Een van die bewyse vir 'n prediker dat hy waarlik die evangelie van Christus verkondig, is die reaksie van die gemeentelede op die prediking. En een soort reaksie wat 'n bewys kan wees dat die prediker waarlik die kragtige evangelie van Christus bedien het, is as die gemeentelede deur die prediking ontstem is en hulle selfs vir die prediking vervies het. Met so 'n stelling word nie bedoel dat die prediker doelbewus sy gemeente moet aanval en kwaad maak of dat hy die preekstoel moet misbruik om persoonlike aanvalle op lidmate te loods nie. Gebeur dit wel, is dit die ontlading van die prediker sy eie idees en is dit nie die bediening van God se Woord nie.

Dat die prediking dan ontstem, is tog waar, want die Woord wat bedien word, is 'n skerp swaard wat insny en seer maak. Dit is sout wat brand as dit in oop wonde val. Dit is die wil van God wat mense in hulle selfvoldane blindheid en rustige selftevredenheid voorkeer met die eis dat hulle hulle sondes moet erken en loslaat — al kos dit ook wat. Die kerk is tog nie 'n ge­meenskap van mense waar alles net rustig en stil moet wees nie; 'n plek waar niks gesê moet word wat die lidmate kan ontstel of kwaad maak nie. As motivering vir so 'n siening van die kerk word gewoonlik aangevoer dat dit in die kerk mos veral oor die liefde van God gaan. Maar die liefde van God is nie iets leweloos, iets soet­sappigs en pap nie. Die liefde van God is 'n lewende krag, dit spreek aan en roep op, want:

Want so lief het God die wêreld gehad, dat Hy sy eniggebore Seun gegee het, sodat elkeen wat in Hom glo, nie verlore sal gaan nie, maar die ewige lewe kan hê.

Die kerk is gelowiges wat hulle hele lewe buite hulle­self in Christus soek, maar dit is ook mense wat voort­durend geneig is om God en hulle naaste te haat. Daar­om is dit so dat wanneer die evangelie van Christus waarlik verkondig word, dit die lidmate kan ontstem en kwaad maak, want die Woord spreek jou in jou sonde aan. Dit konfronteer jou met die verkeerdheid van jou leefwyse en jou oortuigings. Dit stel aan jou 'n saak wat jy nie graag wil insien of aanvaar nie en daarom ontstel dit jou. Indien die prediking suiwer, eenvoudig en reguit die bediening van Gods Woord is en jy is kwaad oor wat gesê is, dan is dit nie die skuld van die prediker nie en ook nie die skuld van die Woord van God nie, maar dit is jy wat wind-op en stroom-op met die Woord van God lewe.

Dit is opvallend wanneer 'n mens deur die Evangelies blaai om te let op die uitwerking wat die prediking van Christus meestal gehad het. Deur sy prediking het mense of tot geloof gekom of dit het mense so ontstem dat hulle Hom vervolg het. Sy prediking het mense nooit gelaat soos hulle was nie. Sy Evangelie was 'n boodskap met twee duidelike kante — daar was nie 'n middeldeel waarin almal hulle rustig tuis gevoel het nie.