Baie vrae oor die opwekking van die gestorwenes, oor die liggame wat ons by die opstanding sal hê en oor die hemel, die woning van die volk van God in hulle opstandingsliggame, wat nie nou reeds beantwoord kan word nie. Die Skrif gee ewenwel genoeg inligting om ons toe te laat om die opstanding van die liggaam te glo en om te weet dat ons daarvoor kan hoop en kan bid.

Die meeste oor ons opstandingsliggaam word in 1 Korinthiërs 15 gesê. Vier kosbare waarhede word daar vermeld:

Eerstens dat die opstandingsliggaam onverganklik sal wees (vs. 42, 52). Ons sal vry wees van die gevolge van die sonde – siekte en dood en die graf – én dit sal nooit weer moontlik wees, soos dit vir Adam was, om in die sonde en dood gedompel te word nie. Onverganklik beteken “onmoontlik om te vergaan”!

Tweedens dat die opstandingsliggaam verheerlik sal wees (vs. 43). Dié heerlikheid is die heerlikheid van Christus self en van God in Christus. “Ons vernederde liggaam” sê Paulus, sal “van gedaante...verander, om gelykvormig te word aan sy verheerlikte liggaam” (Filip. 3:21). Dit is die heerlikheid van die hemel en die geluksaligheid van die hemellewe.

Derdens sal die opstandingsliggaam kragtig wees (1 Kor. 15:43). Jesaja 40:31 vertel ons iets hiervan. Om te hardloop sonder om moeg te word, is bykans onbegryplik, maar dit is net ʼn klein deeltjie van wat ons deur die opstanding sal verkry. Die kragte wat Adam verloor het, sal herstel word, maar ons sal selfs meer as dit hê. Ons sal mag hê om ten volle te ken, net soos ons geken word (1 Kor. 13;12). Bowenal sal ons die krag hê om God lief te hê, te dien en te gehoorsaam, sonder sonde. Hoe wonderlik sal dit wees!

Ten slotte sal die opstandingsliggaam geestelik wees (1 Kor. 15:44). Dit is ook hier moeilik om alles te weet wat die Skrif bedoel, maar dit beteken, ten minste: ons sal nie meer “vlees en bloed” met liggame vir hierdie aarde bedoel, wees nie, maar ons sal in staat wees om te beërwe wat vlees en bloed nie kan beërwe nie (vs. 50).

Die verandering wat in ons liggame sal plaasvind wanneer ons uit die stof van die aarde opgewek word, is só groot dat die Skrif beelde moet gebruik om ons enige begrip daarvan te gee. Die verandering van ʼn koringkorrel – oënskynlik ʼn harde, lewelose ding – na die groen en lewende plant wat daaruit groei, is maar ʼn klein prentjie van die manier waarop ons sal verander (1 Kor. 15:37).

Daar is ander beelde uit die skepping wat ons kan help verstaan. Die metamorfose van ʼn ruspe tot ʼn vlinder is so ʼn beeld. Die Griekse woord vir metamorfose, wat in Filippense 3:21 met “verander” vertaal is, is een van die woorde wat die Skrif vir die opstanding gebruik. ʼn Wurm wat in die stof kruip, word verander in een van die mooiste van God se skepsels, maar bly dieselfde skepsel as tevore.

Wanneer ons aan die wonders van die opstanding dink, word dit die middelpunt van ons hoop. Dan sê ons “My Here Jesus, kom gou! Kom verander hierdie vernederde, sonde belaaide liggaam wat aan die dood en verganklikheid onderworpe is en maak ons almal, na liggaam en na gees, gelykvormig aan U!”