In Matteus 18 gaan dit oor tug. Wie oefen dié tug uit? Mense kyk al te gou na die kerkraad. Húlle moet die tug toepas, word gesê. Maar, tuguitoefening begin by gemeentelede onderling. Artikel 7 van die Kerkorde stel dit soos volg: “As iemand dan ten opsigte van die suiwerheid van die leer of vroomheid van die wandel sondig, moet, in sover dit heimlik is en geen openbare aanstoot gegee het nie, die reël onderhou word soos Christus duidelik in Matteus 18 voorskrywe.” In praktyk sien ons ʼn bietjie gemaksug in die saamleef van die gemeente. Die reël van Matteus 18 is egter bedoel om gemeentelede aktief te maak na mekaar toe. Hier is nie ʼn taak vir die kerkraad alleen nie.

⤒🔗

Onderlinge Omgang←⤒🔗

Matteus 18 is ook bedoel as leidraad en rigsnoer vir die onderlinge omgang. Die rol van die kerkraad moet nie te gou betrek word nie. Christus woon met sy Woord in die gemeente. Daarom begin tuguitoefening in die onderlinge omgang. Die gemeente mag nie ʼn lydelike houding van afwagting inneem oor wat van die tug gaan word nie. Gemeentelede kan en behoort in te sien dat Matteus 18 vir die situasie waarin hulle self verkeer, van belang is. Die gemeentelede hou oor mekaar toesig as lede van die liggaam van Christus. Die apostel skryf in Kolossense 3:16: “Laat die woord van Christus ryklik in julle woon in alle wysheid. Leer en vermaan mekaar…"

Soekende Herders←⤒🔗

In Matteus 18 kom ons verontregte dissipels teë. Die leerlinge is onreg aangedoen. Nou sit hulle met die vraag hoe hulle hierop moet reageer. Hulle wil, met ʼn beroep op hulle plek in die rangorde, die ander wat hulle ʼn onreg aandoen tot orde roep. Uit die woorde van die Here Jesus blyk dat Hy nie range ken nie. Hulle mag hulle nie hoog hou teenoor mense wat hulle tekort doen nie. Wat wel voorop moet staan, is die behoud van die sondaar! Jy moet die sondaar die diens bewys om na hom toe te gaan en vanuit hierdie gebod van die Here word die sondaar dan oor sy daad aangespreek. Moet mens hard wees as jy vermaan? Moet jy die mes inlê? Mens moet hard wees teenoor jouself en geduldig teenoor ʼn broeder. In navolging van Christus moet die verlorenes gesoek word. Alle volgelinge van Jesus moet soekende herders wees. Met die oog hierop ontvang die leerlinge die reël van Matteus 18.

Onder Vier Oë←⤒🔗

Christus roep elkeen wat sonde by ʼn ander sien, op om in beweging te kom. Daar word nie sommer gemeentewyd op ʼn offensief gegaan nie. As jy sonde by jou broeder of suster sien, moet jy volgens Matteus 18 eers onder vier oë gaan praat. Agter iemand se rug word daar geoordeel en veroordeel. Dit loop van die één na die ander. As dit uiteindelik by die persoon oor wie dit gaan uitkom, is daar reeds groot leed aangedoen. Wat doen jy as jy ʼn geskinder hoor? Jy bewys nie ʼn persoon wat skinder ʼn diens deur sy kritiek op die broeder of suster maar soos ʼn spons op te suig nie. Dit klink gewigtig as iemand vir jou sê: ‘Jy verstaan beter as die ander’. Tog moet die kritiek nie by jou bly nie. Jy is ook nie as ampsdraer ʼn posbus nie. Jy moet die gemeentelid die pad wys na die broeder of suster. Wie kritiek het of sonde by ʼn broeder of suster gewaar, moet volgens Matteus 18 eers onder vier oë gaan praat.

ʼn Goeie Gesprekshouding←⤒🔗

Voordat jy die ander gaan vermaan, kyk eers na jouself. Kyk of jy deur trots beheers word. Of jy jouself miskien skuldig gemaak het aan leuens, kwetsende woorde of dade. Stel vas of jyself vergewensgesind is. In die vervolg lees jy in Matteus 18 dat die dissipels sewentig maal sewe keer moet vergewe. Jy kan ʼn ander net vermaan as jyself vergewensgesind is. As jy gaan om te vermaan, doen jy dit in liefde en in ootmoed. Dit is die goeie gesprekshouding.

Nie Oordeel Nie←⤒🔗

As jy by iemand anders iets verkeerds sien moet jy gaan praat. Die gesprek moet versigtig begin. Moenie die ander dadelik veroordeel nie. Wat jy meen jy by die ander sien, lyk miskien vir jou verkeerd; maar jy weet nie of jy reg is nie. Jy is nie seker of daar sonde by betrokke is nie. Soms gaan dit oor praatjies en halwe waarhede. Die broeder of suster oor wie gepraat word, het die reg op audi alteram partem. Hy of sy het die reg om die saak van sy of haar kant te laat hoor. Dit voorkom dat daar ligvaardig geoordeel word.

