Johannes skryf in Johannes 7:39:

...want die Heilige Gees was daar nog nie, omdat Jesus nog nie verheerlik was nie.

Hy verbind die verheerliking, die hemelvaart, van Jesus en Pinkster, die uitstorting van die Heilige Gees. Maar wat kan dié verbinding tog beteken? Was die Heilige Gees dan eers werksaam ná Jesus se “verheerliking”? Het Israel dan nie die Heilige Gees gehad voor die verheerliking van Christus nie?

Dit is nou juis tyd vir die fees van die uitstorting van die Heilige Gees, Pinkster. Christen en Jood gaan saam Pinkster, die oes wat God gegee het, vier. Maar Jood en Christen gaan dit op verskillende wyses herdenk. Omdat die Jode kies om sonder Christus te leef, bly hulle fees ’n gedempte fees. Hulle kan met dank terugkyk na die sorg van die HERE in hulle geskiedenis, maar sonder geloof in die Messias is daar geen oes van vergifnis vir hulle om te vier nie. Dit wat hulle Messias in genade vir hulle geplant het, wil hulle nie oes nie!

Christene mag met dank vier dat ons inderdaad die seën van ’n ewige oes ontvang het. Ons oes die vrede van God se vergifnis wat Christus vir ons bewerk het. Hy gee sy Gees aan ons, omdat ons glo dat Hy volkome vir ons sondes gesterf het! Deur die Gees vier ons Pinkster, ons oes die lewe met God!

Wys Johannes 7:39 ons dus op die Gees-loosheid van die Joodse Pinkster? Het die volk van die Ou Testament nie die Gees van God gehad nie? Nee, Johannes verf net met ’n dik kwas. Hy stel die vroeëre werk van die Gees in die agtergrond van die volskaalse verheerliking van Christus sedert die uitstorting van die Heilige Gees op Pinkster. Tot op Christus se verheerliking sou die volheid van die gawe van die Heilige Gees nooit moontlik wees nie. Voordat God die oes van die lewe kon gee, moes daar Iemand wees wat dié oes moontlik kon maak. ’n Mens moes God volkome gehoorsaam sodat God Hom kon seën met al die hemelse seëninge! Israel, die hele Ou Testament, verwag daarom juis deur die Gees die koms van die Volmaakte, die Christus (Johannes 12:41). Wat voorheen was, is skadu’s van wat daar nou is! Daarom wentel die hele Evangelie van Johannes om die punt, die uur, van Jesus se verheerliking (vgl Johannes 1:17; 2:4; 12:23, 27, ens.). Eers nadat Hy volkome verheerlik was, kon die Heilige Gees uitgestort word. Jesus se optrede, die hemelvaart, is die groen lig vir die Heilige Gees se volkome intrede, die “beter bedeling” (Johannes 16:7). Dit beteken verder dat die Ou Verbond nou aan die Nuwe onderworpe is. Sonder die fees van die Gees wat Christus bewerk het, is daar nou geen werklike fees meer nie (Johannes 7:39). Hy wat nie glo in die verheerlikte Christus nie, het geen oes meer nie. Dit is so goed soos ’n misoes! Die Gees verheerlik Christus. Daarom sê Johannes: Omdat Christus nie verheerlik was nie, was die Gees nog nie daar nie! Wie die Seun nie eer nie, eer nie die Vader wat Hom gestuur het nie (Johannes 5:23).

Maar dit is nie net Christene en Jode wat verskillend na Pinkster sal kyk nie. Ook Christene het onderlinge verskille oor die viering van Paasfees. In wese lê dié verskille ook, net soos met die Jode, in die siening van die verhouding tussen Pinkster en hemelvaart. In “Pinksterkerke” sal Pinkster voorgehou word as ’n uitstorting van die Gees wat weer en weer moet plaasvind. Hierdie aanhoudende oes word voorgehou as onmisbaar vir die lewe van die kerk. Mense moet weer en weer ervaar hoe daar gepraat word in tale en allerlei wonders moet gereeld manifesteer. Sonder hierdie gereelde “oes” is die kerk sterwend.

Dié siening stem merkwaardig ooreen met die Joodse siening van Pinkster. Pinkster word pinksters. Christus se werk was en is nie volmaak nie. Daarom sal Pinksterkerke kort na Pinkster 2007 weer koorsagtig na die volgende pinkster-ervaring begin soek, na die bevestiging dat God in hulle lewens werk. Net soos by die Jode is die Pinksterkerke se een Pinkster, die een uitstorting van die Gees, dus onbevredigend, onverkwiklik en onversadig. Die Gees is daar en dan is Hy weer nie daar nie.....

Ander Christene glo anders. Hulle vier ook die fees van Pinkster anders. Hulle glo dat die Kerk, die katolieke Kerk van Christus, Pinksterkerk IS. Sy hoef dit nie weer en weer te word nie. Die Heilige Gees is slegs eenmaal uitgestort as eenmalige en ewige vrug van die eenmalige verheerliking, die hemelvaart. Die Pinkstergebeure is daarom net so eenmalig en volmaak soos die kruisiging, die opstanding en die hemelvaart van die Here Jesus. Pinkster is die oorvloedige en aanhoudende oes van God se volkome werk in Christus op aarde. Net soos Jesus met die een kruis-offer volmaakte versoening bewerk het (1 Johannes 2:2), het Hy ook sy Gees volmaak aan die gemeente gegee om haar te verseker dat Hy ewig by haar sal wees (Matthéüs 28:20). Sy hemelvaart was nie ’n wegvaart nie. Dit was nie ’n troonverlating nie, maar juis ’n troonbestyging (Hebreërs 1:3). Hy sit nou aan God se regterhand en gee sy Gees aan elkeen wat tot geloof kom. Hy wat in Christus glo, mag weet hy het die Heilige Gees (Romeine 8:9). Die Gees se taak is juis om ons na die verheerlikte Christus te neem.

Johannes 7:39 is die gronde vir dié vergenoegde houding. Die verheerliking van Jesus het reeds plaasgevind en daarom is die Gees nou reeds uitgestort. Die werk van die Heilige Gees is nie om ons weer en weer te laat soek na een of ander tydelike oes, een of ander teken of wonder, nie, maar om ons tot rus te bring in die wonderbare aanskouing van die verheerlikte Christus aan God se regterhand. Ons sekerheid lê in die ervaring van die eenmalige en volmaakte troonbestyging van die Seun. Daar staan:

...want die Heilige Gees was daar nog nie, omdat Jesus nog nie verheerlik was nie.

In Johannes 7:38-39 roep Jesus juis op die Loofhuttefees dorstige mense om van HOM te drink en dan sal strome lewende water uit hul binneste vloei. Net so ook beloof Hy aan die vrou by die put van Sigar dat elkeen wat van Hom drink, NOOIT weer dors sal word nie.

Die Heilige Gees was daar nog nie, OMDAT Jesus nog nie verheerlik was nie. Noudat Jesus verheerlik is, is die Gees daar!