Matthéüs 1:1 gee nie bloot 'die geslagsregister van Jesus Christus' nie. Letterlik staan daar: "Boek van die genesis van Jesus Christus". En 'genesis' (Grieks: geneseoos) is die ver­taling van die woord toledooth, 'n woord wat die boek Genesis in tien groot dele verdeel. Die Septuaginta, die Griekse vertaling van die Ou Testament gee toledooth in Genesis 2:4 en 5:1 weer met 'geneseoos'.

Met die woord 'genesis' wil Matthéüs sê: Kyk, God begin met Jesus Christus iets nuuts. Die mens het wat God begin het, telkens laat misloop. Soos met sy hele evangelie, wil Matthéüs ook hier die ongelowige Israel oortuig dat Jesus van Nasaret die beloofde Messias is.

Met hierdie oogmerk giet Matthéüs Israel se geskiedenis in 'n skematjie van 3 ewe lang toledooths: 14 geslagte van Abraham tot Dawid, 14 van Dawid tot die Babiloniese ballingskap; 14 geslagte van die Babiloniese ballingskap tot Christus. So laat hy Israel sien: Was dit nie vir die Messias Jesus Christus nie, het ons geskiedenis dood­geloop. Want mense het telkens in sonde vasgeval, maar God gee in sy Seun die uitkoms, die SLUITSTEEN vir Israel se geskiedenis.

'n Gewone stamboom sou dit al die name van Jesus se voorvaders bevat het. Die name van Ahasia, Joas en Amasia ontbreek egter. Naas voorvaders word ook voormoe­ders genoem. En dan word die Babiloniese ballingskap buitengewoon beklemtoon. Daarmee sê Matthéüs: Kyk, nieteenstaande die gebrou van die konings was dit die kraamkamer van die Messias.

Die Messiaskoning uit die Geslag van Abraham⤒🔗

Matthéüs gaan met Jesus se geslagslyn terug tot by Abraham, vs 1. Dit is ook waarmee vs 17 begin: Van Abraham tot met Dawid, 14 geslagte. Maar nie Abraham se aandeel kry klem nie, dog God se aandeel. "Abraham was die vader van Isak", sê hy. Abraham het nie uit eie liggaamskragte 'n talryke volk voortgebring nie. Genesis 21 sê glad nie dat Abraham Isak verwek het nie. Inteendeel, Isak is deur God aan Abraham en Sara GEGEE! Hulle het totaal nie meer die vermoëns gehad om 'n kindjie in die wêreld te bring nie. Nie deur die wil van die vlees of die wil van 'n man het Isak gekom nie, maar deur God wat sy belofte vervul het. Hy het Abraham 'n nageslag gegee, Israel 'n volk gemaak. Die koninkryk van God, die seën uit Abraham vir alle volke, is nie die voortbreng­sel van Abraham se vlees nie, maar die gena­dewerk van God.

En Isak? Isak wou Esau voortrek en hom seën. Maar God laat Jakob die seën kry. God baan die weg vir sy koninkryk via Jakob. Hoe vleeslik het Jakob gewerk met sy slinksheid! So wou hy die belofte bemagtig. Maar God laat hom dit by Pniël sien toe hulle worstel.

Dan bring Matthéüs Juda ter sprake, Juda, die stam uit wie die Messiaskoning moes voortspruit? Volgens Genesis 38:2 word hy 'n afsterwende tak van die stamboom: Sy seuns was so goddeloos dat die HERE hulle dood. Maar in sy genade het God met Juda 'n nuwe begin gemaak. God gee hom uit Tamar, sy Kananitiese skoondogter, twee nuwe seuns. Let op die klem. Waar die vlees ten gronde rig, daar skep God tog 'n toekoms.

Ook met Ragab en Rut baan God 'n pad waar menslik geen pad meer is nie.

Die eerste toledooth eindig met: "en Isai die vader van Dawid, die koning…" Dawid, die koning, is nie die vrug en hoogtepunt van Israel se menslike vermoëns nie, maar die vrug van God die Heilige Gees se werk in sondare.

