Soos 'n onbekende landskap strek die jaar 2004 hom voor ons uit. Niemand, behalwe die Here God, weet wat hierdie jaar met elkeen van ons, met die kerk en met ons land alles gaan gebeur nie. Wat ons wél weet, is dat elkeen van ons 'n taak en roeping het om hierdie jaar te volbring en wel tot eer van God, tot groei van sy kerk, tot welsyn van ons naaste en in diens aan die koninkryk van God.

Vir twee gevare moet ons bedag wees, en dit is wat ek sou noem 'n voorspoedsgeloof en 'n vooruitgangsgeloof.

Voorspoedsgeloof⤒🔗

Voorspoedsgeloof is veral 'n Amerikaanse verskynsel wat in die vorige eeu in vele gedaantes na vore gekom het. Dit gaan daarvan uit dat hoe meer ek vir die Here doen, hoe meer sal Hy vir my doen. Die Christelike lewe is eintlik 'n maklike en 'n lekker lewe. Van swaarkry en lyding, ter wille van die waarheid, is in hierdie benadering eintlik geen sprake nie. Godsdiens is goedkoop, daar's geen prys nie. Die groot waarheid wat Christus vertel het dat "as hulle My vervolg het, sal hulle julle ook vervolg" (Joh 15:20) verdwyn agter die horison. En van die woorde van Paulus dat "almal wat ook godvrugtig wil lewe in Christus Jesus, sal vervolg word" (2 Tim 3:12) word niks meer gehoor nie.

Die Christelike godsdiens is nie 'n goedkoop godsdiens nie, dis 'n duur godsdiens wat die bereidheid tot lyding en martelaarskap — en selfs die dood — insluit. Die navolging van Christus vra alles — en daarom gee dit uiteindelik ook alles, as genadegawe (Matt 19:29).

Natuurlik gaan die navolger van Christus nie kunsmatig soek vir martelaarskap en lyding nie, en kan hy/sy hom/haar ook dankbaar verbly oor die goeie gawes wat daagliks uit die hand van die Here na ons kant toe kom. Maar ons mag nooit terug huiwer of wegskram van 'n lewe van kruisdra agter Christus aan nie. Natuurlik ken 'n Christen ook 'n opstandings- en oorwinningslewe in Christus. Maar soos wat daar geen kruis sonder opstanding is nie, is daar ook geen opstanding sonder kruis nie.

Vooruitgangsgeloof←⤒🔗

Vooruitgangsgeloof is meer 'n sosiale verskynsel wat ten nouste saamhang met wat vandag globalisering genoem word. Nou het globalisering seker ook sy goeie kante, maar dit bevat ook uiters skadelike aspekte. Baie dinge is vandag soveel makliker en toegankliker as vroeër, soos byvoorbeeld (internasionale) kommunikasie, oorsese handel en oorsese reise. Alles groei en gaan vooruit.

Tot op watter punt? Die aarde as skep­ping van God is 'n begrensde ruimte. Die hulpbronne, die energiebronne, die waterbronne is alles beperk. Tot hoe ver moet die ekonomie en die samelewing dan groei? Wat word van ons roeping om die aarde nie net te "bewerk" nie, maar ook te "bewaar (Gen 2:15)? Wat word van omgewingsbewaring en die stryd teen omgewingsbesoedeling wat teen 'n asemrowende tempo plaasvind, sodanig al dat ysberge by die pole begin smelt en in die oseane begin afdryf?

In Christelike gewaad gaan hierdie vooruitgangsgeloof soms so ver as om te beweer dat hierdie ou wêreld stelselmatig ontwikkel en geleidelik oorgly in 'n volmaakte wêreld, die nuwe hemel en die nuwe aarde, maar sonder die Laaste Oordeel. Die Bybel ken egter nie die boodskap dat die mens en wêreld hulleself kan verlos nie.

Vir alle duidelikheid: ons is nie gekant teen verantwoordelike vooruitgang nie,, maar teen 'n ongetemde vooruitgangsgeloof wat alles met hom meesleur — maar na die afgrond.

Solank as wat die mens nie besef dat hy God se bestuurder op aarde is en nie die baas nie, so lank sal die vernieling en vernietiging van die natuur en skepping plaasvind. "Die aarde behoort aan die HERE en die volheid daarvan," sê die Bybel (Ps 24:1), en solank hierdie besef nie die mens se gewete en gedrag bepaal nie, sal hy met sy vooruitgangsgeloof en al oor die afgrond stort.

Natuurlik is daar armoede wat bestry moet word en natuurlik is daar werkloosheid wat aangespreek moet word. Natuurlik moet al hierdie sake indringende aandag ontvang, maar dan moet dit los­gemaak word van die afgod wat vooruitgangsgeloof genoem kan word.

Die mens moet met ander woorde sy aardse werk, wat insluit die welsyn van sy medemens, met die grootste respek vir God en sy skepping uitvoer. Daar kan nie vir die mens sosiale vooruitgang wees as die omgewing en natuur agteruitgaan nie.

Geloofsvooruitgang←⤒🔗

Daar is egter een soort groei en vooruitgang waarvan 'n mens nooit genoeg kan kry nie, en dit is geloofsvooruitgang, geloofsgroei, geestelike volwassenheid, so volmaak en volwasse soos Christus (Ef 2:13). Dit is daardie soort groei waartydens jy toeneem in die genade en kennis van ons Here en Verlosser, Jesus Christus (2 Pet 3:18).

Dit is ons bede dat ons almal hierdie jaar die seën van die Here sal ervaar, terwyl ons vooruitgang maak in sy genade en kennis.