Nog ʼn eienskap van God is sy transendensie. Hierdie eienskap van God, soos baie ander, herinner ons daaraan dat Hy God is, en Hy alleen. Sy transendensie beteken Dat God bo alle dinge is en dat daar niks en niemand naas Hom is of sy gelyke is nie.¹

God is bo die skepping. Dit moet so wees, want Hy is die Skepper. Net soos ʼn kunstenaar groter as enige van sy werke is, so is God groter as sy werke. Die transendensie van God is daarom die antwoord op panteïsme, wat God gelykstel met die skepping. Hierdie bose leer lê aan die wortel van baie moderne denke, in die besonder van die New Age beweging en van verskeie omgewingsgroepe, vir wie die dinge van die skepping alles is.

God is ook bo ruimte en tyd. Sy ewigheid is sy transendensie met betrekking tot tyd en sy alomteenwoordigheid is sy transendensie met betrekking tot ruimte. Tyd is iets wat Hy geskape het, nie iets waardeur Hy gebind word nie. Vir ons is dit moeilik om te begryp, want ons kan nie anders as om van Hom in die verlede, hede en toekoms te praat nie, maar in werklikheid is Hy die ewige EK IS – met verhouding tot die verlede en die hede en die toekoms. By Hom is daar geen tyd nie. Hy word ook nie deur die heelal ingesluit nie. Die eindelose uitgestrektheid daarvan en die miljarde skepsele daarin, is die werk van sy hande. Hy is daarin en daarby teenwoordig², maar bly altyd daarbo.

Hy is ook met betrekking tot ons transendent. Dáárom kan ons nooit sy werke of sy weë peil nie. Sy gedagtes is altyd hoër as ons gedagtes en sy weë hoër as ons weë, en ons moet sonder om Hom ten volle te verstaan, aan Hom glo (Jes. 55:8, 9). Sy werke is vir ons te groot om na te speur. Sy weë gaan ons kennis te bowe. Sy heerlikheid is onnaspeurlik. Sy eienskappe is talloos, sy lof sonder einde, sy eer is van ewigheid tot ewigheid.

Tog word die gelowige nie deur die transendensie van God onrustig gestem nie, want selfs in sy transendensie is God nie ʼn God van ver nie (Jer. 23:23), maar kom Hy naby en maak Homself aan die geloof van sy volk bekend en openbaar al sy goedheid en lieflikhede. Sy volk het sy transendensie lief, want dit herinner hulle dat Hy, uit wie se hand hulle alle dinge ontvang, die lewende en ware God is met wie niks vergelyk kan word nie. In sy transendensie vind hulle die rede om op Hom staat te maak, op Hom te vertrou en hulle geloof en hoop op Hom te bou. Ook wanneer Hy vir hulle dinge stuur wat onaangenaam is en swaarkry en moeite meebring, sê hulle steeds: “Al beswyk my vlees en my hart - God is die rots van my hart en my deel tot in ewigheid” (Ps. 73:26).

God alleen is alvermoënd. God alleen is groot. Net Hy gaan ons gedagtes, woorde en werke te bowe. Daarom is Hy alleen ons vertroue waardig.