In sy uitverkiesing het God nie net individue uitverkies nie, maar ook die kerk, en vir elke uitverkore individu ʼn plek in die kerk en in die liggaam van Christus (Ps. 132:13. Lees ook Heb. 12:22 en 1 Pet. 2:9). Wat ʼn heerlike waarheid is dit!

Uitverkiesing is nie arbitrêr en lukraak nie. Dit is doelgerig, soos duidelik in die uitverkiesing van die kerk blyk. Die Bybelse voorstelling van die kerk as ʼn gebou of ʼn huis is in die verband toepaslik. God kies elke mens om in ʼn plek in die geestelike gebou en die liggaam van Christus te pas, net soos ʼn bouer sy boumateriaal uitkies (Ef. 2:20-22; 1 Pet. 2:5).

Net so min as wat ʼn bouer ʼn huis bou sonder om dit vooraf te ontwerp, bou die Here sy kerk. Dit is die wil van God, nie die wil van ʼn mens nie, wat bepaal wie ʼn plek in die huis het en waar sy plek sal wees. Net soos stene en balke nie kan besluit wat hulle plek in die gebou sal wees nie, kan die mens nie deur sý keuse bepaal wat sy plek in die huis van God sal wees nie. 

God gaan nie uit om boumateriaal vir sy huis te kry soos Hy dit vind nie. Soos ʼn bouer wat sy geestelike huis versigtig beplan, het Hy in ewigheid die boumateriaal waarmee Hy die huis sou bou “bestel”. Deur vooraf die lewensloop van elke mens te verordineer, het God in sy uitverkiesing bepaal hoe elke mens geskep en gevorm sal word om in die presiese plek wat Hy vir hom voorberei het, te pas (Jer. 1:5).

Omdat die huis vir alle eeue vas en seker moet staan, het God Christus as fondament en hoeksteen uitgekies (1 Pet. 2:6). Die hele huis is gemaak en gepas vir Christus.

Sodra al die uitverkorenes versamel en verheerlik is, sal daardie geestelike huis die woonplek van God self wees (Ef. 2:22). Die heerlikheid en die skoonheid daarvan sal alles van god wees. Nie alleen sal Hy die ontwerper en bouer van die huis wees nie, maar ook die vernaamste inwoner daarvan.

Meer nog vereis en waarborg die uitverkiesing die eenheid van die kerk (Joh. 10:16; Ef. 1:9, 10). Omdat die uitverkorenes in Christus uitverkies is, is hulle in Hom een. Daarom skryf Paulus in nie in Efesiërs 4:3 nie dat ons in die eenheid moet besit nie, maar dat ons dit moet bewaar. Dié eenheid is inbegrepe in ons uitverkiesing in Christus en daarin dat ons daarna in Hom versamel is.

Uitverkiesing is ook die waarborg van die heiligheid van die kerk (f. 1:4). Ons is nie verkies omdat ons heilig is nie, maar sodat ons heilig kan wees. Die heiligheid is nodig omdat die kerk die woonplek is van God. God sal nie deur sy Gees in ʼn plek van vuil en van onheiligheid leef nie. As ons weer die beeldspraak van ʼn gebou sou gebruik, kan ons sê dat die uitverkiesing, die plan, die skoonheid van die gebou verseker.

Die groot werk om die kerk te versamel en te bou is nog nie afgehandel nie. Die heerlikheid daarvan hoort tot die dinge wat ons nog nie sien nie. Wat ons nou sien, is nie wat die kerk sal wees nie. Wanneer die kerk ten volle klaar gebou is, sal dit die lof van Hom wat die uitverkorenes uit die duister roep, verkondig, en ʼn ewige monument wees van sy krag, wysheid en genade.