Bekering kan goedskiks in verband met wedergeboorte behandel word, want dit is wanneer bekering begin. Wanneer die meeste Christene van bekering praat of vra “Wanneer is jy bekeer?”, verwys hulle inderdaad na daardie heel eerste werk van die genade van God in die lewe en die harte van sy volk. Ons verkies nietemin om bekering in verband met heiligmaking te behandel en te beklemtoon dat bekering ʼn voortdurende, daaglikse gebeure in die lewe van ʼn Christen is. Ons kan dit sien as ons besef dat bekering “ ʼn ommekeer” beteken.

Die ommekeer waarna verwys word, is wegdraai van die sonde en omdraai na God. Dit moet altwee wees.¹ Daar is diegene wat wegdraai van ʼn spesifieke sonde, soos dronkenskap, maar nie na God draai nie. Hulle is nie bekeer nie. Daar is ook diegene wat beweer dat hulle na God gedraai het, maar nie van hulle sonde wegdraai nie. Hulle is ook nie bekeer nie.

Om van die sonde weg te draai beteken berou (Hand. 26:20) én ʼn voortdurende stryd teen die sonde, Satan en die vlees (1 Kor. 9:26, 27; Gal. 5:17) — wat in die Skrif die aflegging van die ou mens (Kol. 3:9) genoem word. Die omdraai na God behels ʼn heilige lewe (Hand. 26:18) — wat die Skrif bekleding met die nuwe mens (Kol. 3:10) noem.

Baie mense het hier ʼn wanindruk. Hulle dink dat die opsteek van ʼn hand of  ʼn “besluit vir Christus” die bewys is van bekering en beskou hulleself of ander selfs as “bekeer” op grond daarvan. Sonder berou en heiligheid is bekering ewenwel ʼn blote skyn en bly die mens ver van die koninkryk van God (Matt. 18:3).

Die ommekeer wat met bekering plaasvind begin wanneer God sy soewereine genade in ons lewe openbaar, maar dit eindig nie daar nie. Ons moet elke dag van ons lewe van die sonde wegdraai. So lank ons sondig, moet ons berou hê (1 Joh. 1:8, 9) en “die heiligmaking in die vrees van God volbring” (2 Kor. 7:1).

Die eis van daaglikse bekering moet beklemtoon word. Die belangrike vraag is nie “Wanneer is jy bekeer?” nie, maar “Is jy nou bekeer?”. Sogenaamde “besluite vir Christus” of ervaring van jare gelede beteken niks vir ʼn mens wat steeds in sy ou sondes lewe en wandel nie. Dit word so volslae vergeet dat daar in sommige kringe ʼn nuwe soort Christen, wat ʼn “vleeslike Christen” genoem word, bedink is; iemand wat sy geloof bely het of een of ander bekeringservaring gehad het, maar wat ʼn onveranderde sondige lewe lei.

Dit maak geen saak dat iemand nie ʼn datum en tyd aan die begin van sy heil kan koppel nie. Almal is nie soos Paulus gered nie (2 Tim. 3:15). Christene wat nou deur God se wonderlike genade bekeerde lewens lei — lewens wat deur die krag van die Heilige Gees na God teruggekeer het — is bekeerde mense.

Laat ons ook nie vergeet dat bekering die werk van die Heilige Gees is nie. Dit hang nie van ons werk of ons keuse af nie. Die profeet sê: “Bekeer my, dan sal ek my bekeer, want U is die HERE my God” (Jer. 31:18).