ʼn Vraag wat ons in verband met die nagmaal van die Here kan vra, is “Waarom is daar twee elemente (brood en wyn) in hierdie sakrament, terwyl daar net een (water) in die sakrament van die doop is?” Dit is ʼn betekenisvolle vraag wat die betekenis van die nagmaal van die Here betref.

Wanneer ons die Skrif bestudeer, vind ons dat brood die noodsaaklike lewensmiddele simboliseer. Daarom sê ons dikwels “sonder brood kan mens nie lewe nie” en vra ons ook in die Onse Vader “gee ons vandag ons daaglikse brood” wanneer ons vir al ons aardse behoeftes bid. Die brood van die nagmaal van die Here is dus die teken van die offer van Christus as die volstrekte noodsaakliheid vir ons geestelike lewe. Net so min as wat ons kan lewe sonder ons “daaglikse brood”, kan ons lewe sonder Christus, die brood van die lewe.

Maar waarom die wyn?

In die Skrif simboliseer wyn weelde, oorvloed, vrugbaarheid, voorspoed, vreugde, blydskap en fees (Deut. 28:51; Ps. 104:15; Jes. 55:1; Joël 3:18). Dit verteenwoordig die dinge bo en behalwe die lewensnoodsaaklikhede, daardie dinge wat die lewe méér maak as ʼn blote bestaan, die dinge wat blydskap en vreugde gee.

Die wyn van die nagmaal van die Here simboliseer dus dat Christus die noodsaaklike vir ons geestelike lewe én die vrugbaarheid en voorspoed en vreugde daarvan is. Anders gestel herinner die wyn ons daaraan dat God in Christus aan ons gee wat ons nodig het, maar dat Hy daarbenewens gee “ver bo alles wat ons bid of dink” (Ef. 3:20). God is waarlik ryk aan genade en vol van goedertierenheid vir sy volk.

Hierdie twee elemente van die nagmaal van die Here saam, herinner ons weer eens dat Christus alles is. Die hoofsaak van die getuienis van die nagmaal van die Here is dat Christus die Alfa en die Omega van ons saligheid is; dat ons sonder Hom niks besit nie, en met Hom alles; dat Hy alleen waardig is om begeer, gesoek, lief te hê en gedien te word.

Mag ons, terwyl ons die die nagmaal van die Here as gawe van God kan geniet, Hom soek met onverdeelde harte en in al sy volheid vreugde vind, nie op onsself vertrou of enigiets naas Hom soek nie, maar uit sy volheid gespysig en deur sy genade verkwik word, om daarin reeds te smaak van wat ons sal geniet, wanneer ons hierdie lewe verlaat om by Hom te wees in die woning wat Hy in die Vader se huis vir ons gereed gemaak het.