Ons praat van volkome inspirasie om te beklemtoon dat die Skrif ten volle geïnspireer is.

Hierdie waarheid het vandag besondere klem nodig, want daar is mense wat, alhoewel hulle daarop aanspraak maak dat hulle die inspirasie van die Skrif glo, tog ontken dat die hele Skrif geïnspireer is. Hulle aanvaar miskien nie die verhaal van die skepping in Genesis 1-3 nie, of wat Paulus oor die plek van die vrou in die kerk sê nie, of die getuienis van Romeine 9 oor die soewereine, tweevoudige voorbeskikking nie. Hulle mag miskien beweer dat die Skrif korrek is wat betref sake van leer en verlossing, maar nie in sake van geografie, natuurwetenskap, geskiedenis en ander wetenskappe nie. Hulle glo dus nie dat die hele Skrif deur inspirasie ingegee is nie. Teenoor hierdie aansprake glo ons aan volkome inspirasie, wat verskeie dinge beteken:

Eerstens beteken volkome inspirasie dat al die boeke van die Skrif (en geen ander nie) deur God geïnspireer is. Daar is nie een van hulle wat minder gesaghebbend of noodsaaklik is as enige van die ander nie.   

Tweedens beteken dit dat die Skrif ook in die verskillende literêre vorme waarin dit gegee is, geïnspireer is. Geskiedenis, poësie, profesie: alles “is deur God ingegee en is nuttig” (2 Tim. 3:16).

In die derde plek beteken volkome inspirasie dat die Skrif ook geïnspireer is in alles wat betref wetenskap, natuurgeskiedenis, geskiedenis en geografie. So het die Skrif reeds toe niemand dit nog geglo het nie, geleer dat die aarde rond is (Jes. 40:22). Dit het die hidrologiese kringloop beskryf voordat dit deur die wetenskap verstaan is (Ps. 104:6-13). Die geloof dat God die groot Skepper en die inspireerder van die Skrif is, trek  ʼn absolute streep deur enige moontlikheid dat die Skrif, selfs in die kleinste of oënskynlik onbenullige besonderheid, verkeerd sou wees.

In die vierde plek beteken dit dat die Skrif volkome geïnspireer is in alle sake wat op ons eie lewe betrekking het. Daar is geen bevel of eis van die Skrif wat tydgebonde of kultuurbepaald is nie. Alhoewel dit deur middel van mense gegee is, kom alles wat die Skrif sê van die ewige God en kan dit nie tersyde gestel word asof dit nie op ons van toepassing is nie.

Vyfdens beteken volkome inspirasie dat selfs die grammatika, woordeskat en sinsbou in die Skrif, geïnspireer is. Dit maak ʼn verskil dat God in Genesis 17:7 gesê het saad, en nie sade nie (sien ook Gal. 3:16).¹ Dit maak al die verskil in die wêreld dat ons deur geloof geregverdig word, en nie vanweë of weens geloof nie. Elke letter, elke woord en elke sin is belangrik en moet daarom sorgvuldig vertaal word. Weens hierdie volkomenheid van die inspirasie aanvaar ons nie parafrases van die Skrif, of Bybelvertalings wat kompromieë tref tussen akkurate vertalings en parafrasering, soos die New International Version (NIV) nie.

Die toets vir ons geloof aan volkome inspirasie lê daarin of ons aan hierdie leer bloot lippediens bring, en of ons die Skrif aanneem as die geïnspireerde en onfeilbare Woord van God oor alle dinge, en geen deel daarvan betwyfel of verontagsaam nie, maar ons by alle dinge wat God gesê het neerlê, dit glo en gehoorsaam, selfs as die hele wêreld daarin teen ons is.