Ons het onder die opskrif “Twee sakramente” gesê dat die verskil tussen die twee sakramente gevind word in die feit dat die doop ons ingang tot die verbond en gemeenskap met God beteken en die nagmaal van die Here ons lewe in die verbond daarna. Saam beteken die sakramente dus ons hele Christelike lewe en hulle wys dat dit alles net uit genade is.

Die unieke getuienis van die twee sakramente is dat Christus en sy offer alles is. Die water van die doop getuig dat ons die verbond van God ingaan deur die dood en bloed van Christus. Die nagmaal van die Here betuig dat, wanneer ons die verbond en die koninkryk binnegegaan het, dieselfde dood en liggaam en bloed van Christus ons lewe, ons voedsel en ons krag is.

Die nagmaal van die Here simboliseer die lewe in die verbond van God. Dit teken ons aan die tafel van die Here as lede van sy huisgesin, en hoe God, ons Vader, ons versorg en in al ons behoeftes voorsien. Die nagmaal van die Here is inderdaad, soos ons sal sien, die beeld van hierdie dinge én die middel waardeur ons daardie gemeenskap en sorg geniet.

Die simboliek van die nagmaal van die Here het ʼn aantal elemente wat elkeen die gemeenskap met God én wat dit beteken om in die verbond van God te lewe, beklemtoon.

Eerstens is daar die tafel. Hierdie element is so belangrik dat dit selfs die “tafel van die Here” (1 Kor. 10:21) genoem word. Die tafel simboliseer ons plek in die huisgesin van God en die feit dat die Here ons, as ʼn Vader, liefhet en ons voorsien van alles wat ons nodig het.

Tweedens is daar die brood en die wyn. Gebreek en gegiet, simboliseer dit die liggaam en bloed van Christus wat gebreek en vergiet is vir ons as daaglikse geestelike voedsel en drank, ons versorging en verkwikiking, en die middele waardeur ons geestelike lewe gevoed en gedra word, groei, ontwikkel en bewaar word tot die ewige lewe. Ons moet goed hierop let. Die offer van Christus is die betaling vir ons sonde, die weg van ons herstel in die gemeenskap en guns van God én ons daaglikse versorging en hulp totdat ons hierdie lewe verlaat na ons ewige woning. Die nagmaal van die Here sê dat Christus alles en in almal is.

Derdens is daar die eet en drink. Dit teken ons geloof en wys op die belangrikheid en noodsaaklikheid van geloof. Voedsel en drank is van geen betekenis as ons dit nie eet en drink nie. Die gebreekte liggaam en vergote bloed van Christus baat ons niks sonder geloof nie. Daar bestaan nie, soos Rooms Katolisisme leer, ʼn outomatiese seën by die eet en drink van die brood en wyn van die nagmaal van die Here nie. Die Nederlandse Geloofsbelydenis, een van die Gereformeerde belydenisskrifte, noem geloof “die hand en mond van ons siel”.¹  Só verseker die eet en drink aan die nagmaal van die Here ons dat ons net so werklik as wat ons ons daaglikse brood eet en dit in ons liggame ontvang, ons Christus ontvang wat deur geloof in ons woon en ons sterkte en lewe is.

Wat ʼn wonderlike tafereel!