Die eenheid van die twee nature van Christus is baie belangrik wat sommige van die mees kosbare beloftes in die Skrif betref. Hy is die vervulling van hierdie beloftes, want Hy is Immánuel, “God met ons”.

Ons verwys na beloftes soos dié in 2 Petrus 1:4: “sodat julle daardeur deelgenote kan word van die goddelike natuur”; 2 Korinthiërs 6:16: “Ek sal in hulle woon en onder hulle wandel”; Efesiërs 3:19: “sodat julle vervul kan word tot al die volheid van God”; Efesiërs 5:30: “Want ons is lede van sy liggaam, van sy vlees en van sy bene”; en Galasiërs 2:20: “Ek is met Christus gekruisig, en ék leef nie meer nie, maar Christus leef in my. En wat ek nou in die vlees lewe, leef ek deur die geloof in die Seun van God wat my liefgehad het en Homself vir my oorgegee het”.

Al hierdie beloftes rus waarop wat Calvyn “die mistieke eenheid” van God, in Christus, met sy volk genoem het. Dat hierdie eenheid meer is as  beeldspraak blyk duidelik uit die vermelde Skrifgedeeltes en uit die manier waarop geloof in die Skrif beskryf word. Geloof is letterlik geloof in Christus, of selfs in Christus in.¹

Hierdie Skrifgedeeltes beskryf dus die mees innige gemeenskap tussen God en sy volk: gemeenskap waardeur God se volk inderwaarheid met Hom verbind en verenig is en in sy salige lewe deel. Hulle word in sy huisgesin ontvang en word, deur genade, deelgenote van die goddelike natuur. Is dit nie wonderlik nie?

Hierdie eenheid is in Christus self verwesenlik. In één persoon is Hy enersyds ons eie vlees en bloed en andersyds ook ware en volkome God. In Hom ontmoet God en mens mekaar en word hulle verenig, want deur geloof is ons in Hom, en in Hom woon ook al die volheid van die Godheid liggaamlik (Kol. 2:9, 10).

Op grond van sy vleeswording is Christus Immánuel (God met ons), nie net omdat God ons in Hom besoek nie, maar omdat God deur Hom kom om by ons te woon en in die mees innige gemeenskap met ons te lewe.

Die Christelike huwelik is hiervan ʼn beeld, want man en vrou word deur die huwelik “een vlees”. Wanneer Paulus in Efesiërs 5 oor die Christelike huwelik praat en sê dat man en vrou een vlees word, voeg hy by: “Hierdie verborgenheid is groot, maar ek sê dit met die oog op Christus en die gemeente” (vs. 32).

Die huwelik van God en sy volk in Christus, waardeur hulle een vlees word, is die verwesenliking van die genadeverbond van God. God se genadeverbond is ʼn verbond van vriendskap en gemeenskap waarin God belowe om ons God te wees en om ons sy volk te maak. Dit word verwerklik wanneer ons in Christus met God een is.

Só wag ons op die bruilofsmaal van die Lam, nie net as ʼn beeld van hemelse vreugde nie, maar as die volvoering van ons eenwording met God in Christus, die verwerkliking van al ons hoop en die begin van al ons vreugde.