Wat is in kort die inhoud van die evangelie, en wat beteken geloof nou eintlik? Paulus vat dit in één sinnetjie saam: God is vir ons.

In die samelewing is dit belangrik as 'n invloedryke persoon in 'n saak vir ons wil voorspraak maak. Dit verleen steun en gee moed. Sonder 'n kruiwa kom jy nêrens, sê hulle.

Wat moet dit dan nie beteken as God vir ons is nie! Lees mooi: ons is nie vir God nie, maar God is vir ons. Wat 'n wonder is dit!

Die ‘as’ is nie 'n veronderstelling soos “as dit moontlik sou wees” nie, maar is redegewend: “omdat dit so is dat God vir ons is”.

Hoe is dit moontlik?

As gevolg van die feit dat ons sondaars is, ons ons van God afgekeer het, moet God teen ons wees — heeltemal. Hiervoor is daar immers goeie redes?

Ons sou die sonde kon noem. Sonde het verskeie aspekte en mens kan die sonde vanuit verskillende hoeke beskou. Maar hoe ons dit ook al wend of keer: sonde beteken dat ons teen God ingaan, sy gebod oortree, laat blyk dat ons ons eie pad loop. As ons dan konsekwent teen God is, dan moet God tog heeltemal teen ons wees?

Dan is daar ook nog die feitelike, daaglikse situasie. So baie lewe ons sonder God en by tye selfs vyande van God. Daar is by niemand enige natuurlike liefde vir God nie. Die Kategismus stel dit skerp: ons is van nature geneig om God en ons naaste te haat. Dit is nie 'n mooi prentjie van u en van my nie, maar dit is helaas die regte beeld. Vanuit onsself wil ons niks van God weet nie. Die moderne mens laat dit op allerlei maniere sien: kennis van God is totaal onbelangrik. Vir die Christen word gesê: jy kan God gerus maar dien, almal is vry, maar laat my asseblief ook vry om te doen soos ekself wil. Ek het met God niks te make nie; ek kan my sake self beredder.

Bowendien volhard ons hierin. As ons ons verset, is dit nie maar 'n tydelike gemoedstemming op 'n moeilike tydstip in ons lewe, wanneer alles teen ons is, nie. Dit is die konstante lyn in elkeen se lewe. Vanuit onsself wil ons niks van God hoor nie. Ons lewe God-loos en daarom leef mense al hoe meer goddeloos. Die mens is so ver heen dat hy nie eers weet dat God teen ons is nie. Daarom lewe mense rustig. “Wat skeel dit my. God? 'n Ouderwetse begrip”.

Hoe kan Paulus dan sê "As God vir ons is...?"

Dít is nou die groot wonder van God se genade en dít is nou die blye evangelie: wat ons nie kon of wil bewerk het nie, dit het God self tot stand gebring. Hy het dit 'n werklikheid gemaak dat Hy vír sondaars kan en wil wees.

Dit is deur God self bedink. Nie een van die mensekinders het ooit op die gedagte gekom dat God vir ons kan of wil wees nie. Dit is God se eie plan, sy heilswil, om vir sondaars te wees – sodat Satan nie kan oorwin nie, en mense behou kan word.

Dit is nie alleen deur Hom bedink nie, maar dit is ook deur Hom uitgevoer. Hy het die pad gebaan waarlangs dit moontlik geword het dat sondaars met Hom versoen kan word, sodat Hy weer heeltemal vír sondaars kon wees.

Meer as dit – Hy het ook wat Hy bedink en uitgevoer het, na die mens gebring. Hy het dit laat verkondig, waardeur sondaars die wonderlike, verrassende, byna ongelooflike boodskap glo.

As ons dit goed bekyk, het ons hier die werk van 'n Drie-enige God. Die Vader het dit bedink, die Seun het dit uitgevoer en die Gees het die boodskap gebring en bring dit nog steeds: God is vir sondaars.

Dit is die grootste wonder wat bestaan. Tereg bely 'n klein mensie dit met verwondering. Dit is die diepste inhoud van die belydenis: ek het ontdek dat God vir my is.

Dit is dan ook die manier waarop ons bely: met verwondering. As dit nie meer 'n wonder is nie, is daar geen liefde, geen oortuiging nie. Leef elke dag vanuit hierdie wonder: God, die heilige God, wil vír my, onheilige sondaar, wees. Onbegryplik — maar waar!

Dit kan vir ons so natuurlik en vanselfsprekend wees dat ons in die praktyk niks meer daarvan glo nie. Maar dit is en bly 'n wonder! Hoe meer ek myself leer ken, hoe meer sal ek hiermee instem..