Dit gebeur as 'n mens oud word. Jou krag neem af. Jy kan nie meer wat jy vroeër kon doen nie. Die Prediker teken in hoofstuk 12 hierdie aftakeling van 'n mens op 'n aangrypende wyse. Hy vergelyk ons liggaam met 'n huis. As 'n mens oud word dan word die huis bouvallig: die wagters van die huis begin bewe – ons kry oumens-hande en die sterk manne, die bene, word krom (vs. 3). Die malers, die tande, staak hulle werk, omdat hulle te min geword het (vs. 3). Die wat deur die vensters kyk word verduister – die oë word dof (vs. 3). Die deure na die straat word gesluit – die gehoor neem af (vs. 4). Die geruis van die meul verswak – die mond het baie tande verloor (vs. 4). Dan is daar die slapeloosheid. Dou voor dag al uit die bed: as die voëltjies begin sing (vs. 4). Ook is daar hoogtevrees. Ons is bang op die pad (vs. 5). Die hare word wit soos die amandelboom wat in bloei staan en kapperkruid kan die aptyt, die eetlus nie meer opwek nie (vs. 5).

My Vlees en My Hart Beswyk⤒🔗

Psalm 73 spreek ook oor die aftakeling van 'n mens, die algehele verval van kragte, maar dan noem hy dit: dit is my vlees en my hart wat beswyk (vs. 26). My vlees kan beswyk. Dan voel dit vir jou jy gaan liggaamlik onderdeur. Alles word net te veel. Dit kan gebeur as gevolg van 'n motorongeluk of as gevolg van 'n slopende siekte. Maar dit kan ook die gevolg wees van ouderdom. Jou kragte vergaan.

Nog erger word dit as jy voel dat jou hart dreig om te beswyk. Die hart is die diepste innerlike van die mens. In jou diepste innerlike is jy so geskok en geskud, geestelik voel jy so geknak, dat dit lyk of jy geheel gaan beswyk. Is daar nog troos vir so 'n mens? Ja, daar is!

God is My Rots en My Erfdeel←⤒🔗

Wat sê Asaf in Psalm 73? Al sou my vlees en my hart beswyk, al is ek afgetakel na liggaam en gees, God is my rots en my erfdeel. Eintlik bietjie vreemd in ons ore om God te vergelyk met 'n onpersoonlike rotsblok, maar vir die gelowige Israeliet was die rots die beeld van onwankelbaarheid en ook van veiligheid. By God die Here kan jy skuil. Hy is soos 'n bergvesting. Jy is volkome veilig by Hom.

God se Hand en Sy Raad←⤒🔗

Wat het die Here gedoen? Asaf sê: Hy het my by die hand gevat (vs. 23). So is die Here. Hy beantwoord nie al ons vrae nie, maar Hy vat ons by die hand en Hy lei ons. En dan moet ons tog goed daarop let hoe die Here ons lei. “U sal my lei deur u raad en my daarna in heerlikheid opneem” (vs. 24). Ons kry hier twee trefwoorde: raad en heerlikheid. Die Here het 'n plan met ons lewe. Daarvolgens lei Hy ons. En daarna neem Hy ons op in sy heerlikheid. Opvallend: hier ontbreek iets. Ons moet ook leer om by die lees van die Bybel te let op wat daar nie staan nie. Hier word nie van die dood gepraat nie. Dit het eenvoudig uit die gedagtes van die digter verdwyn. Deur Jesus Christus is die dood mos oorwin. Die dood is verslind in sy oorwinning.

Die Troos←⤒🔗

Teenoor die aftakeling van die liggaam, wanneer vlees en hart dreig om te beswyk, is daar vir die gelowige die heerlike troos: al gebeur dit, God is my rots en my erfdeel, daardie God wat met Sy hand my lei volgens sy raadsplan. En dan kom die heerlikheid as 'n kosbare erfenis.
Altyd by die Here!