Sien u saans ook die spookbeeld voor u? Vroeg môre-oggend lui die wekker. Nie sommer maar net ʼn wekker nie, maar ʼn irriterende wekker, wat gevoelige senuwees in jou liggaam deurboor. ʼn Slaperige arm kruip onder die kombers uit na die wekker toe om dit hardhandig tot swye te slaan. Opstaan!

Nee, nog ʼn bietjie lê, nog ʼn rukkie langer die moeë kop laat rus. Slaperig val jy tog maar uit die bed en struikel oor jou pantoffels en stamp jou kop teen die spieëltafel.

Om op te staan verg tog wel moeite!

Dit gaan hier natuurlik nie eintlik oor mý oggendrituele nie.

Maar as dit vir jou moeite is om te staan, verplaas jou dan na die moeite wat dit verg om op te staan ... uit die dood!!! Onmoontlik? Die dood is tog onherroeplik, genadeloos en onverbiddelik! Ja, dit is onvoorstelbaar en eintlik absurd. Dit kan eintlik nie gebeur nie.

In films soos Flatliners en Gliders lyk dit so eenvoudig om oor die grens van die lewe en die dood te kyk, maar dit is ver van ons barre werklikheid af.

Om uit die dood op te staan is onmoontlik! Dit kan nie gebeur nie. Vir ʼn mens is dit onmoontlik.

Maar is dit ook vir God onmoontlik?

As ons van God praat, het ons dit oor iemand wat veel meer as ʼn mens is; en wat nie gebonde is aan grense nie. Hy het immers die grense wat bestaan self bepaal!

Een van twee: óf jy glo dat daar ʼn God is, wat meer kan doen as ʼn onbeholpe mensie soos ek, óf jy glo maar net in ʼn besondere mens, wat wel meer kan doen as ek, maar tog aan grense onderworpe is. In die laaste geval kan hy nie alles doen nie.

Om wel in God te glo, maar om nie te glo dat Hy meer as ons kan doen nie, is eintlik inkonsekwent!

Deur ons korrespondente word ons meegedeel, dat Hy mense uit die dood laat opstaan het, soos bv. die dogtertjie van Jaïrus. Uit ʼn betroubare bron verneem ons dat Hy Sy vriend Lasarus uit die dood opgewek het (daar het al die reuk van ʼn lyk in die lug gehang – Hy was al besig om te ontbind! Van skyndood was daar dus geen sprake nie!).

Deur die krag van God kon ook die profeet Elisa en die apostel Paulus mense uit die dood terugroep. Toe Jesus op Goeie Vrydag gesterf het, het die grafte oopgegaan en baie mense het lewend geword deur die ‘ontbindende’ krag van Jesus se dood. God kán dit doen!!

Wat is dan nog so besonders aan die opstanding van Jesus?

Vir die eerste keer in die wêreldgeskiedenis is daar sprake van iemand wat uit homself die nodige krag en energie gevind het om die bande van die dood te verbreek. Andere word opgewek deur die baanbrekende krag van God. Hierdie man word nie sommer maar net weer lewe ingeblaas nie. Nee, Hy het self die draad van die lewe weer opgeneem, so asof lewe en dood vir Hom ‘a piece of cake’ was.

Hy beskik egter self oor lewe en dood! Inderdaad onvoorstelbaar.

As u dit nie kan aanvaar nie, kan ek u alleen maar gelyk gee.

Ongelooflik ... Maar tog...

Ek het spesiaal hiervoor ʼn paar opvallende besonderhede gelys; ek sou byna sê: van ons verslaggewers uit Israel.

1. Histories staan dit vas dat in die middel van die eerste eeu ʼn groep mense hulle een vir een laat martel en doodmaak het vir hulle getuienisverklaring. Wat was dié verklaring? Wel, dat hulle Jesus weer gesien het na Sy dood! Dit was dan ook hul dryfveer om die wêreld in te gaan en die dood te trotseer!
   Jesus se opstanding het ʼn enorme beweging aan die gang gesit!
   Die eerste Christene het daarom ook die Sabbat met die Sondag vervang, die eerste dag van die week, omdat hulle nie hulle weeklikse fees agter Jesus se rug wou vier nie.
   Sy opstanding het hulle hele lewe verander.
    
