Die gebed word dikwels die asemhaling van die geloof genoem. Dit is dan ook die Heilige Gees, die asem van God, wat die gelowige tot gebed aanspoor. Daar is dus ʼn onlosmaaklike eenheid tussen die Heilige Gees en ons gebed.

As Paulus sê dat God se krag in ons swakheid openbaar word, dan kan ons, wanneer ons aan die krag dink, ook aan die gebed dink. Soos ʼn brug twee oewers met mekaar verbind, so sorg die Gees dat die gebed ʼn lewendige verbinding vorm tussen God en ons. Wanneer ons bid, dan blaas die Gees met sy hemelse asem lewe in ons gebed, sodat die klanke wat ons in gebed uiter, werklik op God gerig word.  Maar die Gees sorg ook daarvoor dat ons al biddend, vastigheid van God ontvang.  ʼn Treffende teks is hier dat die Heilige Gees saam met ons gees getuig. Die mens bid, ons bid, maar terselfdertyd bid die Heilige Gees ook saam met ons.

ʼn Gids aan boord⤒🔗

ʼn Eenvoudige voorbeeld kan dit verduidelik. Wanneer ʼn skip die hawe binnevaar is daar altyd ʼn loods aan boord, want dit is net die loods wat weet waar die beste vaarwater is. Weet jy hoe werk dit as ʼn loods aan boord van ʼn skip is?  Dan neem die loods nie die stuur of die roer oor nie. Nee, die loods gee sy bevele aan die stuurman van die skip, die stuurman herhaal die bevele om seker te maak dat hy dit reg verstaan het, en dan moet die stuurman die bevele uitvoer. Hulle twee vorm as’t ware ʼn eenheid – die loods gee die opdrag en die stuurman voer dit uit.

Dit is ʼn treffende voorbeeld hoe dit ook met ons in die gebed gaan. Aan die een kant is dit ons wat bid, ons praat met God in die gebed. Maar terselfdertyd is dit ook die Gees wat saam met ons bid, wat in ons bid, wat die gebed in ons werk. Soos die loods aan die stuurman voorsê, so sê die Gees vir ons voor. Maar dit is die stuurman wat die bevele oorneem en uitvoer.

Wat hier belangrik is, is die regte ewewig. Ons moet aan albei die pole dieselfde gewig gee. Ons moet ons eie verantwoordelikheid in die gebed nie gering skat nie, maar ons moet terselfdertyd daarvan bewus wees dat ons in die gebed heeltemal afhanklik is van die Gees wat ons moet leer bid.

Uit die Skrif←⤒🔗

Watter woorde of opdragte word deur die Heilige Gees vir ons voorgesê of gegee as ons bid? Dit sal duidelik word dat hierdie opdragte, hierdie ingewing, alles betrekking het op Christus en op die Bybel.

Die Here Jesus is daarin ook vir ons die voorbeeld. Ons lees op verskillende plekke in die Nuwe Testament dat die Here Jesus gebid het, maar ons lees ook wat Hy gebid het, watter woorde Hy gebruik het. Dit is opmerklik dat Jesus meer as een keer in sy gebed ʼn Psalm aangehaal het. Hy bid uit God se woord, uit die Skrif. As Christus aan die kruis in die uiterste nood is en alle steun van mense Hom verlaat het, dan bid Hy en soek Hy sy steun by die Vader. Hy bid nie met sy eie woorde nie, maar Hy gebruik woorde uit die Psalms. In die diepste verlatenheid wat Hy ervaar, reik Hy in sy gebed uit na Psalm 22 en in sy sterwensuur bid Hy met woorde uit Psalm 31.

Eindbestemming←⤒🔗

Kan ons hieruit nie ʼn belangrike les leer vir ons lewe en ons gebedslewe nie? Elkeen wat ʼn probleem het om te bid, of wat - om dit sterker te stel –  kan sê dat hy in ʼn gebedskrisis verkeer, kan gaan hulp soek by die Heilige Gees. En ons sal verseker die krag van die Gees ervaar wanneer ons die boek Psalms oopmaak.

Prof. Versteeg het ʼn baie inspirerende studie oor hierdie teks geskryf. Hy wys daarop dat die hulp van die Heilige Gees in die gelowige se gebed verband hou met die toekoms van God. Met die gebruik van die beeld hierbo, van die loods aan boord van die skip, kan ons miskien die teks (Rom. 8:26) soos volg omskryf.

In ons lewensboot bevind ons onsself op die oneindige wêreldsee, vol gevare, en ons weet nie waarheen om te gaan nie. Ons sien ook nie die hawe voor ons nie. Dit is in wese ons swakheid as mens en as sondaar. Maar in die Psalms gee die Heilige Gees vir ons die bevele. Bevele wat ons altyd die regte rigting laat inslaan, die rigting van die hawe, die rigting van ons eindbestemming.

Ons swakheid is dat ons nie die pad ken nie. Ons swakheid is dat ons gebed nie op die toekoms gerig is soos wat God dit wil hê nie. Maar die Heilige Gees kom om ons te help. Die Heilige Gees neem die leiding. Hoe meer ons hulp aanvaar, hoe meer ons die Psalms gebruik in ons gebede, hoe meer sal ons gebed op die tuishawe by God afstuur.

Dit is nie sonder rede dat ons die gebed met die woord “amen” afsluit nie. Die woord “amen” beteken kort en kragtig “vertroue”. As ons gebed deurtrek is van ons eie selfsugtige gedagtes, sal die asem van die gebed wegwaai. Maar ons gebed wat ontspring uit die Psalms dra ons verder na God se toekoms. Biddend, en meebiddend met die Gees, word ons saamgeneem, saamgetrek na God se eindbestemming.