Sommige van ons het gedurende die afgelope skoolvakansie die voorreg beleef om êrens uit te span en van die daaglikse bedrywighede te rus. Natuurlik is rus nie gelyk aan niksdoen nie. Om te rus, beteken dikwels dat jy dinge doen waarvoor jy andersins nie kans het nie

'n Luukse wat ekself tydens 'n blaaskans die afgelope vakansie beleef het, was dat ek in dié tyd heelwat kans gehad het vir lees. Om te lees, is vir my — soos baie ander mense — deel van my daaglikse werksprogram. In my werk moet ek baie lees. Benewens werkstukke van studente, akademiese literatuur en korrespondensie, is daar ook koerante wat deurgewerk moet word om met wêreldgebeure op hoogte te bly. Lees is deel van 'n mens se werk.

Maar wanneer 'n mens vir ontspanning lees, dan lees jy vir die genot daarvan. Ontspanne lees is nodig. Daarsonder sou lees soos blote werk begin voel en kan 'n mens maklik vergeet hoe wonderlik dit is om te kan lees. Lees bring jou immers in aanraking met mense en wêrelde wat jy nooit geken het nie. Dit maak ander se ervaring en insigte deel van jou leefwêreld. Deur te lees, besoek jy plekke en ook tye waar jy andersins nooit sou kom nie. In 'n wêreld waarin produktiwiteit en funksionaliteit die slagspreuk geword het, het ons almal dit nodig om van tyd tot tyd te gaan stilsit en te lees bloot vir die genieting daarvan.

Hiermee saam kom die vraag: Met watter gesindheid lees ons die Bybel? Predikante móét baie en gedurig Bybel lees. Hulle taak as bedienaars van die Woord vereis dit van hulle. Dit bring egter die gevaar dat Bybellees soos werk kan begin voel.

Dit geld egter nie net predikante nie. Elkeen van ons kan só daarop toegespits wees dat ons as gelowiges gereeld die Bybel moet lees dat Bybellees later soos 'n plig begin voel. En dan loop ons die vreugde en genieting daarvan maklik mis. Dan word Bybellees iets waarby jy slegs met groot dissipline en inspanning uitkom.

Natuurlik is Bybellees 'n plig. Dit kan vergelyk word met die kos wat ons elke dag eet. 'n Mens kan nie bly lewe as jy nie gereeld voedsel inneem nie. Elkeen het die plig om sy liggaam te voed met die nodige kosinname. Net so het ons geloof nodig om gereeld gevoed te word met die Woord van die Here. Maar al is eet 'n móét, is dit darem nie vir die mens 'n straf nie. In sy wysheid en goedheid het ons hemelse Vader dit so beskik dat eet vir die meeste mense iets aangenaams is. Om te eet, voel nie so soos werk nie, want lekker kos is iets om te geniet.

Net so is dit met ons geestelike voedselinname. Al is Bybellees 'n móét, mag dit nooit 'n straf word nie. God het dit so beskik dat die Bybel tussen alle ander boeke uitmunt in trefkrag en skoonheid. Daarom is dit goed om van tyd tot tyd die Bybel oop te maak en dit te lees vir die blote genot daarvan. En by die genieting van die boek word jy dan opnuut aangegryp deur die vreugde en die voorreg daarvan om die geskrewe Woord van die Here te kan lees.

Daarom behoort ons aan onsself die tyd te gun om boeke van die Bybel rustig en tot eie genieting te lees. Ook by ons kinders behoort ons 'n leeskultuur aan te wakker. Ook hulle moet lees omdat hulle graag wil lees — ook die Bybel. So kan hulle ook daartoe kom om deur die wonder van lees aangegryp te word. So kan ook hulle, aangegryp deur die skoonheid van die Bybel, die voedsel van God se Woord graag wil inneem.

As dit dan van ander boeke geld dat dit nuwe insigte en ervarings binne jou bereik bring, dan geld dit duisend keer meer van die Bybel. Want deur sy geskrewe Woord laat God ons deel in sy goddelike waarheid. Dit wat andersins vir ons verborge sou gebly het, maak Hy aan ons bekend — openbaar Hy aan ons in sy Woord.

Watter vreugde! Watter blydskap! Watter voorreg om die rykdom van God se openbaring op skrif te kan hê en te kan lees! Soos geskrywe is: "Wat die oog nie gesien en die oor nie gehoor en in die hart van 'n mens nie opgekom het nie, wat God berei het vir die wat Hom liefhet" (1 Kor 2:9).