2. As Jesus nie opgestaan het nie kon die Romeine die boodskap van die Christene heel eenvoudig kragteloos maak, deur Jesus se liggaam aan die menigte te toon. Die Christendom was ʼn doring in die vlees van die Romeine. Vergelyk ook die onverwagte getuienis van die Romeinse bewakers. Die bewakers was nie seuntjies nie, maar lyfwagte en uitsmyters wat vir hul taak uitgesoek en opgelei was!
   Tog skrik hulle hulself boeglam toe daar meteens engele verskyn, waarop hulle radeloos vlug.
   Mense weet nie van beter as om hulle om te koop om hulle monde te hou!
    
3. As Jesus nie opgestaan het nie, kon hulle gemaklik vir Paulus weerlê het toe hy hom beroep het op meer as 500 getuies aan wie Jesus verskyn het, want Paulus het, toe hy hom op dié getuies beroep het, daarby gesê dat hulle meestal nog in die lewe was (1 Korintiërs 15:5-8). As dit onsin was, sou die eerste Christene nooit toegestem het dat dit in die Bybel opgeneem word nie. Maar dit was so wyd gesteun en deur die destydse kerk onderskryf, dat selfs Joodse geleerdes soos Pinchas Lapide en David Flusser erken het dat daar werklik iets besonders moes gebeur het. Opvallend, want hierdie is belangrike geleerdes wat nie in Jesus as Verlosser geglo het nie!
    
4. Volgens sommiges is Sy opstanding 'n versinsel om die boodskap aantrekliker te maak!? Maar hoe kon dit dan gebeur dat daardie opstanding vir baie juis die grootste struikelblok was om in hierdie boodskap te glo? Net soos ons nou, so het hulle dit destyds ook "ongelooflik" gevind. (Hulle het vir Paulus daaroor uitgelag. Handelinge 17:32).
   Ek sou tog ʼn meer geloofwaardige verhaal bedink het!
    
5. Een van die ‘absurde’ feite is dat Jesus ná Sy opstanding veral deur vroue gesien is. Ek het nou nie iets teen vroue nie, in teendeel, maar in daardie tyd het die getuienis van ʼn vrou nie juis veel beteken nie en het dit ook geen regskrag gehad nie.
   Ek sou tog wel beter getuies uitgesoek het as ek dit later bedink en opgeteken het!
    
6. Volgens ons span verslaggewers word Jesus ná Sy dood deur baie mense op verskillende tye en op verskillende plekke gesien. As dit op hallusinasie berus het, moes dié hallusinasie tog wel wyd verspreid gewees het en verskillende mense op verskillende plekke getref het. Daar was heidense mites oor die opstanding uit die dood in omloop, maar in teenstelling met hierdie mites is die persberigte van die evangelies baie sorgvuldig, met betrekking tot die aanduiding van tydstippe en name van getuies (Pinchas Lapide is bv. onder die indruk van die soberheid van beriggewing).
   ʼn Projeksie van die dissipels kan dit ook nie wees nie, want wat daar gebeur het sluit geheel en al nie by hulle verwagtinge aan nie. Inteendeel, hulle het alles verwag, maar dít wat hier gebeur het, het hulle nooit verwag nie! In hulle toestand van verwarring kon hulle dit nie glo nie. Dink maar aan die ‘ongelowige’ Thomas!

Ons ‘korrespondent’ Paulus deel ons mee dat sy lewensoortuiging geen sin het nie, as Jesus Christus nie werklik uit die dood opgestaan het nie. Ek is geneig om daarmee saam te stem. As die dood nog altyd die laaste woord het, wat het Hy dan bereik? Alhoewel Hy baie goeie dinge gedoen het, was dit nie goed genoeg nie.

So bly ons wêreld geteister deur die kwaad wat ons mekaar aandoen, maar ook die lyding wat ons mense in die wêreld gebring het. Dan het alles by die vroeëre gebly en was ons enigste hoop ʼn ydele hoop gewees.

Nou wéét ek dat dit nie die dood is wat die laaste woord het nie, maar dat Jesus die laaste woord het! Dit beteken dat die deur van die dodesel vir ons oopgeswaai het en dat ons op die nippertjie aan die ‘dodelike inspuiting’ ontsnap het. Wat ʼn verligting as die vryheid en die lewe wink!

Wat ʼn pragtige wêreld gaan dan vir jou oop!

Ongelooflik mooi!