Die Bybel sê dat die liggaam nie maar net ’n stuk materie, ’n dop vir die siel of ’n bron vir sonde is nie, maar dit is die mens self in sy liggaamlik-fisiese lewe. Die liggaam is nie iets minderwaardigs nie, maar is baie belangrik. In 1 Korinthiërs 6 gee Paulus drie redes waarom die liggaam belangrik is.

• Die liggaam het ’n ewige bestemming, want dit sal ook opgewek word (vers 14).
   
• Die liggaam van die gelowige het nou reeds deel aan Christus en is Christus se eiendom (vers 15).
   
• Die liggaam se doel is om tempel van die Heilige Gees te wees (vers 19).

In die algemeen kan gesê word dat die Bybel seksua­liteit as ’n Godgegewe vanselfsprekendheid beskou. In die Bybel is daar geen twyfel oor die vraag of seksua­liteit op sigself goed is nie, maar die klem val op die vraag of die mens met sy seksuele gedrag wel volgens die wil van God lewe. Die sonde anker nie in seksualiteit as sodanig nie, maar wel in die mens wat met sy sek­suele gedrag ongehoorsaam aan die wet van God is.

Teenoor hierdie Bybelse perspektief het reeds in die eerste eeue van die kerk se bestaan in ’n sekere sin ’n anti-seksuele moraal ontstaan. Dit het aspekte van seksualiteit op sigself as sonde beoordeel. Een van die belangrikste oorsake hiervan was die invloed wat die Griekse filosowe op die Christelike standpunt gehad het. Die Griekse filosofie het met die teëstelling gees en materie gewerk – met die gees as die goeie en die materie as die slegte. Daarvolgens was die liggaam van die mens iets slegs. Hulle het geglo dat die mens nie onder andere mens is omdat hy ’n liggaam het nie (dit het die diere ook), maar omdat hy in staat is tot redelike denke. Seksuele begeertes wortel in die liggaam en is dus sleg. Jy word waarlik mens as jy hierdie slegte begeertes kan beteuel en afsterwe.

Die jongmense vandag lewe in ’n tyd waar ’n seksuele oorbewustheid deur tydskrifte, boeke, films en televisie gestimuleer word. Dit kan tot gevolg hê dat die normale en spontane ontwikkeling en belewing van die seksuele daardeur belemmer word. Gevolglik word seksuele gevoelens en begeertes op ’n vroeë ouderdom wakker gemaak, terwyl die trou-ouderdom verhoog word deur faktore soos die noodsaak van naskoolse opleiding en militêre diensplig. Dit alles benadruk die groot behoefte aan pro-seksuele toerusting deur die kerk. Daarin moet op die gevare en misbruik van onkuise seksualiteit gewys word. Verder moet die jongmens ook positief gelei en toegerus word om seksualiteit verantwoor­delik en kuis as wonderlike gawe van God te hanteer.