⤒🔗

Uithouvermoë←⤒🔗

Daar is preke wat ʼn mens nie aanspreek nie. Of kerkmense wat hul skandelik gedra. Vormgodsdiens wat jy as ʼn beklemmende verpligting ervaar. Veranderinge in die kerklike lewe, wat baie groot bekommernis wek.

Dit is sommer ʼn paar voorbeelde van omstandighede wat jou die volgende vraag laat vra: Hoe lank kan ek dit nog uithou in die kerk? ʼn Mens se kerklike uithouvermoë kan behoorlik op die proef gestel word. Hoe hou God dit eintlik nog uit met sy volk?

Bespotlik←⤒🔗

Die volk Israel het hom bespotlik gedra in die woestyn. Soveel so, dat die vyande van God die spot kon dryf met die volk. Ja, die Here het sulke ongehoorsaamheid van sy volk nie ongestraf laat bly nie. Sy straf was partykeer so erg, dat die verlossing uit Egipte na ʼn mislukking begin lyk het. Daarom kon dit gelyk het, dat Egipte tóg die ondergang van God se volk sou word. Soos ʼn swaargewonde persoon, ondanks ʼn reddingsoperasie tog beswyk, so het dit ook gelyk vir Israel. En dit is iets wat die spotters van God se volk natuurlik met beide hande aangegryp het.

Die Here hou uit met sy volk. Hy is immers die God van die verbond. Maar dit beteken nie dat Hy stilbly oor die sondes van die volk nie. Sy troue liefde is ʼn liefde met rég. Hy maak Israel se sondes openlik bekend. Ook al wek dit bespotting van die vyande van God op. Om uit te hou in die kerk beteken dus nie om stil te bly oor wat verkeerd is nie.

Tog moet ons ook meer oor hierdie onderwerp sê as slegs dit…

Draadjie←⤒🔗

Die bespotting van God se vyande raak Hom diep! Hoe swaar Hy sy volk ook al straf, dit het nooit die gevolg dat sy reddingswerk misluk nie. Altyd weer sorg die God van die Verbond dat daar ʼn draadjie oor is, om mee verder te spin. Deur te straf beoog God nie vernietiging nie, maar juis die herstel van sy volk. Sy ‘slaan’ is nie ʼn onophoudelik slaan nie – soos mense dit somtyds kan doen in hulle aggressiwiteit teen die kerk. God se reg bly ʼn instrument van sy liefde. God se hantering van sy volk kan miskien bespotting oproep, maar dit is ook God Self wat daarvoor sorg dat die spot weer afgewend word.

Hy wil op geen manier wys dat die vyande van die kerk tog reg is nie. Hy kies steeds weer die volk se kant. Ja, dit is waar, daar is geen barmhartigheid sonder reg nie, daarom kan ʼn liefdevolle God ook straf. Maar daar is ook geen rég sonder barmhartigheid nie, daarom kom die liefdevolle God elke keer weer op vir sy volk.

Bly dit dan nou maar net so ʼn ellende en gemors in die kerk? Ja, behalwe vir die feit dat ons Jesus Christus ken. Sy verlossing is eg én fundamenteel. En juis daarom kan ons steeds weer probeer en vertrou dat dinge in die regte rigting kan verander.

←⤒🔗

Benouend←⤒🔗

Wat kan ʼn mens nou hieruit aflei? Dat wanneer God dit kan uithou met so ʼn volk, ek dit ook maar moet doen? So iets kan ons baie benoud maak. Kerklike uithouvermoë word gevra, maar let veral op hóé jy dit kan volhou: deur jou oë op Jesus Christus te rig. Wanneer jy Hom nie meer sien nie, of wanneer Hy onsigbaar gemaak word, kan ʼn mens inderdaad nie meer volhou nie. Maar ondertussen, laat ʼn skerp oog wat gemis en foute in die kerk kan raaksien, ook die oog wees vir die genade van Jesus Christus vir die kerk.

Nou proe en verstaan ons ook iets van hoe groot die genade van God moet wees.

Jou Verlosser is jou God.

O Heer, laat ek deur U genade ook deel bly van u kerk!