‘Onbewoonbaar verklaar’, was die woorde wat op die buitemuur van daardie bouvallige woonstelblok gepryk het. Dit het leeggestaan, reg om gesloop te word of gereed vir algehele opknapwerk. ʼn Paar studente sonder huisvesting het die waarskuwing geïgnoreer en daar ingetrek. Hulle het van die leë gebou gebruik gemaak en het daar begin woon. Een van hulle het ʼn goeie plan gekry. Hy het ’n soortgelyke bordjie gemaak met die woorde: ‘onverklaarbaar bewoon’!

Woonruimte⤒🔗

Onverklaarbaar bewoon. Mens kan dit ook van Christene sê. Dit gaan dan nie oor mense wat in ʼn bouvallige huis woon nie, maar dit gaan oor Christus wat in gewone mense wil woon. Is dit dan moontlik om in mense te woon? Is daar genoeg ruimte hiervoor? Beslis! Hoe baie dinge ‘woon’ daar nie in ons nie! En watter dinge alles kan daar nie in ons aangaan en rondspook nie! Om te woon is die beeldende taal wat in die Bybel gebruik word vir hierdie saak. ʼn Menselewe word voorgestel as ʼn huis wat bewoonbaar is, en ons liggaam word ʼn tempel van die Gees genoem. Dit bly egter nie net by beeldende taal nie, maar dit is ook ʼn werklikheid vir dié wat glo.

Ons almal is eintlik deur God as onbewoonbaar verklaar. Dit is omdat ons van nature hoegenaamd geen ruimte aan Hom wil afstaan nie. Van nature wil ons liewer baas wees in ons eie huis. Die sonde het deeglik huisgehou binne in ons en eis nog steeds daardie ruimte op. Ons is eintlik onbewoonbaar verklaar deur God. En tog kan ons deur sy Gees bewoon word. As Hý by jou inwoon, is dit as gevolg van Christus se verdienste! Sý liefde is onverklaarbaar.

Toegang←⤒🔗

Maar hoe weet ek of die Here by my inwoon of nie? Moet ek in myself ‘afdaal’ en soek of ek Hom daar aantref? Daar is mense wat dit al so voorgestel het. Volgens hulle het elke mens ʼn geestelike sentrum en jy moet probeer om toegang daartoe te verkry. Net die Heilige Gees kan aan jou toegang tot daardie geestelike deel verskaf, waar jy Christus dan kan ontmoet. Ek moet wag totdat Hy my, van binne af, so ʼn toegang kan gee. Is dit so? Het ek werklik so ’n binnekamer in my waar ek my geestelik in moet verplaas? Maar hoe kan ek dit bereik?

Paulus leer ons ʼn ander taal. Hy sê: Christus se Woord moet ryklik in julle woon (Kolossense 3:16)! Dis nie ʼn fluister-stemmetjie wat op ʼn geheimsinnige manier uit jou binneste opkom nie. Dit is ʼn hoorbare stem wat van buite af na jou toe kom, met die versoek om binne te kom. Dit kom dus nie uit jouself uit op nie, maar die Woord kom van buite af en spreek jou aan in jou lewe. Christus werk aansprekend, Hy praat met jou. Hy klop met sy Woord, Hy vra toegang met sy Woord. Hy verwerf ingang deur middel van sy Woord. So kom Hy ons lewe binne en eis vir Homself woonruimte op. Met sy Woord oefen Hy invloed uit. Hy wil jou beïnvloed, sodat jou lewe vol word van Hom. Dit is slegs moontlik as sy woorde ʼn belangrike plek in jou lewe inneem. Hy wil hê dat sy Woord by jou tuis is en dat jy tuis raak in sy Woord.

Dus nie slegs afwag dat iets moet gebeur nie. Want Christus stel jou verantwoordelik. Hy roep jou tot verantwoording. As sy Woord in my woon, kry Hy die ruimte om my aan te spreek. As sy Woord in my woon, laat ek Hom baie persoonlik my lewe regeer. In Hom het ek ʼn Heer wat dan volle seggenskap oor my lewe het. Hy is die enigste wat ʼn sê het. Ek is bly dat Hy die volle sê het. Hy is die Heer van die huis.

