Die Bybelse leer oor Antichris het altyd belangstelling gewek, want hy word in die Skrif geteken as een van die groot vyande van God se volk. Daar bestaan ewenwel baie meningsverskil oor wie hy is, en wanneer hy sal opdaag.

In 2 Thessalonicense 2:4 word Antichris beskryf as “die teëstander wat hom verhef bo al wat God genoem word of voorwerp van aanbidding is”. Hy is Anti-chris, want hy is “teen” Christus en stel homself in die plek van Christus (“verhef [homself] bo al wat God genoem word”).

Die naam Antichris word in 1 en 2 Johannes (1 Joh. 2:18, 22; 1 Joh. 4:3; 2 Joh. 7) gebruik, maar nie in 2 Thessalonicense 2 nie. Die ooreenstemming tussen die naam wat deur Johannes gebruik word en die beskrywing in 2 Thessalonicense 2 lei ewenwel tot die gevolgtrekking dat in albei gedeeltes van dieselfde persoon gepraat word.

Johannes praat benewens van die Antichris ook van “baie antichriste”, maar in die lig van Thessalonicense glo ons dat dit net een besondere mens is. Dit kan beter verstaan word met die beeld wat in Openbaring 13 gebruik word. Die naam Antichris word ook nie daar genoem nie, maar ʼn vergelyking met 2 Thessalonicense 2:4-10 laat eweneens blyk dat die onderwerp dieselfde is.

Openbaring 13, wat ʼn “dier” beskryf, wys vir ons dat die dier in die loop van die geskiedenis openbaar word. Die verskillende koppe van die dier verteenwoordig verskillende koninkryke (Dan. 7:1-8, 15-28). Hierdie koninkryke verteenwoordig ewenwel één mag, wat finaal en ten volle in een mens, wat in 2 Thessalonicense 2 “die seun van die verderf” en “die ongeregtige” genoem word (vs.3, 8), geopenbaar sal word.

Hierdie ander name is insiggewend. Hulle wys dat die sonde van die menslike geslag en alle opstand teen God ten volle in hierdie mens en sy koninkryk sigbaar sal word. Hy is die een wat naaste kom aan die leuen van Satan: “julle sal soos God wees” (Gen. 3:5). Deur sy beskrywing as die dier in Openbaring 13 word hy met Satan geassosieer en sy ware karakter as die vyand van die kerk geopenbaar.

Argumente oor wanneer Antichris kom, wie hy is, of die Pous die Antichris is, word tot ʼn mate ontlont deur wat geskryf staan in 1 Johannes 2:18: “[daar] bestaan...ook nou baie antichriste”. Hoewel die finale verwesenliking van die Antichristelike mag en koninkryk in die toekoms lê, mag ons nooit vergeet dat antichriste altyd aanwesig is nie.

Hoewel daar min twyfel is dat die Pous en die pousdom teenswoordig die beste aan die Skrif se beskrywing van “die seun van die verderf” voldoen, moet ons nie vergeet dat daar baie ander antichriste is nie. Die leiers van kultusse en die charismatiese beweging voldoen ook aan die beskrywing. Alle valse profete is inderwaarheid antichriste vir wie ons versigtig moet wees om nie deur hulle mislei te word nie (Matt. 24:24).

Die feit dat Antichris ʼn blote mens is, is vir die volk van God ʼn groot troos. Met al sy vyandskap en haat en vervolging van die kerk deur die eeue, is hy niks in vergelyking met die een wat hy na-aap en teenstaan nie: die Seun van God. Daar bestaan geen twyfel oor wie sal oorwin, en wie se koninkryk tot in alle ewigheid sal duur nie (Openb. 19:11-16).