Heiligmaking is een van die laaste stappe in die heilsorde, maar dit is sekerlik nie laaste in belangrikheid nie.

Die vervulling van God se doel met ons verlossing — sy eie verheerliking — begin in die heiligmaking. Deur ʼn heilige lewe begin God se volk die heerlikheid van God en sy genade vertoon.

Heiligmaking is dus die lewenslange werk van die Heilige Gees in die harte en lewens van gelowiges, waardeur hulle, verlos van die vuil en die mag van die sonde, heilig gemaak word en in gehoorsaamheid aan God en sy Woord begin lewe. Heiligmaking begin met hulle wedergeboorte en eindig met hul dood en verheerliking.

Onderskeie van regverdiging is heiligmaking ʼn werk van Christus in ons (regverdiging is Christus se werk vir ons), ʼn lewenslange werk (regverdiging is eenmalig), ʼn werk waarin ons werksaam is (ons is by die regverdiging passief) en ʼn werk wat die smet van ons sonde wegneem (regverdiging neem die skuld van die sonde weg).

Om geregverdig te wees, is om soos ʼn immigrant regtens ʼn burger van sy nuwe land te word. Nadat hy burger geword het, begin hy die taal aanleer, die klere dra, die kos eet en die gewoontes van sy nuwe land aanneem — hy begin soos ʼn burger van daardie land lewe. Heiligmaking is dergelik. Dit is hoe God se volk die hemelse lewe leer lei.

Heiligmaking is nietemin geheel en al genade. In heiligmaking leer ons niks uit onsself nie — ons word “deur God geleer”. Hoewel ons in heiligheid en goeie werke werksaam word, is dit altyd God wat in ons werk “om te wil sowel as om te werk na sy welbehae” (Filip. 2:13).

 Wanneer ons geheilig word, word ons heil nie aan ons oorgemaak sodat ons alleen daarvoor verantwoordelik word nie. Ons begin nie in die heiligmaking opeens met God “saamwerk”, sodat ons heil nie langer geheel en al uit genade is nie.

In heiligmaking doen ons goeie werke, maar daar is steeds nie verdienste in hierdie werke nie (Ef. 2:8-10). Ons gehoorsaam, maar het steeds geen rede om te roem nie. Ons heiligheid is ook ʼn gawe van God en die lof en eer vir ons heiligmaking behoort aan Hom.

Heiligmaking is nie opsioneel nie, al dink sommige mense so. Hulle praat van “vleeslike Christene” en ontken die heerskappy van Christus in die lewe van ʼn Christen. Hulle is verkeerd.

Heiligmaking verskil van regverdiging, maar volg noodwendig daaruit. Iemand wat aan ʼn oortreding onskuldig bevind word, moet uit die gevangenis vrygelaat word. Wanneer ons deur ons regverdiging voor God onskuldig is, moet ons in die geregtigheid van God uit die gevangenisskap van verdorwenheid en sonde vrygelaat word. Deur heiligmaking word ons vrygelaat.

In Hebreërs 12:14 word die onmoontlikheid dat ʼn Christen ongeheilig bly, aangetoon. Sonder heiligmaking “(sal) niemand die Here . . .  sien nie”! Laat ons dan nie dink dat heiligheid opsioneel of minder belangrik is nie. Dit is die genadewerk waardeur God in sy volk verheerlik word. In Jesaja 43:21 lees ons: “Die volk wat Ek vir My geformeer het, hulle sal my lof verkondig”. Dit word deur genade gewaarborg.