In 'n onlangse onderhoud op TV (asook die radio) was 'n selferkende homoseksueel, nogal 'n voormalige Hervormde predikant, aan die woord. Soos seker verwag kon word, was hy daarop uit om homoseksualisme te verdedig.

Nog meer ontstellend was die "Bybelse konteks" waarin hy en die programleier homoseksualisme probeer plaas het. Sonder kommentaar kan dit nie gelaat word nie.

Vir homoseksuele mense is Romeine 1:18-32 waarskynlik die grootste struikelblok in die Bybel, omdat dit homoseksua­lisme direk en ondubbelsinnig as sonde afwys. Vanweë hulle goddeloosheid, skryf Paulus in vers 24, het God hulle "in die begeerlikhede van hulle harte oorgegee aan onreinheid, om hulle liggame onder mekaar te onteer", en in vers 27: "die manne het die natuurlike verkeer met vroue laat vaar en in hulle wellus teenoor mekaar ontbrand."

Paulus sluit die hoofstuk af met 'n vermaning ook aan mense "wat hulle goedkeuring skenk aan mense wat dié dinge doen" (vers 32).

Watter antwoord is in die betrokke TV-program op Romeine 1 gebied? Die antwoord kan soos volg saamgevat word. Die Woord van God moet in die konteks van daardie tyd gesien word. In daardie tyd was daar gebrek aan begrip vir die probleem van homoseksualisme. Daarom staan die apostel Paulus so afwysend daarteenoor. Vandag weet ons egter van beter. In plaas van verdoemend met die tug op 'n homo­seksueel afkom, behoort die kerk so iemand met liefde te aanvaar.

Hierdie antwoord berus egter op 'n paar drogredenasies:

God se Woord, Nie Mensewoord Nie⤒🔗

Die eerste drogredenasie is dat Romeine 1 eintlik maar net Paulus se persoonlike afwysing van homoseksualisme is. Hierdie redenasie bring egter die Skrifgesag direk in gedrang. Want hoewel Paulus hierdie woorde ongetwyfeld as sy eie oortuiging neergeskryf het, weet ons dat hy dit onder inspirasie van die Heilige Gees van God neergeskryf het. In die eerste en in die laaste plek is Romeine 1 die woorde van God, wat Hy deur Paulus laat verwoord het. Hierdie selfde Paulus skryf immers aan die Korintiërs: "Ek is daarvan oortuig dat ek die Gees van God het" (1 Kor. 7:40)!

Wie begin om sekere dele van die Bybel as blote woorde van mense af te maak. sal nie kan halt roep voordat God uit die hele Bybel "verdryf" is nie. Want die hoereerders sal dan graag van dele soos 2 Korintiërs 6 wil ontslae raak, en die diewe en gierigaards van 1 Timoteus 6. As ons die By­bel dan verlaag het tot blote mensewoorde, berus ons hele godsdiens op niks meer nie as die woorde van mense. Dan is die kerk 'n klug. Dan is almal wat die evangelie van Christus verkondig, 'n spul leuenaars. Dan is ons geloof nutteloos. Dan is ons nog in ons sondes. Dit is die woorde van die apostel Paulus (onder inspirasie van die Gees!) in 1 Korintiërs 15:13-18.

Wie dan probeer om die Skrif se waarskuwings teen die sonde te systap deur dit as blote mensewoord af te maak, is besig met selfbedrog. Eintlik met geestelike selfmoord.

Die Bybel Nie Tydgebonde Nie, hoewel Tydgerig←⤒🔗

Verder word geredeneer dat die Bybel in die konteks van sy tyd gelees moet word. Ons weet dat God die Bybel nie tydloos gegee het nie. Hy het sy Woord vir ons in die tyd laat opteken deur mense, soos die apostel Paulus. wat in 'n bepaalde historiese konteks geskryf het. Die uitdrukkings wat hulle gebruik, die situasies waaroor hulle skryf, het werklik in die geskiedenis bestaan. So het God gesorg dat sy geboekstaafde Woord op mense van 'n bepaalde tyd en omstandighede in die geskiedenis gerig is. Daarom lees ons nie in die Bybel van lugbesoedeling en rekenaars en ruimtereise nie.

Maar dit beteken nie dat God sy Woord in die konteks van daardie tyd laat vasvang het nie. Wat Hy van Homself in die Bybel openbaar, was nie net vir die mense van daardie tyd waar nie, maar is en bly die waarheid vir alle tye tot die einde toe. Ook die sonde en ongehoorsaamheid wys Hy af vir alle tye. Kortom: homoseksualisme is en bly 'n gruwelike sonde voor die Here — nie net vir die mense van daardie tyd nie maar ook vir ons vandag. Dit geld ook vir elke ander sonde.

