Mense lewe dikwels asof hulle baie tyd het. In die voorafgaande gedeelte het Jakobus gepraat met sakelui wat presies geweet het dat hulle oor ʼn bepaalde tyd ʼn mooi bedraggie op hulle rekening kan byvoeg. Hulle word dan vermaan. Julle het nie eers beheer oor julle eie lewensduur nie. Dié mag het die Here alleen; om te maak asof jy ook die mag het, is sondige hoogmoed.

Die sleutelbegrippe van geld en tyd bring Jakobus by ʼn ander belangrike tema. Daar is rykes in hierdie lewe wat leef asof hulle al die tyd in die wêreld het en aan niemand verantwoording hoef te doen wat hulle met hulle geld maak nie. Dit is twee groot foute.

Wee Julle⤒🔗

Die Here Jesus het mense soms regstreeks aangespreek met ʼn “Wee julle..."  Jakobus spreek ook sy lesers direk aan, en met nadruk. Dit was in die Ou Testament al so. ʼn Profeet begin met “Wee julle” en jy weet dat daar ʼn ramp aan die kom is. Sonder bekering is die ramp onvermydelik. So het die Here Jesus ook gesê “Wee julle”. Met dieselfde beklemtoning sê Jakobus nou “Kom nou julle rykes, ween..." Ons het nie baie tyd nie. Die rampe kom. Dit moet luid weerklink: die ondergang is naby! Die oorsaak is die koms van die Here Jesus – wat vas is en seker.

Misbruik←⤒🔗

Hulle het gelewe asof hulle baie tyd het en asof hulle self kon besluit wat om met hulle geld te doen. Hulle het dit verkeerd gedoen. Baie word opgegaar sonder om dit reg te bestee. Die loon van die arbeiders word nie betaal nie, maar húlle het oorvloed. Hulle het hulle posisie misbruik om oneerlike oordeel te vel ten koste van God se kinders, wat hulleself nie kon verweer nie. Eendag kom die oordeel en hulle besittings sal hulle aankla.

Hulle kosvoorraad, baie groter as wat hulle nodig het, lê in die skure en verrot, terwyl weduwees en wese in nood verkeer.

Hulle het soveel klere wat nie gebruik word nie, maar deur insekte gate gevreet word.

Goud en silwer is edelmetale wat nie só vergaan nie, maar hulle verloor hulle glans en dié dowwe spul sal hulle besitters aankla wanneer dié straks voor die troon van Christus staan. Hulle moet die gevolge nie onderskat nie. Hulle sal met hulle liggame in die ewige vuur vergaan.

Hierdie oortredings is ekstra ernstig omdat die evangelie reeds verkondig is. Ons lewe in die laaste dae en wéét dat die Here Jesus terugkom. Om te maak asof ons baie tyd het, is ʼn ernstige oortreding. Sy woorde word in die wind geslaan. Hy het ons geleer dat ons met wat God aan ons toevertrou het, ons skat in die hemel moet maak, in plaas daarvan om dit uit hebsug deur mot en roes te laat verniel.

Des te erger is dit dat die rykes die arme dagloners sleg behandel. Hulle het geswoeg, maar moet honger ly omdat hulle loon nie betaal word nie. Die oes lê weggepak in die skure agter die villas, maar in die huise van die armes kla hulle oor honger.

Die Here van die hemelse leërmagte het dit wel deeglik raakgesien. Hoe sal julle aan sy toorn ontkom?

Wat hierdie rykes doen is buitengewoon goddeloos. In lyn met die Bybelse leer kan Jakobus dit neerpen dat die Here sulke optrede verafsku en beslis die saak van die armes opneem.

Jakobus beeld hier die ironie uit dat terwyl die rykes vir hulle feeste beeste slag en hulleself vet eet, hulle inderwaarheid besig is om hulleself vir die komende slagting klaar te maak.

Hulle het onregverdig geoordeel; hulle aan die lewens van weerlose kinders van God vergryp. God sal regverdig oordeel.

Onder Broeders←⤒🔗

Jakobus het as’t ware by sy broeders gaan staan. Hulle mag weet hoedat hy aan hulle ryk onderdrukkers die oordeel verkondig, maar hy het ook nog iets vir die gemeentelede te sê. Hulle moet óók besef dat dit nou die laaste dae is. Daardie besef moet by hulle léwe.

Dit beteken dat hulle geduldig op die koms van die Here moet wag – soos ’n boer op die oes. Die land is gesaai. Die reëns het gekom. Nou moet hy geduld beoefen. So moet die gelowiges ook geduldig wag op die koms van die Here.

Daar is egter ’n belangrike verskil. Die boer is nie heeltemal seker van die oes nie. Christene ís seker van die koms van die Here. Hulle kan in moeilike tye, ook dié wat hulle deur goddelose rykes aangedoen is, uitsien na die sekere vervulling van die beloftes van God.

Hierdeur word ook die onderlinge verhoudings in die gemeente bepaal. Jakobus het vroeër al gepraat oor rusies oor die leer en lewe. Probleme kan spanning veroorsaak. Dit verg aandag, want spanning in die gemeente is sleg. ’n Ernstige waarskuwing is dus van pas. Kyk! Dit is die laaste dae. Die Here Jesus Christus kom. Dit sal ons tot oordeel gereken word as ons deur Sy koms oorval word terwyl ons besig is om ons spanninge uit te baklei.

Laat ons ’n voorbeeld neem van Bybelse helde; profete wat in sy diens getrou gebly het aan die Woord van God, ondanks die lyding wat hulle ondergaan het. Sommiges het tydens hulle werk die dood moes smaak. Die Here het hulle in heerlikheid opgeneem. Die broeders het met agting en respek daaroor gepraat.

Job word by name genoem. Wat ʼn lyding het hy nie gehad nie. God het getrou gebly en Job ryklik getroos – dit was God se doel, want Hy is barmhartig en vol ontferming. Daarop kan die lesers staatmaak en daarom moet hulle besef in watter tyd hulle lewe.