Die opstanding van die gestorwenes is ʼn wonder, ʼn wonderwerk van God wat net deur geloof verstaan en aanvaar kan word. Ongelowiges spot as hulle daarvan hoor (Hand. 17:32) en ketters ontken dit (1 Kor. 15:12; 2 Tim. 2:18), maar vir hulle wat die belofte van die opstanding van die gestorwenes glo, is dit verdere bewys dat God die ware God is, die Almagtige, Hy “wat groot dinge doen en ondeurgrondelike wonders sonder getal” (Job 5:9).

Een van die groot wonders van die opstanding is dat elke mens se eie liggaam opgewek sal word, ook hulle wie se liggame lank reeds tot stof vergaan het sodat gʼn spoor daarvan gekry kan word nie. Ander is deur wilde diere en die visse in die see geëet. Ander, soos John Wycliff, se liggame is tot as verbrand en die as is deur hulle vyande in die riviere en die see gegooi. Tog hou God, wat alles weet, spoor van elke liggaam en gee dit by die opstanding aan sy regmatige eienaar terug. Só getuig die opstanding van die trou van God, wat selfs nie ons stof vergeet nie.

Dat dit waar is, blyk ook duidelik in Job 19:25, 26 waar Job, wanneer hy sy geloof in die opstanding bely nie sê, “Ek sal God in die vlees aanskou” nie, maar “ek [sal] nogtans uit my vlees God aanskou”. 2 Korinthiërs 5:10 herinner ons ook hieraan. Ons lees daar dat elkeen sal ontvang wat hy deur sy (nie die) liggaam gedoen het. Hoewel die woord sy nie soos in die KJV (en die AOV – Nic Grobler) in die Griekse teks voorkom nie, het die vertalers (van die KJV) die gedeelte reg verstaan deur die byvoeging van die woord sy. Daar is min twyfel dat die mens sy straf of loon sal ontvang in die liggaam waarin hy die goeie wat beloon word of die kwaad wat gestraf word, gedoen het.

ʼn Deel van hierdie wonder is dat die opstanding ʼn algemene opstanding is. Die gedagte dat almal sal opstaan, slaan ʼn mens se asem byna weg, want daar is biljoene wat geleef en gesterf het. Om in ʼn begraafplaas te staan en te glo dat almal wat daar begrawe is, deur die krag van God uit dié grafte sal opstaan om voor Hom te verskyn, laat mens verslae oor die grootheid van God en al sy werke.

Vir die gelowiges is die mees wonderlike van alles dat reeds by die opstanding gesien sal word dat hulle aan Christus behoort en saam met Hom in die ewige heerlikheid opgeneem sal word. Hulle moet nog deur die oordeel gaan, maar met ʼn liggaam wat reeds onverganklik opgewek en verheerlik is (1 Kor. 15:42-44) en wat reeds verander is, gelykvormig aan die aan die aller heerlikste liggaam van Christus (Filip. 3:21). Wat ʼn groot hoop sal dit hulle in die oordeel gee!

Diegene wat die opstanding glo, doen dit nie net omdat dit in die Skrif beloof word, en omdat Christus reeds, in ons vlees, opgestaan het nie (1 Kor. 15:19, 20), maar ook omdat die krag van die opstanding reeds in hulle geopenbaar is. Hulle is reeds in siel en gees uit die geestelike dood opgewek deur die krag van die opstanding van Jesus Christus, en wag nou dat God die werk van hulle opstanding, na siel én liggaam, voltooi. Die opstanding het vir hulle reeds begin! Daar kom ʼn uur wanneer die dode die stem van die seun van God sal hoor en lewe, maar daar is ʼn uur wat reeds gekom het wanneer hulle sy stem deur die evangelie gehoor het en deur geloof in Hom lewe (Joh. 5:25, 28, 29). Lewend deur sy stem by hulle geestelike opstanding, dit is hulle wedergeboorte, wag hulle nou op die uur van hulle liggaamlike opstanding.