Almal in Sonde Ontvang en Gebore←⤒🔗

'n Verdere drogredenasie wat in die program opgeduik het, is dat "dit onmoontlik is dat 'n mens iets sal kies wal hy weet soveel verwerping sal meebring". Met ander woorde: niemand is uit eie keuse homoseksueel nie maar is so gebore. Dit is dus nie sy eie skuld dat hy so is nie en hy kan dus nie daarvoor verkwalik word nie.

Wat sê hierdie argument? Dat iemand wat is soos hy gebore is, onskuldig is. En tog leer die Skrif ons dat alle mense in sonde ontvang en gebore is (HK, So. 3).  Hierdie erfsonde is genoeg om ons almal onder God se toorn en oordeel te stel. Ons moet dus ontslae raak van die ou sondaarmens wat ons van geboorte af is. Ons kan ons nie verontskuldig met "maar ek is so gebore" nie. Waarom sou diegene wat homoseksualisme bedryf dan nou 'n uitsondering wees?

Ons is almal van geboorte af geneig tot alle kwaad, sodat ons niks goeds kan doen nie behalwe as ons deur die Gees van God weergebore word (HK. So. 3). Sonder uitsondering het ons Christus se skuldbetaling nodig. Hy gee sy genade aan die wat berouvol na Hom toe kom en in die geloof aan Hom as Saligmaker vasgryp.

Maar as ons weier om ons sondes voor Hom te erken, as ons op allerhande maniere onsself probeer verontskuldig, byvoorbeeld deur te sê "ek is maar so gebore", of deur die Bybel "in konteks" te probeer sien, of deur die waarskuwings van die Bybel as "mensewoorde" te verontagsaam, loop ons moedswillig en eiewillig oop-oë in die oordeel van God in. Dan is daar geen versoening vir die sondes meer oor nie (Heb. 10:26).

Tug is Liefdesbeoefening←⤒🔗

'n Laaste bewering wat in die TV-program opgeduik het, en wat helaas dikwels in ons eie gesprekke opduik, is dat die kerk met liefde in plaas van met tug moet optree. Die "liefdeloosheid van die kerk" teen homoseksuele persone is 'n baie gewilde aanklag van ons tyd. Dat die kerk liefdeloos kan optree, is waar. En dat die kerk soms werklik liefdeloos optree, is ongelukkig ook waar. Maar die tug is nie liefdeloos nie. Inteendeel, die afwesigheid van tug is juis liefdeloosheid!

Juis uit liefde het die kerk die opdrag ontvang om diegene wat op die pad van die sonde is, terug te roep na gehoorsaamheid. As die kerk versuim om dit te doen, is hy soos 'n wagter op die stadsmuur wat die inwoners nie waarsku as die vyand aankom nie. Hulle bloed is op sy hande (vgl. Eseg. 37).

Juis uit liefde moet die kerk dus ook homoseksuele lidmate met hulle sonde konfronteer. En as hulle, soos sondaars maar dikwels maak, weier om hulle sondes te bely en sonder berou op hulle pad volhard, mag die kerk nie stilsit nie. Stilsit en stilbly sou liefdeloos wees. Dan moet die pad van Matteus 18 met so 'n lidmaat gevolg word. As dit dan uiteindelik, na maande se liefdevolle volgehoue vermaning, blyk dat die lidmaat halsstarrig in die sonde bly volhard, moet dit tot afsnyding lei, tot 'n getuienis vir ander. Maar dit geskied dan met groot droefheid en met voortgesette lief­devolle bemoeienis.

Waarheid in Plaas van Leuen←⤒🔗

Alle pogings om Skrifuitsprake soos dié van Romeine 1 te omseil, eindig daarin dat die waarheid op die leuen ingeruil word. Juis hierteen word ons in dieselfde Romeine gewaarsku. Wie is hierdie mense wat so in hulle wellus teenoor mekaar ontbrand? Dit is hulle wat "voorgee dat hulle wys is, maar dwaas geword het", skryf Paulus in vers 22. En in vers 25: "Hulle wat die waarheid van God verruil het vir die leuen en die skepsel vereer en dien bo die Skepper wat geprys moet word tot in ewigheid."

In plaas daarvan om bloot verdoemend homoseksuele mense te verwerp, is dit ons taak as kerk van die Here, om in liefde die waarheid van Gods Woord onvervals en onbevrees aan hulle te stel. Sulke mense is, net soos ons, in sonde ontvang en gebore. Sulke mense het, net soos ons elkeen, nodig om van hulle sonde bekeer te raak en hulle tot die enige ware God te wend.  Sulke mense het net soos ons die verlossing en die vergewing van sondes wat Jesus Christus vir ons verwerf het, nodig. Sulke mense is, net soos ons elkeen, volkome afhanklik van die liefde en genade van God.

Moet dan nie die waarheid van die Woord verswyg, afwater of verdraai nie. Gryp dit self aan en dra dit self uit met die volle moed van die geloofsoortuiging.