Wat is die inerrancy-beweging?
In reaksie teen die opkomende Skrifkritiek en geleidelike ondermyning van die Skrifgesag teen die einde van die 19de en die begin van die 20ste eeu, ontstaan die siening van die foutloosheid (inerrancy) van die Skrif (veral in VSA). Dit lei uiteindelik tot die Chicago statement of Biblical inerrancy (1978). Hierdie verklaring kom hierop neer dat die Bybel sonder enige foute is.
Maar ook die opstellers van hierdie verklaring kan nie ontken dat die Skrif bepaalde vrae laat nie. Ek noem enkele voorbeelde:
• Mattheus 27:9 – hier word verwys na ‘n profesie van Jeremia, maar eintlik is dit woorde uit Sagaria 11:13…
• Handelinge 7:14 – hoe strook die getal, wat hier genoem word, met die getalle in Genesis 46:26 en Deuteronomium 10:22?
• Waar kom die verskille in die geslagsregisters van Mattheus en Lukas vandaan?
Dit is hierdie vrae wat die opstellers van die Chicago-verklaring laat besluit het om die foutloosheid net te betrek op die autographa (die oorspronklike manuskripte), en nie op die oorgelewerde tekste nie, iets wat natuurlik nie bewys kan word nie aangesien ons die oorspronklike manuskripte nie meer het nie. Maar ten spyte daarvan, kan ons die inerrancy-beweging waardeer vir die groot erns wat dit maak met die Skrif as Woord van God.
Aan die ander kant roep die inerrancy-beweging ook vrae op…
In die Gereformeerde Skrifbeskouing word altyd gepraat van die onfeilbaarheid van die Skrif, nie van die foutloosheid (inerrancy) van die Skrif nie. Wat is die verskil?
Die verskil het, na my mening, te make met hoe ons kyk na die aard van die openbaring (waaroor gaan dit wanneer God Homself aan ons openbaar?). Gaan God se openbaring aan ons daaroor dat Hy foutlose waarhede/stellings aan ons deurgee, of dat Hy betroubare (onfeilbare, onbedrieglike) beloftes van heil vir ons gee? Onfeilbaarheid wil sê dat God ons nie bedrieg in sy beloftes van heil nie; Hy maak ons daardeur wys tot saligheid (2 Tim. 3:15); foutloosheid, daarenteen, bepaal ons by ‘n tegniese Bybel-sonder-foute.
Hierdie twee sienings op die Skrif roep verskillende reaksies by die Bybelleser op…
Foutlose waarhede/stellings vra instemming van die menslike verstand/rede vanweë die logiese korrektheid daarvan; God se beloftes, daarenteen, vra om die vertroue van die geloof. Die foutloosheid-denke soek sy krag in logiese presiesheid, maar die belofte vra ons geloof.