Die Bybel leer dat selfs as ons nooit gesondig het nie — nooit iets verkeerds gedoen het nie — ons voor God steeds sondaars geag word. Dit is die Bybelse leer van die erfsonde.

Erfsonde verwys na die sonde van Adam en die feit dat God ons vir daardie eerste sonde van Adam verantwoordelik hou. Ons is net so skuldig aan daardie eerste ongehoorsaamheid soos Adam — só skuldig dat ons soos hy gestraf word. Ons word dood  deur misdade en sonde gebore; die straf wat God aan die begin aangekondig het (Gen. 2:17).

Die leer van erfsonde vind ons in Romeine 5:12 wat ons daaraan herinner dat, toe Adam gesondig het, die dood tot die hele menslike geslag deurgedring het. Let daarop dat die vers nie sê dat die dood sal kom wanneer almal gesondig het nie, maar dat dit reeds tot almal deurgedring het, omdat almal gesondig het. Op ʼn tydstip in die verlede het almal gesondig, selfs die wat nog nie gebore is nie, daarom word hulle deur die sonde en misdade dood gebore. Wanneer het almal só gesondig dat hulle in sonde dood gebore word? Die enigste moontlike antwoord, die antwoord van Romeine 5:12, is dat almal in Adam gesondig het.

Erfsonde bestaan uit twee dele. Eerstens het almal in Adam gesondig en word daarom aan sy sonde skuldig geag. Hierna word gewoonlik as “erfskuld”, wat almal het omdat Adam alle mense voor God verteenwoordig het, verwys. Tweedens kom alle mense in die wêreld met die straf vir die sonde, die ewige dood, omdat hulle, selfs voor hulle geboorte, reeds skuldig is. Hulle word deur misdade en sonde dood gebore (Ef. 2:1). Na dié deel van die erfsonde — die straf waarmee hulle in die wêreld kom — word verwys as “erfsmet” of “verdorwenheid”.

Die meeste mense hou nie van hierdie leer nie, want dit lyk vir hulle so onregverdig, maar dit is nie werklik onregverdig nie. Op vele terreine van ons lewe aanvaar ons verantwoordelikheid vir die optrede van ander, sonder om te dink dat dit onregverdig is. Wanneer ons politieke leiers wette maak, word ons vir daardie wette verantwoordelik gehou. Ouers word in baie gevalle vir die optrede van hulle kinders verantwoordelik gehou. Dit is deel van die lewe. Dit is waar, selfs wat ons saligheid betref. Ons kla nie, en dink nie dit is onregverdig, dat Christus as ons Saligmaker vir ons en al ons sonde verantwoordelikheid neem nie; tog kom ons verlossing deur Hom op dieselfde manier as wat die sonde deur Adam gekom het.

Erfsonde is ʼn baie belangrike Bybelse leerstuk en dit is ook vir ons van groot persoonlike belang. Dit leer ons hoe volkome verlore ons as sondaars is, en wys daarop dat daar geen moontlikheid tot saligheid is, anders as in Jesus Christus nie. Die leerstuk leer ons ook dat, selfs al sou ons nooit gesondig het nie, God steeds op ons toornig sou wees en ons ewig sou straf. Dit laat ons nêrens anders om heen te gaan om hulp en redding, as net die kruis van Christus.

Besef u dat u met erfsonde gebore is? Het u geweet dat selfs u kleinste kindjie reeds vanaf geboorte daarmee besmet is? Het u geweet dat die werk van Jesus Christus die enigste geneesmiddel vir hierdie aaklige “siekte” is? Om dié rede roep die Bybel ons om vir ons saligheid in Hom, en in Hom alleen, te glo.