat die Skrif die Woord van God is, is dit volmaak. Om foute te vind in die Skrif, is om fout te vind met God. Om die Skrif as enigiets minder as onfeilbaar te aanvaar, is om die onveranderlikheid en soewereiniteit van God te ontken.

Die onfeilbaarheid van die Skrif word duidelik in Johannes 10:35 geleer. In dié vers sê Jesus dat “die Skrif nie gebreek kan word nie”. Hy gebruik die enkelvoud “die Skrif” waarmee aangetoon word dat die Bybel, alhoewel deur middel van verskillende mense en op verskillende tye gegee, die een Woord van God is. Omdat dit een is, is enige poging om met die Skrif te  torring  ʼn poging om dit te vernietig. Niemand kan dele daarvan wegneem of ontken dat dit die ewige waarheid is, sonder om net  ʼn bouval agter te laat nie.

Dit is insiggewend dat Jesus nie net sê dat ons die Skrif nie mag breek nie, maar ook dat dit nie gebreek kan word nie. Hiermee sê Hy dat al die pogings van mense om in die Skrif fout te vind of die eise daarvan te verwerp, vergeefs is. Wanneer hulle fout vind met die Skrif, beraadslaag hulle teen die Here en sy Gesalfde, en lag Hy wat in die hemel sit. (Ps. 2:2-4). Dit is hulle, en nie die Skrif nie, wat op die onbreekbare Woord van God verpletter word wanneer hulle dink om fout te vind met die woorde of die leer van die Skrif, want daardeur kom hulle onder die oordeel van God.

Die konteks van Johannes 10:35 is ook belangrik. Daarin haal Jesus uit die Ou Testament aan om aan te toon dat Hy God is. Hy verwys na Psalm 82:6, wat die vroeëre regeerders gode genoem het. As húlle gode genoem word, sê Hy, kan Hy wat deur die Vader geheilig en in die wêreld gestuur is, nie van lastering beskuldig word as Hy sê “Ek is die Seun van God” nie. Sonder om op die vraag hoe aardse regeerders gode genoem kan word in te gaan, moet ons daarop let dat hierdie ʼn merkwaardige stelling van Jesus is. Ons sou nie durf waag om dit te herhaal as dit nie in die Skrif was nie, en selfs dan is dit vir ons moeilik om te verstaan.  Jesus het aanvaar dat die stelling waar is, en  ʼn onfeilbare woord, bloot omdat dit in die Skrif staan. Die manier waarop Hy die Skrif aanhaal en gebruik, is vir ons  ʼn belangrike les oor die tema “Die Skrif kan nie gebreek word nie”.

Dit is ook betekenisvol dat Jesus na hierdie woorde van Psalm 82 verwys as “julle wet”. Daarmee bedoel Hy dat die hele Skrif, omdat dit die onfeilbare Woord van God is, die Goddelike reël vir ons hele lewe is. Daar is in die Skrif niks wat nie die wil van God vir ons is nie. Ook het ons geen beraadslaging oor die wil van God, buite die Skrif om, nodig nie. Geskiedenis, poësie, profesieë, briewe – dit alles is vir ons die wet van God. Dit is miskien die belangrikste punt van alles. Dit is nie genoeg om net te sê dat die Skrif onfeilbaar en foutloos is nie. Ons moet ook daarvoor buig, ons op elke punt aan die leer daarvan onderwerp, en dit as gewillige en gehoorsame diensknegte van God aanvaar. So nie is ons belydenis van inspirasie en onfeilbaarheid ʼn blote skyn.

Glo u dat die Skrif onfeilbaar is? Vra dan vir uself dié vraag: “Is die Skrif vir my die wet van God in alles wat ek glo en doen?”