Daar is niks nuut onder die son nie. In Jesus se dae was daar reeds rewolusionêre elemente in die samelewing. Hulle het gedink: as ons tog net die Romeine uit die land kon jaag, dan kom die beloofde koninkryk van God op aarde.

Waarskynlik het Jesus die gelykenis teen hierdie agtergrond uitgespreek. Daarom vertel Jesus hoe dit regtig toegaan in sy koninkryk. Tegelyk verduidelik Hy wat ons lewenshouding moet wees ten opsigte van sy koninkryk.

Ons moet leer om die misterie van die koninkryk van God te eerbiedig.

Met ’n bekende beeld uit die landbouwêreld verduidelik Jesus hoe dit toegaan in sy ryk. In God se koninkryk word gesaai. Elke prediker is ’n saaier en hy saai die Woord van God (Markus 4:14). Wat doen die saaier in hierdie gelykenis? Hy gaan slaap en staan op, dag na dag. En dan ontdek die boer dat die saad vanself ontkiem en groei.

Vanself bring die aarde die graan voort.

Hier bring Jesus ons by die misterie van die koninkryk. Hy wys vir ons dat ons niks kan doen aan die koms en die uitbreiding van sy ryk nie. Ons kan nie mense bekeer en tot geloof bring nie. Ons is totaal magteloos. Dit wil helaas die nuwere teologie, die teologie van bevryding nie verstaan nie. Hulle dink dat hulle deur hulle eie arbeid, hulle rewolusionêre optrede, die Godsryk op aarde kan bring.

Die aarde bring vanself die graan voort. Vanself. In die oorspronklike taal van die Bybel staan daar: outomaties. Twee keer word die woord Merdie in die Nuwe Testament gebruik. Hier en in Handelinge 12:10. Daar het die ysterdeur van die tronk vanself vir Petrus en die engel oopgegaan. Die woord vanself, outomaties, wys op ’n daad van God, op God se hand. Dit is Hy wat die saad laat groei. Die groeiproses van die saad, die koms en die uitbreiding van die koninkryk van God, die bekering van mense gaan buite die begrip of toedoen van mense.

Wanneer ons die misterie van die koninkryk wat Jesus hier verkondig dogmaties sou saamvat, dan kan ons sê: hier het ons die misterie van Goddelike soewereiniteit en menslike verantwoordelikheid.

Hierdie misterie moet deur elkeen geëerbiedig word.

Wat wel nodig is, is geloof, geloof in die krag, die groeikrag van die saad, die groeikrag van die Woord van God. Hierdie gelykenis ontvou vir ons die natuur, die karakter van die koninkryk van God. Daar is ontwikkeling, groei, ’n rypwordingsproses. Daar is ook ’n rypwordingsproses in die lewe van elke gelowige. Die apostel Petrus noem dit die groei in die genade (2 Petrus 3:18). Daar moet ons soos die boer in hierdie gelykenis aandag aan gee. Is daar geestelike groei in die gemeente? Is daar vordering op die pad van heiligmaking? Is daar vooruitgang in die geestelike lewe? Hierdie groeiproses kan nie ontleed word nie, maar dit kan wel waargeneem word.

Daar moet gesaai word. Ons is verantwoordelik. Maar God laat dit groei. Hy is soewerein. By ons moet daar geloof wees in die kiemkrag van die saad van die Woord van God. Teenoor die rewolusie wat deur menslike aktiwiteit en deur die geweld die koninkryk van God op aarde wil oprig, staan die evangelie wat ons wys op ons verantwoordelikheid, maar ons tegelyk leer dat God soewerein is.

En wanneer ons let op die groei van die saad, dan kom daar ook in ons lewe die verwondering, die saad groei vanself.

God se werk gaan voort!