Hoe lank was Jesus Christus in die graf? Na sy kruisiging op Goeie Vrydag was ons Here dood en begrawe; maar die daaropvolgende Sondag, op die derde dag, het Hy opgestaan.  Hierdie “op die derde dag” het Hy self voorspel (Matt 16:21; 17:23; 20:19).

Ook die owerpriesters en die Fariseërs het sy woorde onthou, want hulle het Pilatus versoek dat die graf bewaak word “tot die derde dag toe” (Matt 27:63-64). En ons hoor die Emmaüsgangers sê:  “...maar nou is dit vandag, met dit alles, die derde dag vandat dit plaasgevind het.” Die opstanding van Christus op die derde dag behoort, volgens die apostel Paulus, tot die oudste tradisie van die apostels (1 Kor 15:4). Daarom sê die Apostoliese Geloofsbelydenis dat Jesus Christus op die derde dag na sy begrafnis opgestaan het.

’n Driedaagse Verblyf⤒🔗

Is “op die derde dag” dieselfde as “na drie dae en drie nagte”?  Nie as ’n mens dit volgens die aantal ure bereken nie. Wanneer Jesus praat oor sy verblyf in die binneste van die aarde – dit is die doderyk – dan kan ons dink aan ’n tydperk van 3 x 24 = 72 ure. Sommige konserwatiewe Christene stel dat die kruisiging op Woensdag en die opstanding op Saterdag plaasgevind het, sodat Jesus presies 72 ure in die graf sou gewees het.

Hulle vergeet egter dat die uitspraak oor drie dae en drie nagte slegs in die Matthéüs-evangelie oorgelewer is en bedoel was vir Joodse lesers, en dat Jesus daar ’n vergelyking tref met die drie dae en drie nagte wat Jona in die buik van die vis deurgebring het, roepend om hulp vanuit die doderyk (Jona 2:1-2). Die getal drie word deur Joodse lesers nie wiskundig vertolk nie, maar as ’n aanduiding van ’n afgeronde tydperk. Hulle het in Jesus se vergelyking niks meer nie as net dit gehoor: die Seun van die mens sal, net soos Jona, ’n tyd lank uit die wêreld verdwyn.

Hierdie idioom kom ook op twee ander plekke in die Ou Testament voor. Wanneer Dawid en sy manne ’n Egiptiese slaaf in die veld vind wat vir drie dae en drie nagte niks geëet of gedrink het nie, vertel hierdie man dat hy “drie dae gelede” siek geword het (1 Sam 30:12-14). En wanneer koningin Ester alle Jode in die hoofstad oproep om te vas ter wille van die welslae van haar missie, dag en nag, “drie dae lank”, gaan sy na koning Ahasveros toe “op die derde dag” (Est 4:16 en 5:1).

In albei gevalle gaan dit dus nie oor drie volle dae en drie volle nagte – 72 uur in totaal – nie, maar oor ’n afgeronde tydperk. Op dieselfde manier sal ons byvoorbeeld sê: “Ons was vir drie dae besig om te trek, dag en nag”; daarmee wil ons nie sê dat ons die hele tyd wakker gebly het om 72 ure aanmekaar te trek nie.

Die Joodse tradisie beskou ’n deel van die dag as ’n volle dag – dag en nag vorm ’n onverbreeklike eenheid; boonop laat hulle, in ooreenstemming met die skeppingsdae, elke dag begin op die aand tevore – die Sabbat begin in Israel byvoorbeeld reeds op Vrydagaand.

In die Hart van die Aarde←⤒🔗

Volgens ’n aanvullende betoog van die Messias-belydende Jood David Baron (1857-1926) sou bogenoemde in die geval van Jesus, wat op die Vrydagmiddag nog gou begrawe is, die volgende beteken: die eerste etmaal in die graf word bereken vanaf Donderdagaand tot Vrydagmiddag (hoewel die teraardebestelling eers op Vrydag plaasgevind het), die tweede vanaf Vrydagaand tot Saterdagmiddag, die derde vanaf Saterdagaand tot Sondagmiddag. Of hierdie oplossing nou oortuigend klink of nie, dit is in elk geval duidelik dat die Seun van die mens vir ’n driedaagse verblyf in die hart van die aarde was.

In die Land van die Lewendes←⤒🔗

Volgens die woorde van Jesus sal die hardnekkige volk Israel geen ander teken kry behalwe die teken van die profeet Jona nie (vgl. Matt 16:4; Luk 11:29-30). Toe Jona na drie dae en drie nagte teruggekeer het na die land van die lewendes, het die inwoners van Ninevé hul, na sy prediking, bekeer. Is daar ook bekering noudat Jesus lewendig uit die graf opgestaan het? Eendag sal Hy na die wêreld terugkom om oor die lewendes en die dooies te oordeel!