⤒🔗

God se Bedoeling met Ons Lewe←⤒🔗

Wat kan nie alles met ons gebeur nie? Behalwe siekte en gebrek, rousmart, werkloosheid en invaliditeit is daar nog 'n breë reeks van moontlikhede. Jesus som dit in sy profetiese rede so op: honger, pessiektes, vervolging, mishandeling en die tronk (Lukas 21:12). Dikwels kom dan die vraag op in ons hart: waarom? Waarom moet ek ly, waarom moes juis dit met my gebeur? Waarom al die rampe en teenspoed? Jesus gee die antwoord. Hy sê vir sy dissipels: "En dit sal vir julle uitloop op 'n getuienis" (Lukas 21:13).

Dit is God se bedoeling met ons lewe, ook en veral in tye van swaarkry. Hy wil dat ons sal getuig. Hoekom? In ons getuienis van God lê God se troos vir ons opgesluit. Soos die dissipels in Johannes 9:2 vra ons dikwels: waarom? Waarom is daardie man blind gebore? Maar Jesus antwoord met: waartoe! Die werke van God moet in hom openbaar word (Johannes 9:3).

'n Slavin in die Buiteland←⤒🔗

In 2 Kon. 5 word ons vertel van 'n Joodse dogtertjie wat deur Siriese soldate uit haar land ontvoer is. Sy kom op die ou end tereg in die huis van 'n groot generaal. Daar moet sy as slavin werk. Hoekom het die Here dit toegelaat? Wat 'n verdriet vir haar ouers! Wat 'n angs en onsekerheid! Ons kan ons enigsins voorstel wat dit vir daardie dogtertjie moet beteken. Sy is ver van haar ouers. Weggeroof uit haar land. Geskei van alles wat vir haar soveel beteken. Wat 'n onvoorstelbare verdriet, wat 'n angs en spanning moet daardie meisiekind nie deurmaak nie? Dit sou geheel verstaanbaar wees, dat sy die hele dag sou gehuil en gekla en gekerm het en dat sy vreeslik opstandig sou gewees het. Tog hoor ons niks van hierdie dinge nie. Inteendeel, drie ander dinge word van haar vertel. Wat ons by hierdie slavin sien is liefde, geloof en vrymoedigheid om te getuig. Haar gevangenskap loop uit op 'n getuienis.

Haar Bekommernis←⤒🔗

Merkwaardig, hierdie dogtertjie is baie bekommerd. Sy is egter nie bekommerd oor haar eie toestand nie. Ons hoor geen klag oor haar eie betreurenswaardige situasie nie. Sy het verneem dat haar meester, die groot generaal Naäman, ernstig siek is. Dit sou begryplik wees dat sy kon gedink het: Daar het jy dit. Hier kry hy sy verdiende loon. Dit is wat gebeur as jy kinders uit hulle land wegroof. Nee, sy is nie oor haar eie toestand bekommerd nie. Sy kry haar meester jammer. Daarom sê sy vir haar meesteres: "Ag, as Meneer net by die profeet in Samaria kon uitkom, dan sal hy vir Meneer van sy melaatsheid gesond maak" (2 Konings 5:3). Sy is in ontferming oor haar meester bewoë.

Haar Geloof←⤒🔗

Hierdie dogtertjie het in haar vaderland en in haar ouerhuis gehoor van die groot profeet. Sy het verneem, hoe die Here deur Elisa magtige dade gedoen het. Sy glo dat vir God die onmoontlike selfs moontlik is en dat Hy in staat is om deur die profeet haar meester te genees. Hierdie geloof kon die soldate wat haar uit haar land en haar familie geroof het nie by haar wegneem nie. Haar geloof is haar anker in die vreemde land onder moeilike omstandighede. Haar geloof in God het ook gemaak dat daar nie haat en wrok teen haar ontvoerders en hul leier, die generaal was nie. Geloof maak mededeelsaam. Sy gun haar meester volkome genesing.

Haar Getuienis←⤒🔗

Ontvoering en slawerny het vir die klein dogtertjie nie uitgeloop op selfbejammering en verbittering en vyandskap nie. Haar swaarkry het uitgeloop op 'n getuienis. Sy getuig teenoor haar meesteres van die profeet in Samaria en daardeur van die almag van God. Die slavin is 'n instrument in die hand van God om die groot generaal weer gesond te maak en tot geloof te bring. Laat ons onsself afvra of die Here ons in ons swaarkry nie juis wil gebruik om vir ander tot seën te wees nie. Hoe baie siekes was deur hulle geloofsgetuienis nie tot 'n groot seën vir gesonde mense nie. Hoe het bedroefdes en beproefdes nie dikwels troos en bemoediging gebring aan mense wat dit juis op daardie tydstip so nodig gehad het, nie. Mag dit wat ons moet deurmaak ook in ons lewe uitloop op 'n getuienis. Daarom sal ons krag vind om lyding te verduur en vol te hou al kry ons swaar.