Wat is genade? Ons praat dikwels van soewereine of saligmakende genade, maar weet ons werklik wat genade is?

Dit is duidelik dat sommige mense nie weet nie. Hulle praat van “algemene genade” asof God teenoor almal genadig is. As hulle werklik geweet het wat genade is, sou hulle nie dink dat genade algemeen is nie. Ander kla dat God nie werklik genadig kan wees as Hy nie almal red, of ten minste aan almal ʼn kans gun nie. As hulle geweet het wat genade is, sou hulle nie so gedink het nie.

Ons weet dalk nie so goed as wat ons dink wat genade is nie. Weet ons dat genade ʼn eienskap van God is? Weet ons dat God in Homself genadig is en genadig sou wees selfs al was ons nie geskape en selfs ook as niemand verlos is nie? Selfs dan sou genade ʼn eienskap van God wees, een van sy lieflikhede. Self al was ons nie die voorwerpe en ontvangers van sy genade nie, sou Hy steeds genadig wees.

Dit is wat ons bedoel wanneer ons sê dat genade ʼn eienskap van God is. Genade kenmerk nie alleen God se handelinge met ons nie. Dit hoort tot wat Hy is en Hy kan net so min sonder genade wees as wat Hy kan ophou om God Almagtig te wees.

Ons beskryf genade dikwels as “onverdiende guns”. Alhoewel dit nie verkeerd is nie, is dit ook nie ʼn volledige beskrywing van genade nie, want dit beskryf alleen maar wat God se genade vir ons is, en beklemtoon die feit dat sy saligmakende genade soewereine en vrye genade is – dat Hy dit aan niemand verskuldig is nie. Dit sê nie aan ons wat genade, as ʼn eienskap van God, is nie.

Genade is God se guns, soos die algemene beskrywing dit wil hê, en wanneer ons dus sê dat genade ʼn eienskap van God is, bedoel ons dat God gunstig, of welwillend teenoor of in Homself is. Dit sê bloot eenvoudig dat God Homself eerste liefhet en dat Hy sy eie eer bo alles verlang, iets wat die Skrif duidelik leer.

Die woord genade het ook die betekenis van lieflikheid of skoonheid, in die besonder ʼn innerlike lieflikheid of skoonheid wat blyk uit ʼn persoon se dade en woorde. Só praat ons van mense, of hulle woorde, wat aangenaam is (Spr. 11:16; Kol. 4:6). Die Skrif self praat van mense wat in die oë van God genade of guns (om aangenaam te wees) gevind het (Gen. 6:8; Luk. 1:30).

Wanneer ons sê dat God genadig is, bedoel ons dat Hy in al sy heerlikheid wonderskoon is en lieflik bo alle dinge, en dat die skoonheid van sy eie innerlike reinheid en heerlikheid uit al sy handel en woorde straal. Hy vind dus guns in sy eie oë. As drie persone in een God het Hy Homself en sy eie werke bo alles lief en ag Hy sy eie werk onvergelyklik mooi. Dit is wat genade, as eienskap van God, is.

Is dit nie verootmoedigend om te weet dat God ons nie nodig het om genadig te wees nie? Hy is ewig genadig in Homself, en Hy sou dit wees al het Hy nooit iemand gered nie. Dat Hy wel red, is daarom ʼn baie groot wonder en iets waarvoor ons Hom sonder ophou moet dank.