Onder Ses of Agt Oë←⤒🔗

Vervolgens gee Matteus 18 die regte optrede aan, as die praat onder vier oë misluk. Jy kan geneig wees om van die ander weg te draai as die gesprek nie help nie. Daar is al soveel met die broeder, die suster, die predikant, die ouderling of die diaken gepraat. Niks het gehelp nie. Dit mag wees dat die ander nie toeganklik was nie. Op die duur kan daar egter ook by jouself ʼn stukkie gemaksug insluip. Dit is so maklik om te sê: ‘Met so en so het ek klaar gepraat’. Om die ander te dien is nie maklik nie. Die verontregte leerling moes ʼn twééde poging onderneem tot behoud van die sondaar. Hy moet die moeite doen om opnuut op te tree. Hy moet opnuut as ʼn herder gaan soek. Nou saam met een of twee ander. Hierdie opdrag om ʼn tweede poging aan te wend word dikwels oor die hoof gesien! Jy gaan stel aan jou broeder of suster voor om onder ses of agt oë verder te praat. Dit kan die teenwoordigheid van ʼn ampsdraer of ander gemeentelede wees. Miskien kom iemand langs dié weg terug van sy sondige pad. Moontlik word die kans groter dat iemand luister en saamwerk, en dat daar saam tot ʼn oplossing gekom word.

Lê dit Dán aan die Gemeente Voor←⤒🔗

As die sondaar nie na een of meer mense luister nie, lê dit dan aan die gemeente voor! Dit wil sê aan die ampsdraers van die gemeente, die kerkraad. Nie so, dat iemand tydens die kerkdiens opstaan om die sonde van ʼn broeder of suster ten aanhore van elkeen uit te basuin nie. Nee, op ʼn ordelike manier word die kerkraad op hoogte gebring van die probleem. Met een of twee getuies saam met jou. Jy versoek die kerkraad om hulp met die oplossing van die kwessie. Miskien vind jy hier ʼn oplossing en vind julle tesame ʼn ryk seën.

By die Afskeid←⤒🔗

As die sondaar hom nie van hardnekkige sonde bekeer nie, dan is daar net nog een sinvolle beslissing: afskeid. Dan moet jy iemand behandel soos jy ʼn heiden of tollenaar behandel. Wat het dit vroeër beteken? Wat beteken dit nou? Iemand as ongelowige behandel, beteken dat jy geen respek vir sy sonde het nie. Iemand kom buite die kring van broeders en susters te staan. Sodat hy voel dat hy tot bekering moet kom. Jy streef wel na ʼn respekvolle omgang met die persoon. As iemand voel dat hy (steeds) met respek behandel word, kan dit sy terugkeer moontlik maak. Die deur bly oop. Wat oorbly as die sondaar afskeid neem, is gebed. Net God kan op gebed terugkeer gee…

←⤒🔗

Die Positiewe Bedoeling van Toesig en Tug←⤒🔗

Die behandeling van iemand as ʼn ongelowige het drie positiewe dinge in die oog. Die naam van die HERE word beskerm teen die smaad wat die naam aangedoen word. Verder word ander gelowiges daarvoor bewaar om deur ʼn verkeerde voorbeeld die pad van die sonde te gaan. Ook kan uitsluiting uit die gemeente iemand wat sonde doen, help om die erns van die sonde in te sien. Tugmaatreëls getuig van liefde. Die liefde trek. Die bedoeling van die tug is positief! In die formulier van die weeropneming in die gemeente van Christus is die volgende gebedswoorde opgeneem: “Onse Vader wat in die hemel is, Ons dank u vir die bekering en die nuwe lewe wat U ons broeder/suster geskenk het. Ons verheug ons oor U genade en lankmoedigheid. Ons bid U, wees hom/haar genadig; vernuwe hom/haar na u ewebeeld sodat hy/sy U in blydskap kan dien”. Dit is waaroor dit uiteindelik by toesig en tug gaan.

Veilige Gemeenskap←⤒🔗

Die reël van Matteus 18 is bedoel om gemeentelede aktief teenoor mekaar  maak. Die taak is nie alleen dié van die kerkraad nie. Alle gemeentelede moet soekende herders wees. As gemeentelede hulle by die reël van Matteus 18 hou, suiwer dit die verhoudings. Só werk die Heilige Gees deur die Woord. As die gemeente weet dat die reël van Matteus 18 nageleef word, gee dit ʼn veilige gevoel. Die gemeenskap van die heiliges is ʼn veilige gemeenskap. Jy loop nie gevaar om agter jou rug veroordeel te word nie. Jy weet dat jy, as dit nodig sou wees, aangespreek sal word. Die reël van Matteus 18 is ʼn goue reël. ʼn Blywende opdrag.