Hoe ver mag jy gaan om van ander hulp en advies te vra? Daar staan immers in Psalm 146 dat jy nie op prinse moet vertrou nie? Wat is die goue middeweg?

Die eerste adres vir hulp en advies is God. Jy moet nie verwag dat God op ʼn direkte wyse in die vorm van ʼn stem in jou kop of deur visioene, leiding gee nie. God gee riglyne deur middel van sy Woord (die Bybel). Psalm 119:105 sê dat die Woord ʼn lamp vir ons voet en ʼn lig op ons pad is. En, sê Psalm 19:8b: “Die getuienis van die Here is gewis (betroubaar): dit gee wysheid aan die eenvoudiges.” Jy hoef nie ʼn Bybelgeleerde te wees nie, maar jy moet wel tuis wees in jou Bybel, wat vir jou ʼn lamp vir jou voet wil wees. Die Bybel gee nie altyd ʼn direkte antwoord op al jou vrae nie. In die Bybel vind jy nie ʼn antwoord as dit gaan oor die keuse van ʼn beroep of die keuse van ʼn lewensmaat nie.

In die Bybel vind jy wel sekere riglyne.

Die eerste riglyn is dat die keuses wat jy maak nooit in stryd mag wees met God se wet nie. Wat is God se wet? God se wet sê dat jy God bo alles moet lief hê en jou naaste soos jouself. Besluite wat jy neem mag nooit ten koste van jou liefde tot God en jou naaste wees nie. As dit gaan oor ʼn keuse van opleiding en ʼn beroep, betrek daarby die gawes wat jy ontvang het. In sy voorsiening en leiding gee God gawes, soos liefde en verstand vir ʼn bepaalde werk. God gee talente en geleenthede om dit te benut. Vra jouself af of hierdie geleenthede jou daarvan weerhou om die Here te dien. Dán is so ʼn geleentheid vir jou ʼn versoeking, waarvoor jy baie versigtig moet wees.

Dit is belangrik dat ons mooi lees wat in Psalm 146 staan. Jy word nie verbied om hulp te soek by mense nie. Dit mag egter nie die plek van God inneem nie. Jou hoogste vertroue moet in die Here wees. Dit neem nie weg dat God wel mense aan jou kan gee wat jou kan raad gee en help nie. God maak byna altyd gebruik van mense. In die prediking spreek God nie regstreeks tot ons nie maar deur sy diensknegte, deur die Woord. As ek siek is mag ek gebruik maak van medisyne en dokters, want God gee dit. Ek mag nie by voorbaat dink dat dit alleen sal help nie. As ek dít doen, stel ek my vertroue op prinse. Ek moet besef dat ek afhanklik bly van God se seën en voorsiening.

In Spreuke 11:14 staan daar: “As daar nie goeie oorleg is nie, val ʼn volk; maar in die veelheid van raadgewers is redding.” Jetro was so ʼn raadgewer. Hy kom lê besoek af by Moses en sien dat sy skoonseun die baie werk nie kan bemeester nie. Hy gee die raad om 70 helpers aan te stel. Dit sou dwaas wees as Moses hierdie raad in die wind sou slaan.

Jy moet die raad van andere ewenwel nie sonder meer klakkeloos oorneem nie. Advies moet altyd getoets word. Vra jouself af wat jou motief is om die raad wat jy kry op te volg. Is dit om jouself te bevoordeel ten koste van ander? So was dit byvoorbeeld by Rehabeam. Toe hy koning geword het, kom ʼn afvaardiging met die versoek om ʼn verlaging van belasting. Hy raadpleeg die oudstes en hulle adviseer hom om gehoor te gee aan die versoek. Die jongmanne, met wie hy saam grootgeword het, adviseer hom egter om nog swaarder belasting op te lê. Hy volg toe die laaste advies, vanuit ʼn slegte motief. Die volk moet gebuk gaan ter wille van sy luukse lewe. Daarmee bring hy sy land in ʼn burgeroorlog, wat uitloop op die verdeling van sy ryk.

In hierdie geskiedenis sien ʼn mens ook dat die navolg van slegte advies ʼn onderdeel was van ʼn groter plan van God. God het vir Salomo gesê dat die ryk uitmekaar sou val as gevolg van sy sonde en die afgodery van die volk. God se raad sal bestaan en Hy sal al Sy welbehae uitvoer.

Laat in al jou oorweginge Psalm 86:11 jou leidraad wees:

Leer my, Here, u weg: ek sal in U waarheid wandel; verenig my hart tot die vrees van (ontsag hê vir) u Naam.