⤒🔗

Barmhartigheid en Wraak←⤒🔗

Uit verskillende tekste uit die Ou Testament sien ons dat ‘barmhartigheid’ ʼn woord is met diep gevoelswaarde. Dit is die liefdevolle sorg waarmee iemand oor die nood van ʼn ander bewoë is. Des te meer geld dit van die barmhartigheid van God: dit is sy liefdevolle sorg vir sy volk in ellende. Die Here kan hierdie barmhartigheid betoon deur self in te gryp. Hy kan ook mense daarvoor gebruik, as middele in sy hand. Hy is ook die Gewer van barmhartigheid tussen mense onderling.

In Jeremia 6 lees ons egter dat God die barmhartigheid tussen mense kan wégneem. God kan sy barmhartigheid ook terughou en dit nie betoon nie. Ons lees ook in die Bybel van God se toorn, straf en wraak. Hoe kan die Bybel praat van ʼn God wat Hom wreek terwyl Hy dan barmhartig is?

Wraak as Terughou van die Barmhartigheid←⤒🔗

Telkens kom ons dit in tekste teë dat van die volk Israel gesê word dat hulle teen die Here gesondig het en dat hulle hul nie op die roepstemme van die profete bekeer het nie. So kom ons die volk Israel opnuut teë in Jeremia 6. In hoofstuk 5 het Jeremia op die oorsake vir die naderende oordeel gewys. Dit lê alles in die ongehoorsaamheid van die volk. Hoofstuk 6 is dan ʼn hernude gerigsaankondiging, sodat die volk hulle sou bekeer. Die doel van die oordeelsaankondigings is die terugkeer van die volk tot die Here en sy diens. Die oordeel is naby, maar nog nie onafwendbaar nie. Die volk sus hulleself egter aan die slaap: “Vrede, vrede!” Jeremia moet verkondig: ‘Daar is geen vrede nie’ (vs. 14); want die volk verwerp die wet en die woorde van God. Heel konkreet word vir die volk gesê dat die oordeel uit die Noorde sal kom: ’n volk wat wreed sal wees en geen barmhartigheid sal betoon nie. Hulle sal met volle oorlogstoerusting optrek teen Israel en hulle met brute geweld verslaan. Daardie volk is die instrument in die hand van God om sy gerig uit te voer.

Tog wys die Bybel ons telkens weer dat God in sy gerig nie sy totale en definitiewe wraak tot uitvoer bring nie. Hy verdelg nie die volk nie, maar behou ’n oorblyfsel en laat hulle terugkeer. Dit is sy barmhartigheid. God is nie óf barmhartig óf wrekend nie; Hy voer die gerig nog in sy barmhartigheid uit.

Die Bybel verkondig aan ons: die barmhartige God neem wraak oor die sonde. Alles wat in vyandskap en ongehoorsaamheid teen die heerskappy van God opstaan, is sy wraak te wagte. Ook binne die kring van sy verbond. Met die volk wat uit die Noorde teen Israel optrek, stry die Here ten diepste self teen sy volk. In die wreedheid van die volk uit die Noorde blyk dat God sy barmhartigheid terughou. Die wraak van God is egter nie oor wraak as sodanig nie, maar het ten doel om sy barmhartigheid te betoon aan hulle wat hulle tot Hom bekeer (Jeremia 6:8!).

Wraak as Uiting van die Barmhartigheid←⤒🔗

Dit is opvallend dat Jeremia 6:23 woordeliks weer in Jeremia 50:42 terugkeer. God sal opnuut sy wraak uitoefen deur middel van ’n volk uit die Noorde, maar nou sal die wraak nie oor die ‘dogter van Sion’ gaan nie, maar oor die ‘dogter van Babel’, want Babel het hom in die lot van Israel verbly. In sy wreedheid het Babel hom aan die verbondsvolk van God vergryp. Hy het hom te buite gegaan in die gerig oor Israel. Daarmee het hy self die eer van God aangetas en die toorn van God oor hom afgeroep. Nou sal God aan Babel dieselfde doen as wat Babel aan Israel gedoen het. Dit word deur herhaling van die woordkeuse in 50:42 onderstreep. Die Here sal Babel vergeld. Nou tree God in sy wraak as Verlosser vir sy volk op. Hy ontferm Hom oor sy volk in die ellende van die ballingskap. Hy toon aan hulle sy barmhartigheid deur Hom op Babel te wreek. So verlos Hy en betoon sy liefdevolle sorg aan sy volk. Hier blyk dit dat die wraak van God juis ’n instrument is om sy barmhartigheid te betoon. Sy ontferming oor sy volk kom tot uiting in sy wraak oor die vyande. Weereens gaan die wraak van God nie oor die wraak self nie, maar oor sy eer en die heil van sy volk.

Christus die Brandpunt←⤒🔗

Die volheid van die barmhartigheid en wraak van God sien op die kruisheuwel van Gólgota. Daar kom die twee bymekaar. Die straf wat vir ons die vrede aanbring, was op Hom… (Jesaja 53:8). God betoon sy barmhartigheid aan verlore sondaars deur hulle sondes op sy eie Seun te wreek.

Christus is die brandpunt van God se barmhartigheid en wraak. In Christus sien die geloof die Vaderhart wat brand van liefde vir sondaars. In Christus sien die geloof dat die liéfde net geskenk kan word omdat die heilige toorn van God aan die kruis op Hom ontbrand het. Die wonder van Goeie Vrydag is dat die sonde gewreek word op Hom wat sonder enige sonde was. Die Seun verklaar aan ons die hart van die Vader! Daarom is elkeen wat die barmhartigheid van God in die bloed van Christus verag, sy wraak te wagte (Hebreërs 10:28-31).

Toekoms←⤒🔗

Ook in die boek Openbaring lees ons van God se barmhartigheid en wraak. Op die jongste dag sal God Hom wreek op al sy vyande wat Hom nie as Koning oor hulle lewe wou hê nie. Hy sal wraak neem op al die duistere magte wat hulle teen Hom verset het. Dan sal Hy ook die bloed van al sy martelare wreek. Hier word dit baie duidelik: die wraak van God oor die goddelose Babilon (Openbaring 18) beteken die verlossing vir die kinders van God. In die hemel word dan ook die oorwinningslied oor die val van Babilon gesing. God staan op vir die eer van sy Naam en die heil van sy volk. Satan en sy volgelinge word in die poel van vuur gewerp. Met alles wat sy Naam, Koninkryk en volk aantas, word weggedoen. So kry sy liefdevolle sorg vir sy volk definitiewe beslag. En in die hemel klink:

Halleluja, die heil en die heerlikheid en die eer en die krag aan die Here onse God!

Laat ons bly wees en ons verheug en aan Hom die heerlikheid gee, want die bruilof van die Lam het gekom en sy vrou het haar gereed gemaak.Openbaring 19:1b, 7

Vrae←⤒🔗

1. Kan u die tweeledige doel van God se wraak beskryf?
2. Hoe blyk die barmhartigheid en wraak van God in Christus?
3. Wat beteken die barmhartigheid en wraak van God vir u?