Niks te Gewoon Nie←⤒🔗

Wanneer die Here by my intrek, neem Hy dus nie net ʼn geestelike gedeelte in beslag, een of ander binnevertrek nie. Nee, Hy wil volledig by my inwoon. Dit blyk baie duidelik uit die volgende oproep: “doen alles in die Naam van die Here Jesus” (Kolossense 3:17). Alles wat jy doen, elke woord, elke werk. Dit is nie niks nie! Dit gaan nie oor amper alles, of so ongeveer alles nie. Dit gaan regtig oor álles wat jy doen of sê. Waar jy ook al gaan of staan. Wat jy ook al doen of uitrig. Niks word uitgesonder nie. Geen sekonde, geen woord, geen oogopslag, geen voetstap, geen gebaar – doen álles in die Naam van die Here Jesus. Alles wat jou hele lewe omvat – werklik allesomvattend.

Die opdrag om die Here Jesus in alles te betrek, veronderstel dat Hy ook in alles betrek wil word. Dit is wonderlik. Hy stel volledig in jou belang. In jou lewe van elke dag, in alles, tot in die kleinste besonderhede. Vir Hom is daar niks te gewoon of te eenvoudig nie. Hy is nie net geïnteresseer in ʼn geestelike deel van jou bestaan nie, ʼn geestelike ‘bo-verdieping’ nie. Dit is juis die dwaling wat deur Paulus bestry word, van mense wat roep: raak nie, smaak nie, roer nie aan nie…. Nee, Hy wil so vertroud met jou wees, asof Hy self by jou inwoon. Sterker gesê, dis nie ‘asof’ nie. Hy wil regtig in jou woon! Hy leef saam met jou. Hy lewe Homself heeltemal in jou in – Hy het Goddelike inlewingsvermoë. Hy het algehele insig. In Hom is al die skatte van wysheid en kennis verborge (Kolossense 2:3).

Alles wat jy doen en sê, kan jy met Hom deel. Hy wil betrokke wees. Hy wil graag hê dat ek Hom in alles moet betrek, dat ek in elke vertrek vir Hom alle ruimte gee. My alledaagsheid kies Hy as sy woning. Hy het mos alles wat myne is, gekoop en betaal. Nie slegs ʼn klein gedeelte van my lewe nie, maar my hele lewe, met liggaam en siel. Daarom het Hy ook onbepaalde gesag oor al my doen en late. “Christus onder julle, die hoop van die heerlikheid” (Kolossense 1:27).

Saamwoon←⤒🔗

Is dit ooit aanloklik dat Iemand by jou inwoon? In ons lewens sal daar sekerlik terreine wees waar jy – normaal gesproke – liewer niemand toegang wil verskaf nie. Daar is gebiede waar jy niemand kan of wil toelaat nie. Om by die beeld van die huis te bly: die solder met sy donker hoekies vol angste; die gangkas met sy bekommernisse; jou slaapkamer met jou seksuele lewe; jou kombuis voor die stoof: met al jou planne, drome, ideale en wense; die kelder van jou onderbewuste lewe, waar jy diep persoonlike herinneringe bêre, ervarings uit jou jeug. Hierdie plekkies bewaar jy hoogstens vir jou man of jou vrou, vir jou beste vriend of vriendin. Of jy hou dit net vir jouself! Dis te intiem om te deel. Mag ek dan niks vir myself hou nie? Verloor ek nie op so ʼn manier my eie selfstandigheid nie?

Weet met wie jy te doen het! Dit is meer as net ʼn gewone mens met wie jy in vertroue omgaan. Hy is Heer. Hy is vóór alles, alles is in Hom geskape, alles het sy bestaan aan Hom te danke. Hy is bó alles, alles is tot Hom geskape (Kolossense 1:15-17). En alles wat myne is, behoort aan Hom. Hy het alles van my opgekoop, ook my intiemste, persoonlikste dinge. Hy is die Huisbaas van my hele lewe. Hy het reg daarop. Maar dit moet duidelik wees dat Hy niks forseer nie. Hy oefen geen dwang uit nie, Hy vra (eintlik!) maar net woonruimte in ʼn huis wat Hy self gekoop het. Dis sy heerlikheid! Jy kan daarop reken. Sy aanwesigheid verdring nie my selfstandigheid nie! Daarvoor is Hy Seun van God. Hy ken sy skepsels. Hy laat vir jou genoeg ruimte om selfstandig te bly en ook daardie selfstandigheid te beleef. Hy gee jou verantwoordelikheid. Die gelowige kan homself wees. Sy aanwesigheid verstik jou nie. Hierin is Hy uniek, want niemand is so nie. Maar daarvoor is Hy immers Seun van God. Om afhanklik te wees en selfstandig te bly, kan by Hom saamgaan. Nog sterker: hoe meer jy van Hom afhanklik is, hoe meer selfstandig word jy. Onverklaarbaar bewoon. Hierdie geheim lê verskuil in sy liefde!

