Gedurende 1522 het Maarten Luther in Wittenberg oor Johannes 10:1-11 gepreek. Dit is die gedeelte waar Christus as goeie Herder uitgebeeld word. Hy is die Herder in wie Sy skape verlossing vind. Luther het hierdie Skrifgedeelte toegepas op die pastorale bediening en aan sy gehoor 'n paar beginsels gegee oor dit wat noodsaaklik is in die bediening van 'n lerende ouderling (leraar/predikant).

Volgens Luther is dit noodsaaklik dat die leraar...

•  ...van die gemeente en ouderlinge volmag ontvang om die Woord te bedien. Terwyl Luther daarvan oortuig was dat elke gelowige deel is van die “koninklike priesterdom” en dat almal daarom die gesag het om te preek, dit ook waar is dat alles in die kerk ordelik en gepas moet geskied. Daarom moet diegene wat die Woord in die gemeente bedien, van die gemeente die volmag daartoe ontvang. Luther laat nie ruimte vir selfaangestelde “geroepe” predikers nie.

•  ...vasbeslote is om niks buiten Christus se Woord te preek nie. Ingaan by die deur (Joh 10:9) impliseer om dít te preek wat Christus self geleer het. Luther het nie genoeg woorde om diegene te vermaan wat by 'n ánder deur die skaapkraal wil binnegaan en 'n ánder boodskap preek nie. Diegene wat nie by die enigste Deur ingaan nie en dus nie die ware en suiwere Woord predik nie, lê 'n valse fondament. Hulle voeg dinge tot die Woord toe. Hulle verwoes, martel en slag die Herder se skape.

•  ...daartoe verbind moet wees om eers die Wet te verstaan alvorens die Evangelie gepreek word. Die Wet openbaar die mens se hulpeloosheid en verlorenheid. Dit verneder die sondaar voor God. Mense wat deur die prediking van die Wet bewus geword het van hul sonde en verlorenheid, wil iets méér hoor as Wetsprediking. Hulle wil die stem van die Herder hoor. 'n Mens wat onder sondebesef gekom het, weet bitter goed dat geen verlossing deur goeie werke moontlik is nie. Selfs die mens wat ryk is in goeie werke en vroomheid, besef skielik dat dit steeds te kort skiet in God se oë. Dan is die prediking van die Evangelie nodig waar die stem van die Herder gehoor word. God het Sy enigste Seun gegee sodat almal wat in Hom glo, nie verlore sal gaan nie, maar die ewige lewe sal hê. Dit is die boodskap wat die sondaar se hart verbly.

•  ...gewillig moet wees om die gemeente toe te laat om sy preke te beoordeel. Die skape sal die ware Herder volg. Voordat die skape 'n bepaalde prediker volg, wil hulle eers seker wees dat hy werklik Chrístus verkondig. Die mense behoort – aldus Luther – vir die prediker te sê: “Ons is God se skape. Ons wil Sý Woorde ons eie maak. Indien ons dít van u ontvang, sal ons u as herder erken. Indien u egter 'n ánder Evangelie verkondig, sal ons u nie erken as herder nie en nie na u luister nie, want die amp wat u beklee, strek nie verder as wat die ware Woord gaan nie.”

•  ...slegs op die Woord vertrou om harte te verander. Slegs die Woord kan geloof in mense se harte skep. Die kerk van Luther se tyd het egter geleer dat die bieg van sondes teenoor 'n priester en deelname aan die Mis, die geloof skep. Hierteen maak Luther beswaar. Dit is slegs Christus wat geloof skep. En Hy doen dit deur Sy Woord alleen. Wie beslag lê op Sy Woord, volg Hom en laat nie toe dat enigiets/iemand hom van Christus losskeur nie. Daarom Luther se oproep dat die kerk die suiwere Woord moet toelaat om sy gang te gaan, want dit sal weldra op mense beslag lê. En húlle sal die Herder onverwyld volg.

Vandag, byna 500 jaar later, is hierdie beginsels nog net so waar vir die hedendaagse kerk. Gemeentes moet aan leraars volmag gee om te preek nadat hulle vooraf sekergemaak het dat hulle ware dienaars van Christus is. Daarby moet ons weer die onderskeid leer tussen die Wet wat sonde openbaar en die Evangelie wat sondaars bevry. In elke ware gemeente van Christus behoort die lidmate die onderskeid te ken tussen ware en valse prediking en dat ware prediking altyd in ooreenstemming is met die Woorde van die Groot Herder. Nie alle prediking wat uit die Bybel kom, is ware prediking nie! Valse prediking moet onderskei word en mag onder geen omstandighede geduld word nie. Laastens moet gemeentes leer om slégs op die Woord te vertrou om mense se harte te verander. Sy Woord sál effektief wees. Dit geld te meer in óns dag waar gemeentes skynbaar op allerlei mensgemaakte foefies vertrou om lewensverandering te bewerkstellig. Laat ons maar van Luther leer: Christus is genoeg. Die Woord is genoeg. Gedurende die 16de eeu, het hierdie oortuiging die Here se ware kerk uit die dood laat opstaan. Dit sal ongewyfeld in die 21ste eeu wéér gebeur.

Hierdie artikel is 'n verwerking van 'n Internetartikel deur Aaron Menikoff te vinde op die 9marks.org webblad.