Die skyn van dinge kan werklik misleidend wees. Daar is byvoorbeeld skyngeluk, skynvrede en skynheiligheid. Teen sulke skyntoestande waarsku die Here ons by herhaling. Hy leer ons om met die wysheid van die geloof verder as die oënskynlike te kyk en die waarheid agter die skyn raak te sien. By die paasgebeure het skyn en werklikheid op treffende wyse teenoor mekaar te staan gekom.

Skyn en Waarheid by Jesus se Intog in Jerusalem⤒🔗

Die Messiaanse opdrag waarmee God Jesus mens laat word het, was die opdrag om die Koninkryk van die hemele op aarde te laat deurbreek (Lukas 4:43). Wanneer het Jesus die opdrag voltooi? Op die oog af het dit na die groot oomblik gelyk toe Jesus triomfantelik Jerusalem onder die Hosanna-sang van die skare binnegery het terwyl hulle hul klere voor Hom op die pad oopgegooi het. Menslik gesproke was dit die regte tyd vir Jesus om te verklaar: "Dit is volbring. Die koninkryk van my Vader word met ope arms ontvang!" Maar in plaas daarvan het Hy toe oor Jerusalem begin ween (Lukas 19:42): "As jy tog maar geweet het, ja, ook in hierdie dag van jou, die dinge wat tot jou vrede dien! Maar nou is dit vir jou oë bedek."

Daarmee ontmasker Jesus die skyngeloof van die volk. Hoewel Jesus se intog in Jerusalem profesie-vervulling was (Sagaria 9:9; Psalm 118:26) — ja, dit móés so gebeur (vgl. Matteus 21:4) — het die volk se entoesiastiese verwelkoming op valse verwagtings berus. Met hulle Hosanna-sang het hulle die Messias van God as hulle Koning verwelkom, maar in hulle harte het hulle 'n ander koning Jerusalem sien binnery. Hulle het 'n aardse koning verwelkom. Want hulle was op soek na niks meer nie as 'n aardse koninkryk. 'n Aardse koninkryk, het hulle geglo, sou vir hulle vrede bring. Maar hulle het nie die vaagste benul gehad waaroor dit werklik gaan nie. Vir Jesus se werklike Messiaanse opdrag was hulle blind. Op daardie stadium was sy opdrag nog glad nie afgehandel nie.

'n Verhoor van Valsheid←⤒🔗

Eers toe Hy verworpe en veroordeel aan die kruis buite die stad gehang het — eers tóé het Jesus verklaar: "Dit is volbring." Oënskynlik was dit sy oomblik van nederlaag. Hy wat gekom het om die mense weer by God uit te bring, is met haatlike venyn deur hulle verwerp. Hy, die Onskuldige, sterf die dood van 'n veroordeelde misdadiger aan 'n kruis buite die Stad. Om Jesus skuldig bevind te kry, moes die Joodse Raad die skyn van kwaad teen Jesus opbou. In die proses het hulle elke denkbare regsreël oortree. Op 'n valse aanklag op grond van valse verklarings deur valse getuies het hulle Jesus voor hulle gedaag en Hom skuldig verklaar.

So opsigtelik was hulle gekonkel dat selfs die heidense goewerneur Pilatus daarna uitgeroep het: "Ek vind geen skuld in hierdie man nie!" Daarop het die owerpriesters ewe skynheilig verklaar: "Ons het geen ander koning as die keiser nie." En op hulle onverbiddelike aandrang het Pilatus Jesus toe ter dood veroordeel. Self het hy geweet dat die hele aanklag teen Jesus maar vals was. Al wat hy kon doen om te wys dat hy nie aan hierdie onreg aandadig wou wees nie, was om sy hande te was. Maar Pilatus kon nie daarvan loskom nie: deur die doodsvonnis oor Jesus uit te spreek, het hy aan die Jode se optrede die skyn van regverdigheid verleen.

Maar, wat die oog nie kon sien nie, was dat te midde van die Jode se valsheid God se geregtigheid besig was om voltrek te word. In werklikheid was die ware Regter wat op daardie oomblik die vonnis uitgespreek het, God self. En die vonnis wat Hy uitgespreek het, was die verdoemenis van die ewige dood oor die sondeskuld van alle sondaars. Saam met Jesus Christus het die ganse mensdom in daardie oomblik voor God se regterstoel gestaan. Ook ons. Sy skuldigbevinding was in werklikheid ons skuldigbevinding. In Hom het ons saam met alle sondaars ons regverdige straf gekry. Volkome, sodat daar voor God niks meer van oor is nie. Sodat Jesus in alle waarheid kon uitroep: "Dit is volbring!"

'n Skynbare Nederlaag←⤒🔗

Daarmee is ook Jesus se skynbare nederlaag op Golgota in perspektief gebring. Dit was nie nederlaag nie, maar oorwinning. Voortaan sou elkeen wat aan God behoort, nie meer onder die heerskappy van die sonde staan nie. Satan se valse aansprake was finaal die nek ingeslaan. Hulle was nou God se eiendom, met Hom versoen sodat hulle in vrede burgers van sy ewige koninkryk kan wees. Jesus se kruisdood was, teen alle oënskynlikheid in, 'n triomfantelike oorwinning waarmee God se koningsheerskappy oor die mense eens en vir altyd deurgebreek het.

Toe is Jesus begrawe. Sy dood was nie 'n skyndood nie. Hy het werklik gesterwe, soos die Evangelies eenstemmig getuig en soos ons saam met die kerk van alle eeue bely. Omdat Hy werklik gesterf het, is Hy ook begrawe. Tot op die derde dag het Hy in die graf gebly. Dood. In die oë van mense is die dood die einde van alles. Maar ook hierdie skyn het Hy deurbreek. Op die Sondag het Hy lewend uit die dood opgestaan. Hy het die mag van die dood deurbreek. Van toe af leef en regeer Hy tot in ewigheid.

Werklik Dood, of Lewend?←⤒🔗

Deur sy opstanding het Christus ook oor elke gelowige die mag van die dood deurbreek. Ja wel, dit is so dat ons aardse lewe nog in die dood eindig. Maar nou is dit net 'n "skyndood". Want ons dood is nie die einde nie. Die dood het nie meer die laaste sê oor ons nie. Die werklikheid is nou dat die dood vir ons net die deurgang is na die ewige lewe — die lewe wat Christus met sy kruis en opstanding vir ons volbring het.

Wanneer ons dan vanjaar die Paasgebeure saam met die kerk van die Here wêreldwyd herdenk, dan doen ons dit met die insig van die geloof. In die geloof sien ons deur die valse skyn wat die goddelose probeer voorhou en dring deur na die werklikheid van die gekruisigde Jesus. Ons sien en verheerlik Hom in hierdie dae veral as oorwinnaar-Here. Hy gee ons die wysheid om deur alle skynvrede en skyngeluk en skynheiligheid te sien. Want ons weet: ware vrede en geluk en heiligheid is by die Here alleen te vinde. Hy leer ons ook om deur die skyn van mense se selfvoldaanheid en bravade te sien. Want aan ons is bekendgemaak dat alle mag in die hemel en op aarde aan ons hemelse Here gegee is. Aan Hom alleen behoort die eer en die heerlikheid tot in ewigheid.