In die Naam van Jesus←⤒🔗

Die opdrag bly … doen alles in die Naam van die Here Jesus. Is dit haalbaar? Hy spreek my op elke gebied aan. Hy lê volledig beslag op my. Hy oefen algehele seggenskap oor my uit. Maar kan ek daardie verantwoordelikheid hanteer? Is ek werklik in staat om sy Naam te verbind aan alles wat ek doen en sê? Is dit nie ook bedreigend nie? Daar sal tog ook sekerlik genoeg dinge wees waaraan Hy nie sy Naam kán verbind nie, waar Hy nie mee kan saamstem nie. En dink bietjie hoe dit sal voel as jy aangespreek word oor alles wat jy doen en sê. Dat jy regtig vir alles aanspreeklik gehou sal word. Daar is niks wat sy oog ontgaan nie. Niks gaan onopgemerk by Hom verby nie. Jy moet van alles rekenskap kan gee. Gaan lees dan nou die sin met ʼn ander aksent: doen alles, wat jy ook al doen in woorde of werke, in die Naam van die Here Jésus: dit is Redder, Behouer. In jou omgang met Hom word jy al hoe meer bewus daarvan hoekom Hy Homself gegee het. Só ver en só diep moes Hy vir jou gaan. Só groot is sy liefde vir jou. As jy vir Hom seggenskap oor jou lewe gee, word jy al hoe meer van jou sondes bewus en dring dit al hoe dieper tot jou deur, hoeveel Hy vir jou omgee, hoe lief Hy jou het.

Om te Dank is om van Genade te Getuig←⤒🔗

Moet ek dan die hele dag aan die Here dink, in alles wat ek doen? Dit gaan moeilik wees. Maar … Hy dink wel aan my. Dit is genade dat Hy soveel aandag aan my bestee, dat Hy homself so in my verdiep. Ek mag getuig van sy genade. Dit is eintlik die letterlike betekenis van die woordjie ‘dank’ in die Nuwe Testament! Danksegging sonder genade is ondenkbaar. En daardie woord ‘genade’ bring my altyd weer by Christus. Lewe met Christus lei tot ʼn dankende lewe. Die Vader het Hom gestuur. Maak nie saak hoe hard ek dink nie, ek weet nie van ʼn mooier geskenk nie. Ek dank Hom dat ek Hom my Here mag noem, dat Hy sy Naam aan my wil verbind. Om te dank is om aan Hόm te dink. Sy Woord laat my dadelik aan Hόm dink. My danksegging begin met die voorreg om te erken dat ek die Here Jesus op sy Naam mag noem.

Maak Dood die Vanselfsprekendheid←⤒🔗

Van nature raak dinge baie gou vanselfsprekend, want mens raak vinnig aan iets gewoond. Maar ons danksegging tree in ʼn stryd hiermee. Niks is meer vanselfsprekend nie. Daarvoor wil die Here jou oë voortdurend oopmaak. Danksegging ontstaan wanneer Christus aan die woord gestel word. Die Heilige Gees is jou leermeester. Hy sorg daarvoor dat jy Hom nie vergeet nie, sodat jy Hom kan dank. Vir die lig in jou oë, die hande waarmee jy voel, alles waarmee jy toegerus is vir elke dag. Dankie Here: vir U Woord, vir die moontlikheid om ons kennis van U te verdiep, vir goeie leesstof, vir gesondheid, vir vryheid, vir… Danksegging is dus ʼn daadwerklike uitspreek van jou dank. Dit is om ʼn stryd aan te gaan met die vanselfsprekendheid. Dit is om jou te oefen in bewuswording. Kyk net hoe ongelooflik baie het ek van U ontvang! Alles wat ek het, is Syne.

