Vir die mense by Golgota was daardie Vrydag nie alledaags nie. Dit was 'n besige dag! Van sonop af was hulle die getuies van verhore voor godsdienstige en politieke leiers. Toe die dag sommer nog jonk was, het hulle al spottend na Golgota uitbeweeg om Hom te kruisig – Hy wat eens die massas in beroering gebring het, wat Homself die Messias genoem het en wat die ou Joodse tradisies geskud het met sy prediking van 'n koninkryk wat op hande is.

Vrydag om nege uur is Hy gekrui­sig. Vir drie ure kon die skare sy lyde sien. Hulle kon met onbetrok­kenheid die eerste kruiswoorde aanhoor en koud neersien op die droef­heid van sy bittereindervolgelinge.

Net drie uur lank.

Toe het dit donker geword in die middel van die dag. Toe die son op sy hoogste was, het hy skielik on­dergegaan soos Amos geprofeteer het:

Daardie dag, sê die Here my God, laat ek die son helder oordag ondergaan, maak Ek dit donker op aarde terwyl dit nog ligdag is. Amos 8:9

Teen drie uur die middag was dit weer oggend. Vir die tweede keer op die Vrydag het die son opgekom — twee keer dagbreek binne nege ure. Dit was beslis 'n buitengewone dag!

Dit was — want God het op daar­die dag radikaal in die mensheids­geskiedenis ingegryp. In 'n wêreld van sondeverlorenheid, geestelike wanhoop en ewige dood het Hy 'n nuwe bedeling gebring — van ver­lossing, hoop en lewe. Die ondergang van die son helder oordag het die einde van Godverlatenheid aan­gekondig. En die opkoms van die son in die middel van die dag het 'n nuwe era ingelui waarin die toorn van God oor die sondaarmens afge­wend is.

Die drie uur duisternis bevestig God se beloftes wat van die vroegste jare herhaaldelik verkondig is. Die wonderlike gebeurtenis verseker sy voorneme om die sondaar nie te vernietig en sy skepping nie oor te gee aan verganklikheid nie. Dit staaf sy Goddelike plan om die offer vir die mens se sondeskuld te bring uit vrye genade en onbeskryflike liefde.

Daarvoor het Hy sy Seun gestuur om te preek, te ly, te sterf en op te staan.

Daarom het God die eerste Goeie Vrydag beskik.

Deur die offer wat gebring is, kan ons deel kry aan die nuwe bedeling. Ons kan "ingaan" in die koninkryk. Ons kan die juk van sondeskuld van ons afhaal en op Christus plaas. Ons kan uit ons eensame sondeslawerny vernuwe word tot kinders en erfge­name van God.

Hoe?

Deur ons saligheid buite onsself in Christus te soek. Dit is wat geloof beteken. En ook hierin is God ge­nadig want Hy gee sy Gees om daar­die geloof in ons harte te wek, te werk en te versterk.

Ons kan deel wees van die nuwe dag, want toe die son in die middag opgekom het, het Jesus gesê: "Dit is volbring!"

Die sondeskuld is betaal. U skuld is betaal.

Verheug u daarin wanneer u op Goeie Vrydag daardie buitengewone dag herdenk — die dag toe die son twee keer opgekom het!