Die Messiaskoning uit die Geslag van Dawid←⤒🔗

As die Heilige Gees deur Matthéüs Jesus Christus se voorouers aanwys, noem Hy Hom "die seun van Dawid". Die Jode het dit misverstaan: Hulle het verwag dat die Messiaskoning, die Seun van Dawid, sy koninkryk sou bou met aardse mag en geweld. Met ander woorde hulle het dit verwag van die vermoëns van die mens. Sekerlik, koning Dawid het van die HERE die belofte ontvang van 2 Samuel 7 – dat die HERE sy huis sou bou. Die belofte van 'n ewige koningskap.

Matthéüs laat egter sien hoe koning Dawid self en die seuns uit sy huis die koningskap verbrou het. Dawid self, hoe het hy sy huis gebou? Sy sonde met Batseba kom lewensgroot op die toneel; "Dawid het Salomo verwek by die een van Uria…" Klem word gelê op Dawid se SONDE.

Israel mag nie vergeet hoe die koningshuis in Israel begin het nie. Soortgelyk was dit by Salomo. Deur sy sondige liefde vir vele vreemde vroue het dié seun van Dawid tien van Israel se 12 stamme vir die huis van Dawid kwytgeraak! En so gaan dit in hierdie tweede tal van veertien geslagte ook verder: hulle het van die Messiaanse koningskap 'n bespotting gemaak, die heerlike vredesheer­skappy van Psalm 72 geblokkeer.

Let op, nie een van die Judese konings wat Matthéüs na Dawid noem, dra meer die ko­ningstitel nie. Net hulle gewone name staan daar. Die koningshuis gaan 'n afdraandepad en eindig in Babiloniese ballingskap. In 1:11 hoor ons nog net van 'Jegonja en sy broers'. Daar was geen koning meer nie. Dawidseuns wat geword het broers onder hulle broers, soos toe Juda nog broer onder sy broers was. So is deur mensehande in Dawid se nageslag die ryk van die komende Messias afgebreek!

God het sy verbond egter nie verbreek nie. Die ballingskap het gedreig om dit te versmoor. Die koningskap van Dawid in sy grootste krisisuur! Tog was God aan die werk om die Messiaskoning van Ps 72 te bring, dié EEN wat werklik die huis van Dawid sou bou, wat sou omsien na die regverdige, na die behoeftige, wat geregtigheid sou doen, met die ware vredesheerskappy.

Die Messiaskoning is Jesus Christus van God←⤒🔗

In die derde tal van 14 geslagte het die uiterlike glans van Israel totaal verdwyn. Die name wat ons dan hoor, sê ons eintlik niks. Ons ken Jegonja en Sealtiël. Serubbabel ken ons uit die boek Esra as leier, maar hy het nie op die Dawidstroon gekom nie. Die name van Abiud in vs 13 tot by Jakob in vs 16 kom nêrens elders in die Bybel eers voor nie.

In Israel het die Messiasverwagting gebly by die grote koning uit die huis van Dawid. Maar dit was vir hulle duister waarheen God met Dawid se nageslag op pad was, dis al verder uitgeskakel. Josef, die seun van Jakob, die man van Maria, word glad nie deur God gebruik om die Messiaskoning uit die huis van Dawid voort te bring nie. Nee, Josef het Jesus Christus nie verwek nie. Hy wat uit die maagd Maria gebore sou word, is verwek deur die Heilige Gees. Matthéüs 1:18 sê dat Maria "swanger bevind is uit die Heilige Gees".

So breek Matthéüs Israel se geroem in hulle voorgeslagte. Al wat tel is God se verkie­sende genade. Die Here werk nog vandag so. Ons planne vir 1998 om die kerk te bou, moet begin by wat God doen. Ons moet diep bewus wees van ons eie onvermoëns en ons sondigheid. Uit onsself kan ons geen bydrae lewer tot die opbou van die kerk nie. Maar as nederige instrumente wat vra: Here wat wil U hê moet ons doen, kan Hy ons gebruik, soos ook byvoorbeeld Simeon en Anna. Hy bou sy ryk deur Woord en Gees. Die prediking, daardeur vergader God vir Hom 'n kerk. As dit by sy verlossing kom, tel alles wat mense met 'wêreldse' magsmiddels tot stand bring, nul!

Ook in die Here se kerk – soos in die wêreld probeer ons dit so dikwels klaarspeel met magsvertoon, met indrukwekkende getalle. As daar maar eenvoudige gehoorsaamheid van die geloof is, dan weet ons dat God se koninkryk verseker kom, die dag dat Hy op die wolke sal kom om sy kerk te kom haal om in 'n ewige blydskap met Hom te lewe.