Dankbaar maak Gelukkig←⤒🔗

Ons kan baie maklik ontevrede raak en nie meer bewus wees van alles wat ons wél het nie. Elke mens het op ’n tyd te make met onvrede. In baie van sy briewe roep Paulus die Christene op tot ’n lewe van dankbaarheid. Dankbaar wees onder alles en in alle omstandighede. Hoe is dit moontlik? Die geheim daarvan is dat jy elke keer met Christus moet begin. Dankie dat ek U mag ken en by U mag kom. Juis ook as die lewe moeilik word, moet ons erken: wat ʼn voorreg dat ek vir U het. Christus sê dit vir jou in sy Woord: jy het mos vir My….! Dis ʼn bewys van dankbaarheid as jy Hóm in jou benoudheid aanroep (vgl. Psalm 50:14-15).

Dankbaarheid gee baie ruimte en spoor jou aan. Ondankbaar maak ongelukkig. Dankbaar maak gelukkig. Dit gee jou energie om die lewe te kan hanteer. Partykeer moet jy vir ’n week lank om die muur van jou probleme heen trek, maar dan, vol danksegging (Dink aan die geskiedenis van Jerigo – Jos 6). Dit druk jou in Christus se rigting. Deur danksegging kan jy jou aandag rig op wie God vir jou gegee het, en hou jy op om te dink aan wat jy nog nie het nie. Ons kan baie wense hê, en dit mag ook, maar asseblief nie sonder danksegging nie. Laat al jou wense by God bekend word, met smeking, en met danksegging (Filippense 4:6-7)! Dankbaarheid is ʼn kragtige enjin vir jou gebedslewe. Jou gebede word kragtiger daardeur. Selfs op daardie oomblikke wanneer jy nie dankbaar voel nie, kan jy tog dankie sê, of dit miskien selfs uitsing!

Dit leer jou om tevrede te wees met wie jy is en wat jy het. Dit is inderdaad ʼn leerproses. Ook dít vra baie werk van die Heilige Gees, met die bedoeling om ons klein te hou. Hy worstel met ons ontevredenheid. Hy worstel ook met ons hoogmoed dat ons meer wil wees as wat ons is, of dat ons meer wil kan doen as wat ons werklik kan vermag. Daar is niemand wat beter weet van watter stoffasie ons is nie. Hy weet watter skepsels ons is en ons beperkings. Om dit te kan erken, vra partykeer ʼn hele verandering in denke. Dan beland jy weer by die Woord, wat jou denke beïnvloed en jou na Christus se beeld wil verander. Hy werk ook so in jou, dat jy die eer nie na jouself toe trek nie, maar na God die Vader toe. Alle goeie werk wat ek lewer of waar ek presteer, is allenig aan Hom te danke.

Alles in Verbinding met Christus←⤒🔗

Wie kan so ʼn dankende lewe leef? Wie is daartoe in staat? Niemand beter as God self is bewus van al die kere toe ek vergeet het om Hom te dank nie, vir die alledaagse en vir buitengewone seëninge. Hoeveel skiet ek nie te kort nie! Wie kan dan so lewe? Doen alles in die Naam van die Here Jesus, en dank God die Vader deur Hom. Dit is Christus se aktiwiteit. Hy vul aan daar waar ek tekort skiet. Hy verwoord my dank as ek self nie weet hoe nie. Deur Hom! So kom ek by die Vader uit! Hy bring alles onder sy heerskappy. Hoe meer jy hierdie woorde oordink, hoe meer kom jy by Christus uit. Selfs my danksegging is Sy werk! Hy rond alles af en vul al my tekortkomings aan.

Wat ʼn genade as Christus deur sy Gees by jou inwoon. Wat ʼn waardevolle skat as sy Woord invloed uitoefen. Hy werk opbouend, selfs in sy kritiek. Hy werk heilsaam en herstellend. Hy maak van my lewenshuis ʼn paleis om in te woon. Hy doen al die voorbereidende werk, totdat ek eendag heeltemal gaan tuis wees. Totdat God alles is in almal. Totdat die hele nuwe mensewêreld bewoonbaar verklaar word (Openbaring 21:3). Onverklaarbaar bewoon, uit liefde, danksy Christus.